Met een klein groepje van 10 deelnemers en een enthousiasme voor 100 begonnen we in maart met de Engelstalige leesclub The Wolf, een debuut van Leo Carew.

Over The Wolf

De strijd tussen The Anakim en The Sutherners begint op bladzijde 1 op het slagveld en vormt een steeds terugkerend geheel in dit eerste deel van de serie “Under the Northern Sky”van Leo Carew. Dit debuut waarin we de strubbelingen van Roper als jonge man die zijn vader moet opvolgen als leider van The Anakim zien, wordt de nieuwe opvolger van George R.R. Martin’s Een lied van ijs en vuur genoemd . Gedurende het boek wordt je getrakteerd op politieke intriges, oorlog, bloed, verraad, trouwheid, tradities, vele historische verwijzingen naar oude Europese culturen en een hint van fantasy.

De eerste kennismaking

De kaft is zwart, versleten en er staat een wolvenmasker op. Het straalt meteen een bloederige sfeer uit door de gebrande randen en de bloedspetters. Strijd, oorlog, geweld, mysterie zijn associaties die bovenkomen. De cover spreekt in ieder geval allen aan en iedereen zou dit boek op alleen de buitenkant en het label fantasy opgepakt hebben in de winkel. Annemieke vindt hem mooi en niet teveel poespas eromheen. Cindy vindt de cover prachtig. een wolf spreekt haar sowieso altijd wel aan. De manier waarop de wolf is afgebeeld, als een soort helm, geeft haar het idee van een oorlog of strijd. De verwachting en het dikgedrukte oordeel van George R.R. Martin op de achterflap maken dat dit fantasydebuut torenhoge verwachtingen heeft.

Met in het achterhoofd wetende dat dit een debuut is, gingen de lezers aan de slag. Niet iedereen kon er meteen inkomen. Demi vond het begin wat stroef op gang komen. Je valt namelijk gelijk in een veldslag met bijbehorende termen. Je moest even wennen aan de setting, het woordengebruik, de vele lijnen die werden uitgezet en wie wat waar was. Bladzijden werden herlezen en vele aantekeningen werden gemaakt. Sanderr vond het wel mooi dat je meteen op het slagveld terechtkomt en er onverwachte wendingen waren. Fiz_ vond het ook een sterk begin.

Oorlog en strategie

Eenmaal op gang, leerden we de schrijfstijl en de personages kennen. Je belandt vanaf bladzijde 1 op het slagveld; oorlog en intriges vormen een doorlopende rode draad in het boek. Carew heeft voor de setting gebruikt gemaakt van echte landen zoals Albion, waar het overgrote deel zich afspeelt, maar de karakters zijn fictief, wat aangedikt met enkele fantasyelementen. De twee groepen The Anakim en The Sutherners hebben juist weer een Vikingachtige achtergrond, namen en schilden. De strijd tussen Hooglanders en Laaglanders is dan weer typisch Schots en de strategieën die ze uitvoeren weer meer Grieks. De rolverdeling weer Romeins. Sommige clans kunnen wel 200 jaar oud worden, wat weer een soort knipoog is naar Elven. Annemieke vond de schrijfstijl wat ruwer dan de boeken die ze normaal leest, maar ze vond het wel bij het boek passen en vergeleek het met King Arthur. Sannejms vond de opbouw heel traag. Ook Cindy had moeite erin te komen vond ook dat er weinig ander gebeurde dan vechten en vergaderen in de eerste helft. Wilma vond het een prettige en mooie schrijfstijl, heel beschrijvend!

Quote: Nobody negotiates in negotiations. It's an exercise in intimidation.

