Deze Hebban Leesclub las de afgelopen weken ‘The Call' van Peadar O’Guilin over Nessa die ondanks haar handicap haar gruwelijke call moet zien te overleven. Nieuwsgierig naar het eindoordeel?

INHOUD

Elke Ierse tiener moet vroeg of laat de call zien te overleven. Drie minuten lang worden ze weggerukt uit onze wereld en moeten ze het weten te redden in die van de Sídhe, een volk dat lang geleden verbannen werd naar een kleurloze dimensie en de Ieren heeft vervloekt. Ze zijn naargeestig, belust op bloed en erg sadistisch. Nessa is één van de tieners die zich op school voorbereidt op die gebeurtenis, maar door haar handicap is dat niet zo eenvoudig.

LEESCLUB

Aan de hand van een tiental discussievragen bespraken de leesclub-deelnemers wat zij van het boek vonden.

De donkere omslag sprak de meeste deelnemers wel aan, die wekt de indruk dat er iets duister en onheilspellends staat te gebeuren. De zilveren opdruk gaf het iets extra, al had de kaft misschien iets steviger mogen zijn. De zin op de voorkant, ‘You have three minutes to save your life’, trok de aandacht.

In de schrijfstijl van Peadar O’Guilin viel de deelnemers vooral de perspectiefwisseling op. Eveline vond dat prettig lezen, omdat ze zo de verschillende personages ook goed leerde kennen en Silke gaf ook aan dat de lezer zich zo een goed beeld kon vormen van de wereld van de Sídhe. Voor Irene had daar best nog wat dieper op mogen worden ingegaan. Het viel Marije op dat de auteur regelmatig aan foreshadowing deed en zo hints gaf over wat er stond te gebeuren. Dat zette aan tot doorlezen. Volgens Adinda was de schrijfstijl erg gericht op de actie met korte en krachtige hoofdstukken. Dat vond ze zowel een  sterk als een zwakker punt, omdat het de lezer heel erg in het hier en nu hield, maar ook weinig ruimte liet voor introspectie.

De plot ging goed van start met de jongen die in de bus zijn call kreeg. Volgens Demi schetste dat meteen een beeld van de wereld waar de personages in leven en hoe ze ermee omgaan. De lezer werd zonder omhaal in de gruwelijke werkelijkheid gegooid. Yvette hield wel van het oog voor detail van de schrijver en vond dat de spanning tot het einde goed aanhield. Irene zag de spanning op één derde van het boek wel wat wegzakken, maar gelukkig kwam die terug toen de Sídhe zich ook in onze wereld gingen manifesteren. Kouk vond dat er steeds wat gebeurde, waardoor het verhaal haar wist te blijven boeien. Silke had dan weer een lichte voorkeur voor de hoofdstukken rond de calls, omdat ze dan meer te weten kwam over de mysterieuze en wrede Sídhe.

Nessa werd als een sterk personage ervaren dat ondanks haar handicap er toch alles aan wou doen om te overleven, maar daarnaast konden ook Megan en Anto op de nodige sympathie rekenen. Kouk bewonderde de vastberadenheid van Nessa en genoot van de interactie tussen Nessa en Anto. Adinda merkte op dat ze soms wat oppervlakkig uitgewerkt waren en door de schrijver nogal zwartwit werden neergezet. Marije zag niet erg veel ontwikkeling bij de personages, behalve bij Conor die van pestkop naar monster evolueerde.  

De lezers zagen in het boek de boodschap verwerkt dat er moet worden opgepast met vooroordelen en dat het zeker niet altijd de sterkste is die wint. Marije wees op de diversiteit in het verhaal: een personage met een handicap en de lesbische relatie van enkele nevenpersonages.

BEOORDELING

The Call werd positief beoordeeld door de deelnemers aan de leesclub. Demi verwachtte een eng verhaal met duidelijke horrorelementen en kreeg dat ook. Ze vermeldde ook het einde dat hoopvol is, maar niet noodzakelijk echt goed of slecht. Kouk zag haar verwachting rond een spannend en creepy verhaal uitkomen en Adinda was aangenaam verrast door het hoge sense of wondergehalte van het boek en vond het lezen alsof ze in een doodenge achtervolgingsdroom terechtgekomen was.

Voor Eveline voerde de horror de boventoon door de beeldende manier waarop de auteur alles beschreef. Ze vond wel dat er dieper op de calls ingegaan had mogen worden. Sommige waren naar haar gevoel te kort. Ook bleek aan het einde van het boek dat  Nessa 14 is, terwijl de personages ouder overkwamen.

Ondanks de oppervlakkige elementen vond Irene het toch een aardig verhaal. Op haar beurt heeft Silke genoten van de Ierse mythologie en Marije die iets Hunger Games-achtig verwachtte, was aangenaam verrast. Ze noemde The Call ontzettend origineel. Yvette kon het wraakaspect wel smaken en genoot van het grimmige verhaal.

Het globale eindoordeel van de leesclub luidt 4 sterren. De recensies van de deelnemers aan de leesclub zijn terug te vinden op de boekpagina van The Call.