Op Valentijnsdag 14 februari ontvingen 15 lezers een mailtje in hun mailbox met de heugelijke mededeling dat ze geselecteerd waren voor de leesclub Voorbij de bergen van Maud Ankaoua. Het duurde echter nog wel enige tijd voor iedereen het boek op de deurmat aantrof maar toen het eenmaal zo ver was begon iedereen enthousiast met lezen. Er waren zelfs 2 extra deelnemers die met een eigen exemplaar meelazen met de leesclub.

Het boek

Wat zou je doen wanneer een vriendin , die je al een jaar niet gezien hebt, je zou vragen om voor haar naar Nepal te reizen om iets op te halen wat zo belangrijk is dat er sprake is van leven of dood. Je hebt niet veel tijd om na te denken want je moet de volgende dag al vertrekken. Maëlle, in het dagelijks leven directeur met een drukke baan gaat ik op het verzoek van haar vriendin, in de veronderstelling dat ze in een paar dagen weer terug zal zijn. Niets is echter minder waar. Aangekomen in Nepal komt ze tot de ontdekking dat ze onder leiding van een Sherpa en een aantal dragers een voettocht zal moeten maken door het Anapurnagebergte. Het wordt een reis die haar leven zal veranderen. En de lezer wordt op die reis meegenomen of je dit nu wil of niet.

Verwachtingen

Wanneer er op de cover van het boek staat dat de auteur ‘al meer dan 2 miljoen lezers inspireerde’ dan schept dat natuurlijk hoge verwachtingen. Echter niet iedereen is daar direct van onder de indruk. Zo schrijft M4ri4nn3: “…..maar is het op de achterflap haar eerste roman. Dan vraag ik me af hoe dat kan.” A.van Steeg baseerde de keuze ook niet op de aanprijzing op de cover: “Ik heb voor dit boek gekozen omdat de beschrijving mij aansprak. Toen ik het leesfragment las, was ik helemaal zeker van mijn zaak.” Karen koos het boek eigenlijk niet zelf. “……het boek koos mij!” Ze kreeg het de Franse versie van de buurvrouw op de camping als aandenken.

Maëlle en de andere personages

Maëlle is een succesvolle zakenvrouw met een druk leven. Dan wordt ze om een gunst gevraagd door haar beste vriendin,  om een geheim manuscript op te halen in Nepal. Een manuscript dat grote invloed op de wereld zou kunnen hebben. Wie was Maëlle eigenlijk en wat vonden we van haar? Anneke1961:”Maëlle, is een leuk, interessant en levensecht personage. Ze komt heel 'echt' en normaal over, heel herkenbaar ook.” Anouk: “Ik vond Maëlle niet realistisch, lopers die zo’n klim maken trainen hiervoor en zij kan het zo lopen.” Carla van O. : “Ze maakt in het boek zeker op persoonlijk gebied een ontwikkeling door, maar ik vond het allemaal te makkelijk en te voorspelbaar.”

Er zijn natuurlijk ook nog andere personages in het boek aanwezig. Met name de sherpa Shanti speelt een grote rol in het verhaal door de vele wijsheden en levenslessen die hij gedurende de tocht door de bergen allemaal vertelt. BookKatty: “Bij aanvang was ik nieuwsgierig naar wie die Shanti juist was, maar na enige tijd begon zijn "lesgeving" (soms heel uitgebreid) me wat te irriteren en verloor ik mijn interesse in hem en zijn 'kennis'.” Marianne Mathijssen: “Persoonlijk werd ik meegezogen in de woorden van Shanti. Heel veel dingen van wat hij benoemt, heb ik ook opgeschreven.”

Schrijfstijl 

De discussie gaat verder over de schrijfstijl. Wanneer de deelnemers de schrijfstijl in drie woorden beschrijven zijn de woorden: ‘vlot , beschrijvend en afstandelijk’,  de woorden de het meeste genoemd worden.

Het verhaal en de boodschap

Het boek bestaat eigenlijk uit twee delen. Delen die wel door elkaar heen lopen. Je hebt het verhaal van Maëlle, wat zij doet en meemaakt en daarnaast de wijsheden en levenslessen, zeg maar ‘de boodschap’ die als een rode draad door het hele verhaal heen loopt. Desiree Domeijer “Er was geen diepgang in het verhaal. Het was een oppervlakkige roman, waarin op een stuntelige manier een liefde is verwerkt.” Kelly Visser: “Ik vind het verhaal zelf fijn geschreven en het verhaal pakt me wel." Carine Heijmans: ”Het idee van het verhaal is goed en sprak mij ook aan. Er zit heel veel in, of althans: er had heel veel in kunnen zitten. ……Volgens mij is de bedoeling van de schrijfster het verkondigen van de wijsheden en de theorieën en om een breder publiek te bereiken is dit (zoals iemand hier al eerder mooi verwoordde) “verpakt in een flinterdunne romanverpakking”. De meeste deelnemers zijn het er wel over eens dat het verhaal ondergeschikt is aan wijsheden en levenslessen die er te lezen zijn in het boek. De mate waarin deze levenslessen/wijsheden aanspreken of impact maken is voor elke lezer anders en natuurlijk ook heel persoonlijk.

Genre

De ondertitel van het boek is “Een ontdekkingsreis naar geluk en zelfinzicht.” Zoek je het boek in de boekwinkel dat zul je het aantreffen bij de afdeling literatuur. In welke categorie zouden wij het boek plaatsen nu we het gelezen hebben? Marije Miggiels: “Voor mij valt dit boek nog het meest onder de noemer spiritualiteit. Het roman-aspect is wat mij betreft te klein. Ik denk dat ik het boek ook anders gewaardeerd zou hebben als het zo op de markt gezet was.” Linc91: “Bij zelfhulpboek denk ik toch eerder aan een meer theoretisch boek. Dit is een verhalend boek, dus wat dat betreft zou ik het inderdaad onder roman scharen. Qua opzet zou ik 'm scharen onder een reisverslag, maar de uitwerking vind ik daarvoor te mager... Ik vind het vooral een spiritueel boek, maar welk genre er verder het beste bij zou passen vind ik lastig.” Ineke Alings: “Ik kan dit boek zeker geen roman vinden, al wilde de schrijfster dat soms wel doen voorkomen. Het begin neigde wel een beetje naar een roman, maar later werd het veel te veel spiritueel en meer een zoals jullie dat ook aangeven een zelfhulpboek. Misschien wel een boek dat een beetje van alles heeft, maar te weinig om in een bepaalde categorie te plaatsen.”

Wat was uiteindelijk het eindoordeel over dit boek?

Anneke: “Ik geef het boek 3 sterren omdat ik denk dat de auteur er veel meer mee had kunnen doen als ze haar eigen verhaal had neergeschreven in plaats van een roman te willen maken met haar persoonlijke levenslessen.”

Wintermaan: “Het boek hinkt op twee benen: het beschrijven van een prachtige hike-tocht door de bergen in Nepal en het overdragen van spirituele kennis uit het Oosten, om op een andere manier in   het leven te staan.  De beschreven spirituele kennis is echter niet nieuw en door andere schrijvers al jaren geleden met veel meer impact beschreven. Het verhaal van Maëlle dat deze kennis moet dragen is mager en de personages zijn vlak en maken in het boek ondanks de spirituele wijsheden nauwelijks enige ontwikkeling door. Beide verhalen bereiken hierdoor niet hun maximale potentie, waardoor je als lezer een beetje met lege handen achterblijft.

Het eindoordeel komt op een gemiddelde van 2,2 sterren.

Dank aan alle leesclubdeelnemers voor jullie inbreng.