Eindverslag - Applaus voor de sterren van Sundin
7 oktober, daar is het mailtje van Debbie! Vijftien lezers zijn geselecteerd voor de leesclub rond Sterren in de schemering van de Amerikaanse Sarah Sundin. Een week later hadden we ons boek in handen en konden we aan het serieuze werk beginnen. Het serieuze werk, inderdaad, want voordien hadden we in het leesclubcafé al gezellig boekentips met elkaar uitgewisseld. De ene begon zeer voortvarend en had het boek na twee dagen uit, de andere wachtte even met lezen, zodat de inhoud fris in het hoofd zou zitten voor wanneer de ‘echte’ discussie zou starten.
Waarover gaat het boek?
Natuurlijk willen jullie graag weten waar het boek over gaat, voor we iedereen met allerlei details uit de leesclub overdonderen.
Evelyn Brand is een Amerikaanse journaliste die in Duitsland verblijft; haar artikelen moeten haar thuisland bewust maken van de groeiende nazidreiging. Alsof het leven al niet zwaar genoeg is, wordt ze ook nog eens tegengewerkt door haar collega/baas bij het agentschap. Evelyn zal in München kennismaken met Peter Lang, eveneens een Amerikaan, die werkt aan zijn doctoraat over de Duitse taal. Zijn positieve indruk over de Duitse maatschappij, waar orde en economisch welzijn hoogtij vieren, moet al snel plaats maken voor gevoelens van afkeer. Zijn contacten met de nazi’s zal hij gebruiken om Evelyn te helpen, voor wie hij al snel meer dan een boontje heeft. Duitsland en de rest van de wereld stevenen af op een oorlog, en voor Evelyn en Peter worden de gevaren steeds groter. Zullen ze vluchten? Of is het daarvoor te laat?
De klassiekers
De eerste discussievragen waren vrij klassiek en gingen over de schrijfstijl, de verhaalopbouw en het vertelperspectief.
Iedereen is het erover eens dat het boek vlot geschreven is, het kost de lezers geen enkele moeite het verhaal te volgen. De mix tussen beschrijvingen en dialogen, gecombineerd met de eenvoudige taal, doet duidelijk zijn werk.
Over de opbouw van het verhaal is ook iedereen tevreden, al begrijpt niet elke lezer waarom alle hoofdstukken een tijdsaanduiding meekrijgen. Hoewel er tussen de gebeurtenissen soms slechts één dag zit en soms weken of zelfs maanden, vinden sommigen de info eerder storend dan nuttig.
Wat de wisselende perspectieven betreft, zit iedereen dan weer op dezelfde lijn. We vinden het fijn dat we zowel lezen vanuit Evelyns als vanuit Peters standpunt. De perspectieven van de hoofdpersonages vonden we ook ruim voldoende, meer had het verhaal waarschijnlijk nodeloos ingewikkeld gemaakt.
De personages werden als best sterk ervaren; helden stonden tegenover boemannen, al was er weinig ruimte voor nuances. We hebben geprobeerd in te schatten in hoeverre we begrip konden opbrengen voor ieders daden en slaagden daar slechts matig in.
De iets ludiekere vragen die een ongekende creativiteit blootlegden
We hebben even gepraat over de christelijke insteek van uitgeverij KokBoekenCentrum. Die informatie was niet bij elke lezer bekend, maar iedereen vond de manier waarop het geloof in dit boek verwerkt was prima.
Ondertussen waren we over de helft van de leesclub en was het tijd om ieders hersencellen (nog meer) aan het werk te zetten. Iedereen mocht voor zichzelf een personage uitzoeken dat met succes vertolkt zou kunnen worden bij de verfilming van het boek. Daarnaast werden ook voor elkaar de meest passende rollen bij elkaar gezocht. Bijrollen, hoofdrollen, ze werden niet allemaal ingevuld, maar de uiteindelijke cast zag er prima uit!
De allerleukste discussievraag (als je ze zo kunt noemen) kwam eraan toen iedereen de achterflap voor een tweede boek met de protagonisten Evelyn en Peter mocht schrijven. We wilden graag weten hoe het met hen zou gaan na vijf en respectievelijk tien jaar. Woonden ze in Amerika, Engeland of Duitsland? Waren ze nog samen of waren er kapers op de kust? Zijn er kinderen geboren? Niet te geloven waar onze Hebbaners toe in staat zijn, en hoe ze steeds creatiever werden na elkaars aanmoedigingen en enthousiaste reacties.
De beoordeling
Het boek werd door iedereen goed ontvangen. Al tijdens de discussie werd duidelijk dat we ondanks een paar kanttekeningen best gul zouden zijn met sterren. Er werden er uiteindelijk 52 uitgedeeld (tien keer 4 sterren en vier keer 3 sterren), wat de gemiddelde score op 3,7 sterren bracht. Er zou een soort spin-off van het boek in de maak zijn; een groot deel van de lezers denkt ook die Sundin te gaan lezen.
Verslag door Greet Braem, leesclubcoördinator