Wow, dit is zo’n leesclub waar je als coördinator alleen maar dankbaar voor kan zijn. Het is leuk wanneer je een goed boek mag lezen en bespreken, maar zonder gemotiveerde en praatgrage leesclubdeelnemers sta je natuurlijk nergens. Meer dan duizend reacties werden er met elkaar gedeeld, en wanneer de auteur op een bepaald moment geen inspiratie meer zou hebben, kan ze bij ons terecht. We leveren met veel plezier alle mogelijke complottheorieën, zetten graag een paar nieuwe verhaallijnen uit en als het niet spannend genoeg is, weten we ook daar wel raad mee.

De auteur en haar eerste thriller 
De doorsnee thrillerlezer zal tot een paar maanden geleden niet van Rachel Caine gehoord hebben. Deze Amerikaanse was in het verleden onder verschillende pseudoniemen actief. Ze schreef vooral YA en wordt met sci-fi en fantasy geassocieerd, zo schreef ze een aantal vampierenboeken. Het grote succes, dat tot nog toe uitbleef, lijkt ze met haar eerste thriller te pakken te hebben. Stillhouse Lake is het eerste deel in de Gwen Proctor-reeks. In het Engels verschenen al drie boeken en is een vierde in de maak, bij ons zal het tweede boek in oktober in de rekken liggen.

De cover wordt enthousiast onthaald. Steph zegt daarover: donker, mistig, mysterieus, afgelegen,... een ideale setting voor een thriller. Zowel Annika als Anouk vragen zich af wat die boot daar doet. Een vraag die tijdens het verhaal een antwoord zal krijgen. Net als Chantal verwachten de meeste lezers zowel actie als onderhuidse spanning.

Hoe het begon 
Van in het begin hield deze leesclub er een razend tempo op na. Op woensdag 14 augustus werden de winnaars bekendgemaakt, twee dagen later waren de meeste boeken binnen. Al snel hadden we drie extra deelnemers, achttien lezers in totaal dus die allemaal hun duit in het zakje zouden doen. De snelheid waarmee de discussievragen beantwoord werden, bewees dat Stillhouse Lake een boek is waar heel wat over te zeggen valt. Een boek dat veel ruimte laat voor vragen als: Wat als persoon x toch niet helemaal onschuldig is? Wat als persoon y een slechterik blijkt te zijn? Acties die vragen oproepen, situaties waarbij je grote ogen trekt.

Zeg eens, waarover gaat het boek? 
Wanneer Gina thuiskomt met haar twee kinderen in de auto staat haar de verrassing van haar leven te wachten. Voor ze het weet, wordt ze beschuldigd van medeplichtigheid aan moord. In deze tijden van social media duurt het dan ook niet lang of ze wordt vanuit alle hoeken belaagd. Er zit dan ook niets anders op dan te vluchten. En dan begint het pas…

De tekst op de achterflap kun je beter niet te aandachtig lezen, de impact van de schitterende proloog zal des te groter zijn!

Opbouw en spanning 
De opmerking die steeds terugkomt, is dat het boek uit een aantal (te?) lange hoofdstukken bestaat. Net iets te lang om de vaart en spanning steeds overeind te houden. De voorkeur van de lezers ligt duidelijk bij kortere stukken tekst. Doordat de proloog van deze thriller ongekend goed is, is het daarna even wennen aan het kalmere verloop. Het verhaal wordt verteld vanuit Gwens gezichtspunt, zij doet haar verhaal in de ik-vorm. Een goede keuze van de auteur, want op die manier ben je net als Gwen heel de tijd in het ongewisse over de goede/slechte bedoelingen van de andere personages. De focus ligt in dit boek op de familie van een dader en niet, zoals meestal, op zijn slachtoffers. Die insteek wordt door de leesclubdeelnemers erg gewaardeerd. Gerrie weet nog dit te vertellen: De schrijfster gebruik allerlei middelen maar vooral uitgestelde informatie is de belangrijkste truc.

