Bracht Uitzonderlijk ons een uitzonderlijke leesclub?
De laatste week van oktober bracht 15 enthousiaste vrouwen met zich mee die een dikke envelop mochten openen. Van Uitgeverij Zomer & Keuning kregen we een exemplaar van het nieuwste boek van Colleen Hoover, Uitzonderlijk. En gelijk brak in het cafe de discussie over de cover los. Debbie vindt de cover weinig aansprekend, te abstract en zegt te weinig in combinatie met de titel. LorevanDune daarentegen vindt de cover wel mooi, maar zou hem minder snel oppakken omdat hij niet meer origineel overkomt nu enkele weken eerder een boek uitkwam met vrijwel dezelfde cover. M.i.n.c.a. zou het boek direct oppakken, al was het alleen maar omdat Colleen Hoover de auteur is.
** Quote Jennifer: Colleen Hoover’s schrijfstijl is heerlijk om te lezen. Ik ging vlot door het boek heen en het verhaal bevatten niet allemaal clichés, wat altijd wel het gevaar is met een Young Adult roman**
En toen was het al snel tijd om de discussie in te duiken, want die twee weken leestijd leek menigeen lang niet nodig te hebben. Om hoofdpersonage Merit onder de loep te nemen bogen de deelnemers zich over haar karaktereigenschappen. Anja noemt haar lieve behulpzame kant die ze af en toe laat zien, iets wat DianaMom zelfs typerend vind voor hoe zij denkt dat Merit echt is. Bianca en Lorraine noemen haar onzekerheid, die ze volgens beiden verbergt achter tegendraads en onverschillig gedrag. En uiteindelijk komen we tot de vraag of we in de boek wel de echte Merit hebben leren kennen, iets waarvan we vrijwel allemaal zeker weten dat dit niet zo is. Gelukkig liet Merit ook af en toe haar spontane kant zijn, iets wat in ieder geval Gerda en Deborah opviel. En waar velen genoten van de bijdehante opmerkingen van de kleine Moby blijkt de mysterieuze Sagan toch wel het favoriete personages van de meeste deelnemers.
** quote suzanne: Ook in dit verhaal weet ze je mee te slepen en de gevoelens en denkwijze van de hoofdpersonen. Je hebt echt het gevoel dat je ze een beetje leert kennen.**
Uitzonderlijk is geschreven in de ik-vorm en de algemene mening is dat dit zeer goed past bij verhaal. Volgens Deborah was het met een andere vertelvorm een stuk lastiger geweest om Merit te doorgronden. Karina had nog wel graag een 2de verteller gezien en heeft een lichte voorkeur voor Luck juist omdat hij de buitenstaander is in dit geheel. Een ander onderwerp dat in het discussiegedeelte aan bod kwam was het thema depressie dat Hoover in dit boek vorm geeft. Jolanda geeft aan dat ze vindt dat Hoover het thema goed heeft beschreven, op de wijze waarop het ook voorkomt. Daarnaast vind ze het ook goed dat juist dit thema bespreekbaar gemaakt wordt. Suzanne noemt dat ze het opvallend vindt dat juist door iemand met ervaring met depressie in het verhaal te plaatsen het daardoor zichtbaar wordt en Kaartenvrouwtje verteld dat juist doordat Hoover duidelijk maakt dat Merits zorgen een mogelijke depressie als oorzaak hebben zij aan het denken is gezet.
** quote DianaMom: Hoover heeft met Uitzonderlijk geen standaard feelgood young adult verhaal geschreven. Uitzonderlijk is een duister verhaal over de minder mooie kant van het leven.**
Wat in ieder geval duidelijk werd lopende de leesclub is dat Colleen Hoover kans heeft gezien verschillende lezers te raken met haar boek. Voor Nicole was één van de eerste scenes die haar raakte de eerste zoen van Sagan en Merit, dat moment waar de spontaniteit van af spatte. Jennifer noemt het moment dat het Merit allemaal te veel werd en ze haar brief schreef, vooral het moment dat ze “zonder” voor haar naam zette. Dit laatste raakte ook Anja, dat ene heftige woord dat eigenlijk alles zegt.
**Quote Lorraine: Ik vond het een fijne schrijfstijl daardoor kon ik mij prima inleven in de personages. Vooral het einde kwam bij mij binnen, ik heb er nog lang over nagedacht.**
Alvorens de leesclub werd afgesloten werden de deelnemers uitgedaagd om een eigen vraag aan de andere lezers te stellen. Een aantal namen deze ruimte en dit gaf mooie nieuwe vragen. Zo wilde M.i.n.c.a. weten hoe wij zouden hebben gereageerd als we Merit waren, vroeg Debbie of we het boek niet liever in het Engels hadden gelezen en vroeg Lorraine ons naar onze ideeën over een mogelijke verfilming en de acteurs. Jolanda stelde de laatste vraag en vroeg ons naar onze gedachtes bij Sagan’s uitspraak “Je begraaft me”. En met deze laatste vraag kwam er dan toch echt een einde aan de leesclub. Met 15 mooie recensies en een uiteindelijk gemiddelde van 3,7 sterren.
**Quote M.i.n.c.a.: Met een redelijk veel voorkomend probleem als middelpunt weet ze op een iets luchtigere manier, ook zeker geschikt voor Young Adult lezers, de ernst en gevolgen hiervan over te brengen.**