Een leesclub van een boek waarvan de coördinator zelf heel enthousiast van werd,  gelukkig begon al gauw de leesclub met enthousiaste lezers, lezers die nog nooit iets van dit duo hadden gelezen maar ook lezers die de vorige delen hadden verslonden.
Al gauw kwamen er ook nog 3 lezers met eigen exemplaar bij en konden we beginnen.

Over het boek.

Na zijn tijdelijke ballingschap in Sandsted keert inspecteur Martin Juncker terug naar Kopenhagen. Meteen krijgt hij een nieuwe moordzaak toegewezen: een jonge vrouw is gewurgd en halfnaakt achtergelaten in een struik. Haar kleren liggen netjes opgevouwen naast het lichaam. Hoewel er geen duidelijke aanwijzingen zijn om te volgen, doet de moord Juncker direct aan een onopgeloste zaak van tien jaar eerder denken. Zou dit dezelfde moordenaar zijn?

Rechercheur Signe Kristiansen is blij dat haar partner terug is. Ze doet onderzoek naar de moord op een jonge neonazi tijdens een politieke actie. Als blijkt dat de twee zaken een link hebben, moeten Juncker en Kristiansen hun krachten bundelen. Maar de waarheid achterhalen kan levensgevaarlijke gevolgen hebben…

Schrijfstijl:

De schrijfstijl van Faber & Pedersen werd fijn gevonden,ze hebben ook een vlotte manier van schrijven, zo was het niet moeilijk om te lezen.
Je hoefde dus niet je hoofd er bij te houden en kon ontspannen puzzelen hoe het nu zat.
De hoofdstukken waren  kort, dat werd ook vaak fijn gevonden, omdat dit maakte dat het verhaal steeds vaart had.
Wel was het lettertype wat aan de kleine kant.

Bianca Was zeer gemakkelijk lezen, in het begin moest ik wat wennen aan het kleinere lettertype. Maar heb nog boeken met zo'n lettertype. Het enige waar ik zeker op gelet heb is dat de zinnen niet te lang zijn. Enkel daaraan kan ik mij ergeren. Dit heb ik niet gehad.
Bij de schrijfstijl moest ik wat denken aan Tess Gerritsen dus past zeker bij een thriller.

Renske Vind de schrijfstijl heel prettig. Niet te merken dat het 2 schrijvers zijn die het geschreven hebben.
Hoofdstukken zijn kort , en Juncker en Signe worden eigenlijk direct weer goed neergezet. Juncker met zijn lichamelijke problemen en Signe met haar woede en machteloosheid wat ze ervaart in haar werk met haar collega.
Elk hoofdstuk geeft wel iets prijs over de zoektocht naar de dader , maar ook over de persoonlijke dingen van de rechercheurs. Ik vind dat altijd heel prettig.
Van mij hoeft het niet altijd nagelbijtend te zijn. Maar al puzzelend naar de dader vind ik mooi !

Guido  Het is een thriller die zeer gemakkelijk wegleest. Dat heeft natuurlijk te maken met de vlotte schrijfstijl: zonder gehinderd te worden door ingewikkelde zinsconstructies, verwarrende dialogen of eindeloze hoofdstukken gaan de bladzijden vloeiend door de vingers. Ik zou haast durven zeggen dat het een beetje té gemakkelijk is allemaal. Ik noem het dan ook geen thriller, maar een misdaadroman.
Zoals ik in bovenstaande reactie aanhaalde: om een spannende thriller te hebben mag de situatie voor mij wat ingewikkelder zijn. In ‘Stikdonker’ krijg ik het gevoel dat alle té voorgekauwd is. Daarmee wil ik zeggen dat de ruimte om als lezer eigen constructies op te bouwen ontnomen wordt. Dit is voor mij geen Scandinavische thriller zoals ik verwacht had.

Michelle: De schrijfstijl vond ik fijn om te lezen, het boek las snel weg. Ze weten een goede sfeer neer te zetten waar je als lezer goed in kunt verdwijnen.
Het enige jammere is dat ik dacht dat de verhaallijn wat gecompliceerder zou zijn door de meerdere zaken die door elkaar heen zouden lopen maar dat vond ik niet het geval. De verhaallijn is vrij simpel opgezet, al maakte dat wel dat het boek makkelijk weg te lezen is.
Een thriller vond ik het daarentegen niet echt, eerder een whodunnit zoals anderen ook benoemen. Nou hou ik daar enorm van dus beviel dit boek mij erg goed, maar ik kan mij voorstellen dat als je een thriller verwacht je meer spanning zou willen ervaren en dat miste wel.

