Adam Sternbergh

Sternbergh is journalist en cultuurredacteur van The New York Times Magazine. Daarvoor werkte hij als editor-at-large voor New York Magazine en schreef hij bijdragen voor GQ en The Times. Hij groeide op in Toronto, maar woont tegenwoordig met zijn gezin in Brooklyn.

The blinds

Stel je een plaats voor die wordt bewoond door criminelen, mensen die uit hun leven zijn geplukt en waarvan het geheugen is gewijzigd. Ze hebben een kans gekregen op een nieuw leven, een tweede kans, een nieuwe identiteit.

De leesclub

We gaan met zijn allen enthousiast van start en waar kunnen we dan beter beginnen dan bij de cover.
Volgens het grootste deel van de lezers zet de Fata Morgana op de cover de toon voor het boek. Het is zomers en spannend tegelijk. Bijzondere combinatie die ook in het boek lijkt terug te keren. De hitte en het wazige van de gewiste geheugens kan je eigenlijk wel terugvoeren naar de cover.
Ook de onderverdeling in dagen is bijzonder, maar wordt als erg prettig ervaren. Zo weet je als lezer precies waar je je bevindt in het verhaal en het houdt het geheel erg overzichtelijk. Het motto voor sommige lezers was : elke dag een hoofdstuk lezen.

De namen in het boek zijn erg bijzonder. De inwoners van The blinds mogen zelf bij aankomst een naam samenstellen en dat geeft erg lelijke namen tot gevolg. Toch zijn ze ook wel goed gekozen, vonden we zelf. De namen zetten de toon en gaven het personage dat er aan vasthing een eigen gevoel mee. Dick Dietrich en Bette Burr zijn twee voorbeelden. We gingen zelf nadenken met welke naam wij de rest van ons leven zouden willen doorbrengen. Dat bleek best een moeilijke opgave.

Elke dag bracht ons iets dichter bij de oplossing van de puzzel. Waar ‘Monday’ veel mysteries ten tonele bracht waar we als lezer kop noch staart aan kregen, werd meer en meer duidelijk in de loop van de volgende dagen.
Een whodunnit verandert zo in een whydunnit en dat had veel lezers wel op het verkeerde been gezet. Dat gaf bij sommigen wel een gevoel van teleurstelling.

Fran is het hoofdpersonage waar het grootste deel van de lezers zich het meest mee verbonden voelt.  Vooral het feit dat ze haar zoontje probeert op te voeden op zo een bijzondere plek gaf haar een sympathieke uitstraling. Wat natuurlijk de echte vraag is: Is Fran wel zo onschuldig als ze lijkt? Of zijn er in The blinds geen onschuldigen?

Thursday is duidelijk de belangrijkste dag van de week in het boek. Veel spanning en veel actie. Ook hier was iedereen het wel mee eens. Het woord ‘experiment’ komt bovendrijven op dit moment en dat roept bij sommige lezers een associatie op met het Stanford-gevangenisexperiment.

Friday, de ontknoping. Teleurstellend of bevredigend? Een whimper of een bang (zoals Lieke het zegt)? Velen vonden het boek erg origineel, maar niet iedereen was volledig overtuigd van de uitwerking. Het open einde kon in ieder geval sommigen niet volledig bekoren.

Eindconclusie

Katy *****: De plot is spannend, beladen met actie en al bij al behoorlijk donker. Zo nu en dan heeft het iets weg van een western en dan verschuift de focus opnieuw naar het mysterie achter de personages en het plaatsje. Het geheel heeft iets claustrofobisch en het gewicht van het verleden drukt op The Blinds en haar inwoners.

MwEva *****: Het boek verandert van een whodunnit in een whydunnit en het is geen moordend spannend verhaal waarbij je eigenlijk gewoon alleen wil weten wie het nou gedaan heeft. Vaak zijn dat namelijk helemaal geen fijne personages of verhalen om te lezen. Dit wel. Bijna alle mensen in dit boek vond ik leuk, begrijpelijk of zelfs aandoenlijk. Het is absoluut een spannend verhaal en ik kon toch niet stoppen met lezen. Elke keer zou ik echt nog maar één hoofdstuk lezen en voor ik het wist was het boek uit.

Evy *****: Het is als lezer echt alsof je in een rollercoaster zit, ín een donkere tunnel, zodat je ook niet ziet waar je heen gaat!

Brvsil ****: Een boek over een groot experiment vol mysteries die je elke keer blijven verassen en ervoor zorgen dat je het boek niet neer wil leggen.

Lieke Roovers *****: Je krijgt mysterie na mysterie voorgeschoteld en telkens als je denkt te weten hoe het zit, zegt de auteur doodleuk: nuh-uh.

Annelies Simons *****: Het boek laat je niet los en je zal er na het lezen nog lang over nadenken.

Nicole Elisabeth****: Een interessant en uniek verhaal, wat vanaf het begin af aan boeit. Ieder karakter in het boek is in eerste instantie een mysterie.

Elly van der Meer****: Het is een origineel verhaal met de vraag of het discutabel is om zo’n experiment te mogen doen.

Anja Zegers***: Het verhaal had ‘kleiner’ gekund met minder personages en meer persoonlijke, uitgediepte levensverhalen.

Josien21****: Het boek is vanaf het begin al interessant, maar wordt pas laat in het boek echt spannend. Als je het einde van het boek nadert wordt het steeds lastiger het boek weg te leggen.

Gemiddelde waardering: 4,4