Stillhouse Lake is geen boek dat heel de tijd uiterst spannend is, al komt in de tweede helft van het boek alles in een stroomversnelling. De ontknoping en cliffhanger kunnen de goedkeuring van de lezers wegdragen. Meer dan dat, het merendeel kan niet wachten om het tweede boek met Gwen Proctor te gaan lezen. Iris zegt: De gehele tijd was ik niet bezig met een vervolg van dit boek, tot de ontknoping kwam. Denise op haar beurt: Toch wel wat onverwacht, wat het verhaal ten goede komt. Evi noemt de cliffhanger op het einde zelfs meesterlijk.

Het boek is goed geschreven, Rachel Caine is er helemaal in geslaagd de juiste sfeer neer te zetten. Miriam zegt bijvoorbeeld: De plek waar Gwen zich wilde settelen met haar kinderen had iets heel prachtigs, maar tegelijkertijd heel beklemmends, je kon het zo voor je zien.

Thema’s 
Heel wat stof tot nadenken in Stillhouse Lake. De meest genoemde thema’s zijn angst, vertrouwen, onveiligheid, overleven en vluchten. Silvia verwoordt het zo: Het gevoel van onveiligheid spat eigenlijk wel van elke bladzijde. Toch zijn er meerdere thema's die ook prominent aanwezig zijn, Caine heeft ze allemaal in haar verhaal verweven. Voor Laura is het hoofdthema vertrouwen, het al dan niet vertrouwen van mensen is bepalend voor het verhaal. Suzanne: Door het steeds maar opnieuw vluchten zit Gwen in de overlevingsmodus. Ik kan me niet voorstellen dat ze nog kan genieten van het leven, ze is alleen maar bezig met overleven en zich 'veilig' voelen. Voor zover dat kan.

Rol de rode loper maar al uit! 
Ja, want we gaan acteren, en onze collega’s op de filmset zijn niet de minste! Marijke wil graag een bijrol spelen, een dame op de schietbaan. Ze lijkt immers niet op het beeld dat ze in haar hoofd heeft van de meer aanwezige personages. Anderen trekken zich daar dan weer niets van aan. Zo wil Ann graag de rol van de (mannelijke) Sam op zich nemen. En gelukkig hebben we in de persoon van Natalie ook iemand die graag de hoofdrol van Gina/Gwen wil spelen. Zou het haar toch niet lukken, willen ook Suzanne, Karina en Silvia die uitdagende rol wel op zich nemen. Zouden er verborgen talenten aanwezig zijn? MwEva wil wel in de huid van de verknipte Mel kruipen. Een paar van onze lezers zijn iets bescheidener en kiezen er zelfs voor om een personage te spelen dat nooit in beeld komt. Tja, of zij ooit een Oscar zullen winnen? Over prijswinnende auteurs gesproken, natuurlijk hebben we ook een droomcast samengesteld met iets bekendere gezichten. Te veel om op te noemen, maar wel het vermelden waard is Matthew McConaughey, die Karina het dak van Gwen wel ziet repareren, in bloot bovenlijf wel te verstaan…

Afsluiter 
Een prachtige leesclub beëindigen, hoe doe je dat? Door alle deelnemers een eigen vraag te laten verzinnen. En wat ging dat goed, niet evident na alle vragen en tekst die de twee weken ervoor al neergepend waren. Weer werd er volop gesproken over mogelijke verhaallijnen in de vervolgdelen, over de ontwikkeling die de personages al dan niet zouden doormaken. Over personages die misschien wel uit beeld zouden verdwijnen of nog iets voor ons in petto zouden hebben.

Beoordeling 
Stillhouse Lake sluit af met een gemiddelde van 4,1 sterren. De recensies geven blijk van vooral 4 maar ook 5 sterren. Niet zo enthousiast is MwEva, zij vat het boek als volgt samen: Het is een beetje soapserie-kwaliteit, niet echt heel goed, maar je blijft toch kijken. Over het algemeen krijgt Rachel Caine vooral positieve woorden te horen over haar eerste thriller. Gwen Proctor is een personage dat een hele ontwikkeling doormaakt en waarover we graag meer willen lezen. Tot in oktober voor Killman Creek!

Verslag door Greet Braem - leesclubcoördinator