Iedereen was het wel erover eens dat er weinig fantasy in dit verhaal zit en dat er diepgang miste in de personages. De een zette zich daar makkelijker overheen en bij de ander zorgde dit juist voor strubbelingen in het lezen. Wellicht heeft dit ook te maken dat het een eerste deel is van een serie en zal er diepgang komen verderop. Fiz_ vond  vooral de humor in het verhaal het leukst. Dat kwam vooral door het personage Tekoa, de schoonvader van hoofdpersoon Roper. Demi schreef een grappige quote over hem:

"(...) Then Roper revealed his plan to a skeptical Tekoa. 'This is insanity, Roper.'
'My title is "lord".'
'This is insanity, my lord.'
'That doesn't matter. We're going to do it anyway.'"

Roper vonden we het beste uitgewerkt en hadden we de meeste band mee. Hij start als een onzekere opvolger/leider die zijn weg echt moet zoeken en fouten maakt. Hij is niet de perfecte held en dat maakt hem des te toegankelijker en leuker. Gaandeweg ontwikkelt hij zich tot een ware leider en krijgt hij een sterker karakter die zijn eigen keuzes maakt. Personages die ook uitstaken waren bondgenoten Gray, Pryce en Helmec, ze zijn een soort vaderlijke types voor Roper met de nodige kennis en tact. Keturah, de vrouw van Roper evenals de weinig ander voorkomende vrouwenrollen spelen slechts oppervlakkige rol.

Quote: "She was almost as tall as Keturah herself, with a sheet of steel hair, white-blue eyes an heavily lined skin hanging from the startlingly prominent architecture of her faces "

Samengevat

De deelnemers werd gevraagd om het boek in drie woorden te beschrijven. Ook hierin waren we vrijwel eenstemmig. Demi had het over Strategie - Politiek - Leiderschap. Sanderr voegde daar Macht en Oorlog aan toe. Merel beschrijft de Fascinatie en de Humor in het boek. Cindy en Wilma hadden Intriges als puntje.

Meer?

The Wolf als debuut is een goed geschreven boek. Het belooft veel moois voor de toekomst en de andere delen van Leo Carew’s serie. Sanderr schrijft "Het heeft diep liggende redenen die zich steeds meer ontplooien waardoor het boek een prettig verwarrende indruk achterlaat". Ook Merel is er enthousiast over: "Ik heb erg genoten van de intriges, schrijfstijl en de oorlogvoering. Ook de humor die in het verhaal zat (en goed gedoseerd was!) vond ik zeker een positief punt. Ik vond het voor een debuut en een eerste deel echt een prima boek en ga zeker het volgende deel lezen!".

Er blijft echter wat op de achtergrond steken, er is iets waardoor het lezen bemoeilijkt  wordt. Tijdens de discussie kwamen er wel wat punten naar boven. Is het nu het verhaal, de setting, de lijnen, de dialogen? Het is best een pittig boek met veel oorlogstermen die je normaal niet snel zou tegenkomen. De meesten struikelden echter over het verhaal zelf. Ze misten een bandopbouw met personages en sommige karakters werden maar oppervlakkig besproken. Het kan echter zo zijn dat dit het “deel 1” probleem is en dat alles goed komt in de vervolgdelen (bij aanvang was bekend dat een serie zou worden). KimberleyReich schrijft:” De schrijfstijl sprak me niet echt aan en ook ergerde ik me redelijk aan het gebrek van fantasy wat wel een beetje gehypt was bij het boek. Ook had ik veel meer diepgang verwacht. Vaak maakt de diepgang boeken sterk en al helemaal bij dit soort boeken.”

Op de vraag of je de rest van de serie ook zal gaan lezen werd er wisselend geantwoord: 5 Ja, 3 Nee en 2 Twijfelaars. We hopen dus vooral dat er een sterk vervolgdeel zal komen waar we naar uit kunnen kijken en waar de kritische puntjes van deel 1 opgehelderd zullen worden. Wilma zou er graag een serie van zien, ze is heel benieuwd naar de beelden! Merel beaamde dat helemaal!

De gemiddelde eindwaardering voor The Wolf is 3,4 sterren afgerond ***  sterren.