De leesclub verdiepte zich de afgelopen weken in Volgens Sebastiaan. Een verhaal over Sophie die tijdens haar reis in Israël besluit een baby mee te smokkelen naar Nederland. In dit verslag lees je het eindoordeel van de leesclub over Volgens Sebastiaan.

Over Volgens Sebastiaan
Sofie en Julie komen tijdens hun reis door Israël terecht op de Westbank. Als ze daar door een familie worden uitgenodigd, krijgen ze tot hun verbazing een baby aangeboden. De ouders van het kind willen graag dat Sofie en Julie het kind meenemen naar het Westen om hem zo een beter leven te bieden. Sofie besluit het jongetje Sebastiaan mee te nemen, maar dat betekent dat ze een zware reis tegemoet gaan. Ze moeten namelijk het kind door Europe meesmokkelen terug naar Nederland. Deze beslissing zet allerlei ontwikkelingen in gang die ze vooraf niet hadden kunnen voorzien.

Leesclub
Tijdens de leesclub werden er leeservaringen uitgewisseld. Het onderstaande is daarvan een samenvatting.

Diepgang
De leesclubleden kwamen al snel overeen dat ze diepgang in het verhaal misten. Het onderwerp is boeiend, maar mist een goede uitwerking. Wel werden ze aangenaam verast door het derde deel. Arry: ‘Helaas vond ik deel één en twee teveel kabbelen terwijl de ontwikkelingen waarover op de achterkant van het boek gesproken wordt in mijn optiek diepgang misten. Jammer, want het zijn grote thema’s die ook nu weer heel actueel zijn.’ Marja werd verrast door het laatste deel: ‘Maar het laatste deel van het boek heeft mij bijzonder aangenaam verrast. Zowel door de prachtige filosofische stukken alsook het verhaal.’

Personages
De leesclubleden hadden moeite om zichzelf te identificeren met de personages in het verhaal. Wemmie: ‘Het is meer een chronologische beschrijving van een gebeurtenis waarin de karakters onvoldoende tot ontwikkeling kwamen. Het verhaal vanuit verschillende perspectieven beschrijven kan goed werken, maar omdat het verhaal voortkabbelde kwam dit niet voldoende uit de verf.’ Ook Arry ervoer dit zo: ‘Er werd in de eerste twee delen teveel verteld over in plaats van vanuit de hoofdpersonen. Dit schept afstand. In deel drie gaat dit een stuk beter.’

Als de leesclubleden moeten kiezen met welk hoofdpersonage ze zich het meest konden identificeren, koos Annette voor Sylvia: ‘Door het lezen over Sylvia in deel drie, past zij het meest bij mij en is het meest realistische personage.’ Dayenne: ‘Sylvia, de vriendin van Sebastiaan, komt in deel drie heel duidelijk naar voren. In dit deel zie je veel emotie van Sylvia terug.’

Over de ontwikkeling van de personages zei Marja het volgende: ‘Sophie komt het meest aan het woord in dit verhaal en ontwikkelt zich daardoor het meest. Maar Sebastiaan heeft me geïntrigeerd in het derde deel van het verhaal.’ Eeke: ‘Ik vind dat de personages zich allemaal niet echt ontwikkelen omdat het verhaal te oppervlakkig is blijft. Op Sebastiaan krijgen we al helemaal geen vat, alles wat we over hem lezen is inderdaad via zijn adoptiemoeder Sophie of zijn vriendin Sylvia. Maar ook van Sophies ontwikkeling zag ik weinig terug in dit boek. […] Als ik er dan toch één moet kiezen: Sylvia. Hoewel erg overdreven, komt zij nog het meest normaal op me over.’ Arry: ‘De ontwikkeling van Sophie en andere hoofdpersonages is tamelijk gewoon en juist over de ontwikkeling van Sebastiaan, zou je meer vanuit hemzelf willen weten.’

Opvallend
Er waren verschillende aspecten aan het verhaal die de leesclublezers opvallend vonden: Elvame: ‘Het opvallendste element vind ik dat Sofie Sebastiaan daadwerkelijk meeneemt. Zo’n jong meisje nog en dan zo’n keuze… […] Als je Meta’s achtergrond leest, begrijp je wel waarom ze Sofie deze keuze laat maken, maar ik vind het wel een opvallende!’ Wemmie: ‘Het opvallende in het boek vind ik toch wel het feit dat de baby meegenomen kon worden. De tocht verloopt zonder noemenswaardige problemen en de baby is heel erg zoet. Dat klinkt wel een beetje onwaarschijnlijk.’

Ook het opmerkelijke verschil tussen deel één, twee en drie kwamen ter sprake. Eeke: ‘Het opvallendste element vond ik dat het verhaal zo werd gebracht als een non-fictie verslag, opsommingen van feiten. In plaats van een roman met emoties en diepgang. (Vooral in deel één en twee).’ Annick: ‘Het opvallendste element is voor mij het grote verschil in schrijven tussen deel één, twee en deel drie. Het is net alsof daar twee verschillende schrijvers aan te pas zijn gekomen.’

Eindoordeel
De leesclubleden zaten redelijk op één lijn en waren niet heel erg positief over alle elementen van het verhaal. Volgens Sebastiaan is gemiddeld met een krappe drie sterren beoordeeld.

Marja: ‘Ik heb het boek drie sterren gegeven, omdat ik vind dat het meer had kunnen zijn dan wat het nu is.’

Annechien: ‘Ik heb het verhaal drie sterren gegeven, omdat ik vond dat er wel een verhaal was en het derde deel toch wel erg goed vond.’

Eeke: ‘Van deze roman had ik hoge verwachtingen. […] Ik ben echter teleurgesteld door het boek. Dit wordt voornamelijk veroorzaakt door de schrijfstijl en geringe ontwikkeling die de hoofdpersonages lijken door te maken.’