Met excuses aan alle leesclublezers, maar vandaag heb ik eindelijk het eindverslag van dit boek gepubliceerd. Ik hoop dat jullie je in het verslag kunnen vinden en graag tot ziens in een volgende leesclub. 

EINDVERSLAG

OVER: THE TEMPTATION TO BE HAPPY

Cesare is een 72-jarige man die in Napels woont. 'A grumpy old man', dat zegt het helemaal. Hij is knorrig, introvert – behalve naar zijn kleinzoon – en laat zelden het achterste van zijn tong zien. Zijn vrouw is al lang geleden overleden en hij heeft nu een relatie met een prostituee. Zijn wereld is klein; hij heeft alleen contact met zijn familie en een paar mensen in het flatgebouw waar hij woont.

Toch ziet hij scherp en wordt zich ervan bewust dat er meer is dan het leven doelloos voort te laten dobberen. Is hij nog in staat het roer om te gooien en het leven te leren liefhebben – en daarmee ook de mensen om hem heen?

INHOUDELIJK

Het enthousiasme om met deze leesclub te beginnen is groot bij de 11 deelnemers. Het boek is in het Engels. De reden om te kiezen voor een Engelstalig boek is divers maar de meeste meelezers lezen min of meer regelmatig in het Engels of hebben dat in het verleden gedaan en willen dat weer oppakken. Of, zoals Jacqueje zegt: 'Ik wil mijzelf weer eens uitdagen om Engels te gaan lezen'. Direct nadat het boek bij iedereen binnen is, ontspint zich een levendige boel in het leesclubcafé. De eerste hoofdstukken van het boek doen de verwachtingen over het boek stijgen. Violette: Ik heb al een aantal schaterlachjes gesmoord in een kussen om vriendlief niet wakker te maken ;-) Ik vermaak me tot nu toe ook prima!

In de discussieronde wordt bij de vraag naar de belangrijkste thema's van het boek met name de bewustwording / mentaliteitsverandering van hoofdpersoon Cesare genoemd, die, zoals Wim het noemt, vol humor en emotie beschreven wordt.

De verleiding om gelukkig te zijn.... wie wil nu niet gelukkig zijn? Cesare leert op zijn 72ste dat het nog steeds kan.

Het boek is humoristisch en vlot geschreven. Ook de vertaling van het Italiaans naar het Engels wordt gewaardeerd; soms had je niet eens door dat je een vertaald boek aan het lezen was. En toch misten sommige lezers iets. Axje1807 kan niet goed benoemen wat het is, maar ze miste 'iets' waardoor het boek haar niet echt greep. Ze kon het gemakkelijk wegleggen en later weer oppakken. Zowel Janneke als MarloesN beamen dat, hoewel ze ook aangeven dat naar het eind toe het boek hen uiteindelijk toch te pakken had en ze het – toen ze er eenmaal echt voor gingen zitten – het boek ook in no time uit was.

Ondanks de humor is het niet alleen een leuk boek. Op de vraag of de auteur je heeft kunnen raken zegt Nancy bijvoorbeeld: Je denkt in het begin dat het allemaal heel grappig is maar langzaam aan schuilen er toch boodschappen in het verhaal dat je raakt. Dit is ook zo'n boek waar je dieper over na gaat denken. 

EINDOORDEEL

Een paar quotes over het boek:

'Dat hij zich gaat beseffen wat zijn kinderen voor hem betekenen en hoe hij zich op het laatst emotioneel opent aan Emma laat een grote emotionele groei zien.. z'n hart groeit.. maar of het hart en hijzelf dat ook aan kan.... '

'De flashbacks en mentale uitstapjes voelden erg natuurlijk in het verhaal, mede ook inderdaad door de bruggetjes waarmee Cesare zichzelf weer bij de les roept en de lezer daarbij ook. Het is een heel persoonlijke en bijna intieme aanpak om het verhaal te brengen vanuit Cesare.'

'Het vertelperspectief zorgt haast voor een intiem gesprek met Cesare ….'

WAARDERING
Eindwaardering: 3,5 ster.