Thomas Engström is journalist in internationale politiek en veiligheid. Het zal dan ook niemand verwonderen dat zijn eerste boek een spionagethriller is. Hij pakt het onmiddellijk groots aan en gaat voor een vierluik.

Ten westen van de vrijheid is deel 1 van dit luik en dit boek bespraken we in de 25-koppige leesclub.

Het enthousiasme spatte van het scherm af toen we de eerste hoofdstukken achter de kiezen hadden. Maar is goed begonnen ook half gewonnen?

Omdat het verhaal zich afspeelt in Berlijn, waren de lezers het eens over de betekenis van de titel. De zogenaamde vrijheid in het westen … bestaat die wel echt?

‘De Berlijnse muur mag dan wel verdwenen zijn,’ merkte Eveline op, ‘maar dat betekent nog niet dat het nu zo veel beter is.’

Personages

Ludwig Licht is de hoofdpersoon. Voor de val van de Muur werkte hij als spion voor de Stasi. Nu doet hij hetzelfde voor de CIA.

Andere rollen zijn weggelegd voor Faye, de juriste van Hydraleaks met het ‘grote geheim’ en GT, de baas van Ludwig Licht en hoofd van de CIA in Berlijn.

Evolueren de karakters naarmate het verhaal vordert?

Ovar vond Licht een clichéfiguur en vergeleek hem met Harry Hole van Jo Nesbo, een aan lager wal geraakte alcoholist.

Saar Thaets kon met geen enkel personage voeling krijgen. ‘Het is een gemiste kans in deze thriller. Ze zijn vrij plat en niet dynamisch,’ vond ze.

Karina Hoekmeyer en Wil Veltkamp beaamden dit volmondig.

Kees van Duyn vond wel een lichte evolutie terug maar kon er geen enkel personage uitpikken dat zijn voorkeur wegdroeg.

VeraB miste dan weer ‘de goede’ in het verhaal.

Dayenne hoopte op een betere ontwikkeling in de volgende delen, net als Evy2004.

‘Op het einde kon ik wel sympathie opbrengen voor Licht,’ vond AnnB.

Oscar Schade vond dat de personages wel goed werden voorgesteld en een cruciale rol speelden.

Plot en opbouw

De meeste deelnemers vonden dat het verhaal goed en duidelijk was opgebouwd.

‘Het begint veelbelovend maar blijft dan erg op de vlakte,’ zei Tilly Hoskens. ‘Het verhaal werd nergens echt spannend. Jammer.’

Kitty1969 vond het einde vreemd en abrupt.

Saar Thaets was het roerend eens met haar en voegde er nog aan toe dat de lezer op zijn honger bleef zitten over het motief.

De wisseling van perspectief was dan weer iets dat door AnnB wel kon gesmaakt worden, maar de proloog had iets meer uitgewerkt mogen worden. Marianne Pley echter vond dit net wat rommelig overkomen.

Kees van Duyn zag geen ontwikkeling in de plot en vond het meer gaan over het introduceren van de personages voor de volgende delen. JohanDC vond dit niet storend voor een eerste deel van een vierluik.

‘De uitwerking van de plot vond ik wisselend’, zei Wilma Hartman. ‘Stukken met een mooie taal, maar andere waren saai.’

MissyP vond het einde teleurstellend en had niet het idee dat dit een opstapje kon zijn naar een volgend deel.

Werden de verwachtingen ingelost?

Eveline was zeer tevreden. Ze verwachtte een goede spionagethriller en kreeg die ook. Bovendien verwacht ze dat de volgende delen steeds beter zullen worden.

Britt Eichhorn en Kitty1969 vonden het tegenvallen. Ze hadden meer verwacht, terwijl JohanDC wacht met zijn oordeel tot hij de volgende delen heeft gelezen.

Marina had meer spanning verwacht maar gaat wel voor deel 2, ter bevestiging of herziening van haar mening.

‘Ik had meer verwacht,’ zei Geerte. ‘Hoewel het boek goed weg las, vond ik het niet echt spannend.’

AnnB is net als Wordbondage benieuwd naar de volgende delen.

Op de vraag of het boek zou blijven hangen in de herinnering, kwamen overwegend negatieve antwoorden.

‘Nee, het was leuk maar niet spectaculair.’ (Wordbondage)

‘Het zal snel naar de achtergrond verdwijnen.’ (Wilma Hartman)

‘Het boek zal best een tijd blijven hangen maar dat komt vooral door de deelname aan de leesclub.’ (Ovar, Britt Eichhorn en Lammy Stoffer)

Algemeen oordeel

Wat in Ten westen van de vrijheid vooral werd gemist, waren spanning en diepgang. Te veel beschrijvingen kwamen het verhaal niet ten goede waardoor het af en toe leek op een reisbrochure.

Het mag dan ook geen verbazing wekken dat het boek over het algemeen vrij negatief werd onthaald maar dat het tegelijkertijd het voordeel van de twijfel kreeg in de hoop op een beter vervolg.

De leesclub gaf een gemiddelde van 3 sterren voor Ten westen van de vrijheid.