Eindverslag 

Zou jij je lot willen weten?

Over The Immortalists
 It's 1969, and in New York is a travelling psychic who claims to be able to tell anyone the date they will die. The four Gold children, too young for what they're about to hear, sneak out to learn their fortunes. Over the years that follow, the siblings must choose how to live with the prophecies the fortune-teller gave them that day. Will they accept, ignore, cheat or defy them?

Dit tweede boek van de in Wisconsin levende Chloe Benjamin is internationaal een groot succes. Zullen wij het daar mee eens zijn in deze leesclub?

Lezers
Een gemotiveerd groepje dames start aan de leesclub. Niet goed wetend wat we allemaal moeten verwachten, maar wel erg nieuwsgierig!
Merel, Silke, Cilske, Marjolein, Natanha, Kimberley, Tess, Gigi, Sandra, The_Cat, Clarissa, Marieke, Lotte, Lisette en Miranda gaan onder leiding van Evy aan de slag…

De leesclub
Wat een leuke leesclub werd dit! Het enthousiasme krijgt tien punten, maar ook de boekbespreking en de verdieping in het verhaal stijgen boven de verwachtingen uit! Iedereen doet mee en hoe.

De deelnemers stellen zelf de vragen. Een éénmalig concept, omdat we met zoveel ervaren rotten in één clubje zitten. Merel mag de spits afbijten en vandaar gaat het soepeltjes verder.

Het begint al met de bespreking van de cover. Waar het natuurlijk opvallend is hoe mooi die is, zoeken enkele van ons verder. De boom met vier takken, verschillende tinten bladeren, de glitteringen van de sterren. Alles krijgt een betekenis zo en de cover wordt nog specialer!

Iedereen houdt er een andere mening op na als de vraag gesteld wordt welk personage hen het meeste aansprak. Simon, Klara en Varya spreken om verschillende redenen de deelnemers aan. Ondanks hun mindere kanten, die iedereen heeft, raken ze de lezers elk op hun eigen manier. De meningen zijn minder verdeeld als het over het minst aansprekende personage gaat, dat wordt met stip op de eerste plaats Daniel.
Ook de indeling per personage, waardoor het boek vier delen bevat, blijkt een goede keus. Een ander perspectief in het verhaal zorgt voor een beter beeld van alle kinderen. Zo wordt het een prachtig compleet verhaal, wordt er zelfs gezegd.

Het omgaan met het weten van je sterfdatum. Het lijkt ons allemaal lasten en velen zouden het liever helemaal nooit te weten komen (de kans is natuurlijk klein dat we een waarzegster treffen die ons dat precies gaat kunnen melden, maar dat terzijde). Ga je je leven anders indelen? Word je voorzichtiger of net roekelozer? Onze conclusie: Het is erg afhankelijk van het karakter van de persoon…
“If they know when they'll die, they can live”
Er wordt tijdens de leesclub nog verder ingegaan op het voorbeeld van Simon en op de vraag of deze voorspelling een grote invloed heeft gehad op de onderlinge relaties tussen de broers en zussen.

De schrijfstijl van Benjamin werd door iedereen net een beetje anders omschreven. Nuchter, traag, vol details, plezierig… De meesten van ons stoorden er zich niet aan, dus dat is goed nieuws!
“Not now, Simon thinks, not yet. If he speaks to them, their voices will reacht into the warm, blissful oceoan in which he’s been floating and yank him - gasping, dripping wet - onto dry land.”

Ah en dan komt Miranda, met de spiegels. Iets waar velen van ons geen aandacht aan geschonken hadden, maar gelukkig waren daar een paar opmerkzame zielen die de rest van ons weer naar het licht geleid hebben! Waar staan de spiegels voor? Willen ze de personages naar zichzelf laten kijken? Treedt er op die manier reflectie over hun situatie op? In ieder geval is er op deze manier toch een mooi motief ontdekt in het boek!
" You wanna know the future? " ........ " Look in the mirror."
“Mirrors,' says Ray. 'Viewers don't see the surface. They look through it, to whatever object's reflected.”

Ook al zijn de verwachtingen qua soort verhaal niet bij iedereen waarheid geworden, toch lijkt iedereen wel genoten te hebben van het The Immortalists. Zijn de verwachtingen dan wel of niet ingelost? Dat blijft een lastige vraag.  Er werden in ieder geval genoeg voorbeelden van prachtige citaten gegeven. Hieronder een kleine selectie.
“Look in the mirror, know yourself.”
“She keels slightly forward so that only her lower back touches the fabric: a balancing act, threat offset by constant vigilance, as though discomfort is the price she pays for safety.”
“She is over, she is done for. What does it matter? She wants to hold something, she wants to be held.”
“Perhaps home, like the moon, will follow wherever she goes.”
“She knows that stories have the power to change things: the past and the future, even the present.”

Eindoordeel
Wat hebben de deelnemers over The Immortalists te zeggen?

Silke vindt het een prachtig geschreven familiegeschiedenis met een magisch tintje. Daar is ook Cilske het mee eens. Zij zegt dat het boek meer in zich heeft dan slechts het vermaken van de lezer. Marjolein noemt het een mooi familieverhaal.

Natanha heeft vooral het verhaal over leven en dood onthouden en hoe verschillend mensen daar mee omgaan. Hun eigen leven en dood maar ook die van hun naasten. Merel vraagt zich af wat je zou doen als je wist wanneer je zal sterven? Zou je het willen weten? The immortalists heeft de antwoorden niet in pacht, maar zet je wel aan het denken, vindt ze. Clarissa en Lotte zijn ook deze weg ingeslagen en hadden na het lezen dezelfde vragen als Merel.

Kimberley miste de spanning niet en vond het een ontzettend mooi geschreven boek. Erg fascinerend. The_Cat is het daarmee eens en heeft ook veel magische elementen ontdekt in het boek. Ze zegt dat het boek de lezer echt vasthoudt.

Marieke vindt dat de relatie tussen de broers en zussen wordt beïnvloedt door hun keuzes. En juist daardoor zet dit boek je aan het denken. Want hoe zou jij hier mee om gaan?

Sandra Stuurmansschap van het leven ligt daarom in de wijze waarop wij datgene dat ons per toeval te beurt valt, scheppend tegmoet treden'

Lisette maakt een mooie samenvatting: een bitterzoet verhaal over lot en mysterie dat je aan het denken zet over je eigen leven.
Miranda voegt daar de vele terloopse verwijzingen naar mythen, filosofie en literatuur aan toe en zegt dat er een (soms iets te) duizelingwekkende leeservaring ontstaat.

Waardering
Er is één maal drie sterren en één maal vijf sterren gegeven. De rest van de deelnemers ging voor de vier sterren en daarmee strandt The Immortalists op een gemiddelde waardering van vier sterren!

Bedankt iedereen, het was een heel heel heel interessante ervaring. Tot een volgende keer!

Groetjes,
Evy