Thema's
In de boeken van Faber en Pedersen komen vaak allerlei maatschappelijke thema's naar voren, maar ook andere thema's kun je vaak vinden in de boeken, zo hebben we met zijn allen heel wat thema's gevonden, het meest werden macht, racisme en trauma's genoemd.
Het is dan ook weer een verhaal wat je wel laat denken aan hoe bepaalde gebeurtenissen je leven kunnen bepalen.

Ingrid Racisme, gedwongen huwelijk, kanker, verkrachting, scheiding, collegialiteit,
De thema(s zitten verweven rond het personage en worden geregeld aangehaald. Bijvoorbeeld Juncker die juist een ingreep ondergaan heeft na vaststellen van prostaatkanker. Binnen het team wil hij hierover niets kwijt maar zijn angst blijft om opnieuw slecht nieuws te ontvangen. Zijn echtscheiding weegt ook door en heeft invloed op het opnieuw starten van een relatie.
Signe heeft de traumatische verkrachting door een collega uit het verleden nog niet verwerkt en weigert er ook over te praten. Dat ze met die man in hetzelfde team moet samenwerken weegt op het team.

Karina  Het hoofdthema is voor mij macht in verschillende vormen. Zowel qua beroep, in de verkrachting en moorden maar ook bij eerwraak. Er wordt, zei het slechts kort, racisme en de neo nazi aangetipt maar daar gebeurt verder weinig mee.
Daarnaast gaat het over verschil in sociale klassen en de daarbij behorende woonomstandigheden. Privé /werk is een thema, in hoeverre mag en kan je er zijn voor je collega's. Waarop is je vertrouwen in je collega's gestoeld als ze belangrijke zaken zoals een ernstige ziekte niet delen? Wat als iemand met nogal bijzondere wensen een hooggeplaatste positie heeft?
De auteurs stippen altijd wel maatschappelijke thema's aan, maar het plot blijft leidend en wordt het daar naar mijn mening niet door overschaduwd

Heleen Ik zie verschillende onderwerpen in het boek voorbij komen; trauma en wraakgevoelens, kanker en onmacht, racisme, extreem rechts, maatschappelijke onrust, machtsmisbruik, moord, wurgseks. Als ik er lang over nadenk komt er veel aan bod in dit boek, maar voor mij is het centrale thema macht(smisbruik) en angst. Die komen bij alle gebeurtenissen terug.
Angst linkt voor mij aan onmacht, aan slachtoffer, aan angst om slachtoffer te worden, wat in veel situaties of bij personen (ook bij Juncker en Signe terug te lezen is. Macht staat voor personen die anderen kleiner maken en daarmee lees ik het machtsmisbruik bij alle daders, maar ook tijdens maatschappelijke onrust en ook bij verregaande wurgseks terug. Zelfs Signe maakt misbruik van haar positie. Daarbij blijft het wel een thriller om te lezen en geen maatschappelijke verhandeling. Gelukkig.

Verzamelaar Vermissing, verkrachting, racisme, uithuwelijken, moord door verwurging, eerwraak
Dit wordt zeer uitvoerig beschreven, de spanning van de vermissing en de ontdekking van de gewurgde en verkrachte vrouwen. Het milieu waar racisme alom aanwezig is, de haat tegen buitenlanders, het onbegrip van eerwraak en uithuwelijken. De onrust die hieruit voortkomt, het is allemaal aanwezig

Spanning en ontknoping
De spanning en ontknoping dat zijn 2 hele belangrijke elementen in een thriller.
Wel werd er hier door de lezers verschillend over gedacht, sommige gaven het boek een 9 maar er werden ook lagere cijfers gegeven voor de spanning zoals een 2, maar vaakst werd er een cijfer rond de 7 gegeven.
Ook over de ontknoping waren de meningen verdeeld zo wisten sommige van ons al gauw welke kant het opging en wie de dader was, terwijl voor ondere de ontknoping een grote verassing was.

Peggy Voor mij was het spaningsniveau zeer aangenaam. Niet te tenenkrullend, maar toch genoeg om doet te willen lezen en de ontknoping te willen kennen.
Een paar plotwendingen, en mondjesmaat meer en meer te weten te komen is 1 van mijn favorieten aanpakken van spanning
De ontknoping was onverwacht en daardoor top voor mij !

Petra Ik geef de spanning gedurende het boek een dikke 9. Door de wisselende hoofdstukken kreeg je telkens inzicht in de dader, maar net niet genoeg, waardoor het door het hele boek spannend en onvoorspelbaar bleef.
De ontknoping was geweldig!!! Heel origineel en realistisch

Josephus Echt zenuwslopend en angstaanjagend was dit boek zeker niet. De schrijvers komen mentaal t.t.z. op psychologisch vlak heel sterk uit de hoek. Ze weten de emoties van de lezer als geen andere te bespelen waardoor je geboeid bent van begin tot einde.
Het einde was op zijn minst gezegd heel origineel. Ik hoop en vermoed dat we nog meer van dit speurdersduo zullen vernemen.

Daphne  Ik zou het boek qua spanning denk ik een 6 geven. Er is continue spanning in het boek maar niet de spanning waardoor je op het puntje van je stoel zit. Ik vond de opbouw van het boek wat traag waardoor ik wat lastig in het verhaal kwam maar vanaf de helft wilde ik het boek niet meer wegleggen.
Ik had niet door dat Peter een belangrijke rol zou gaan spelen dus in die zin was het einde een verrassing voor mij. Ik vond het wel jammer dat er niets meer gebeurde met Junckers ex-vrouw en dat het boek zoveel open eindes achterlaat. Zeker omdat Jamal en zijn familie in het begin een behoorlijke rol spelen in het boek.

Auteurs
De auteurs hebben al meerdere boeken op hun naam staan, maar ook zijn Janni Pedersen en Kim Faber beide journalist.
Iets wat toch wel terug werd gevonden in de boeken, de een vond dat meer naar voren komen dan de ander.
Wel vonden we allemaal wel dat je tijdens het lezen wel echt kon merken dat ze wisten waar ze het over hadden.
Het is dan ook een duo dat de meeste van ons blijft onthouden, iets wat we ook totaal niet aan de schrijfstijl konden merken dat het door een duo werd geschreven.

Selina Ik heb nooit eerder een boek gelezen van dit schrijversduo. Na het lezen van dit boek zal ik ook niet opnieuw een boek van hun lezen. Ik mis de spanning van een echte thriller. 'Stikdonker' is geen slecht boek, maar naar mijn idee geen thriller. Wel zou ik het een goede misdaad/politie/whodunnit roman willen noemen.
Ik vind zeker dat je kunt merken dat de schrijvers een (misdaad)journalistieke achtergrond hebben. Ze beschrijven het politiesysteem met veel details en weten goed hoe machtsmisbruik in de praktijk tot uiting komt. Met hun achtergrond vind ik het dan ook niet vreemd dat het een goede misdaad/politie/whodunnit roman zou kunnen zijn.

Hilde De eerste delen heb ik met veel plezierige spanning gelezen. Deel 3 stond al een tijdje op mijn WIL-lijst.
Ja hoor, dit schrijversduo blijft op mijn auteurslijst, ongeacht of het volgende boek over Juncker en Signe gaat. Ik blijf positief kritisch over hun talenten.
Uiteraard is dat merkbaar. Zij kennen alle details over de werking van het gerechtelijk systeem enerzijds en de open zweren in de samenleving anderzijds. En als journalist hanteren ze uiteraard een soepele schrijfstijl

Tinetee De eerste twee delen heb ik ook gelezen, wat maakte dat ik uitkeek naar dit derde deel.
Ik zal zeker een volgend deel gaan lezen. Ben benieuwd hoe het verder gaat met Juncker en Signe.
Ik weet niet of hun schrijfstijl voortkomt uit het feit dat ze journalist zijn of heel goede research.

Heleen 
Ik heb de twee eerdere delen ook gelezen en wil ook de volgende heel graag weer lezen. Ik vind de personages prettig om over te lezen. Wat ik leuk vind aan deze schrijvers is dat ze realistische en herkenbare beelden neerzetten, dat ze actuele onderwerpen voorbij laten komen in de opbouw van het verhaal waarmee ze heerlijke, eigentijdse en spannende thrillers neerzetten. Ik denk dat je daarin vooral hun ervaring als journalisten herkent. Wat ik ook bijzonder vind is dat ik geen verschil in schrijfstijl ontdekt heb, terwijl het toch door twee schrijvers is geschreven. Dit stel is daarin goed op elkaar ingespeeld.

Het oordeel

Met 1 keer 5 , 11 keer 4 en 4 keer 3 sterren is het boek beoordeeld met een gemiddelde van 3,8.
Dat is natuurlijk een prima gemiddelde, het was een leuke leesclub alleen waren de meningen niet echt uiteenlopend waardoor er niet echt discussie was over de vragen. We lagen vaak allemaal wel op een lijn!

Hieronder wat lezerquotes

3 sterren
Daphne ‘ Prima los te lezen van de rest van de serie'
Willemieke "Bekende ingrediënten voor een Scandinavisch thriller-recept."

4 sterren
Michelle "Het boek deed mij denken aan boeken van Henning Mankell, uiteraard is het ook een Scandinavische thriller maar ook Faber en Pedersen maken veel gebruik van actuele maatschappelijke thema's. Het zorgt voor herkenning aan deze tijd en ze laten je nadenken en stilstaan bij deze thema's."
HildeVanaf boek 1 scoren Faber&Pedersen bij mij bovengemiddeld hoog. Juncker en Signe zijn menselijke politielui, de zaken die ze onderzoeken zijn levensecht, deze serie blijf ik lezen.