Vol enthousiasme schreef men zich in voor Zwarte Golven. Dit debuutboek, geschreven door Eric Wewerinke, trok de aandacht door de combinatie van spanning met een waargebeurd element.

De 15 gelukkigen werden vergezeld door een extra deelnemer met eigen exemplaar, waardoor de leesclub zestien deelnemers telde. De mooie mix tussen de geslachten en leeftijden, nieuwkomers en ‘oude garde’ lijken een goede mix voor een lekkere discussie. Wat zou het oordeel van de deelnemers zijn? Lees snel verder om daar achter te komen. 

Tot zijn grote geluk wordt Tim meegevraagd om een jacht naar Corfu over te zeilen. De schipper, miljonair Robert, vindt Tims gebrek aan zeilervaring geen enkel probleem. Eenmaal aan boord horen reisgenote Julia en Tim de meest fantastische verhalen van Robert. Maar gedurende de reis begint hij zich steeds merkwaardiger te gedragen. Gaandeweg komt Tim erachter dat Robert niet de man is die hij leek. Gaat Tims fantasie met hem op de loop na weken op zee, of heeft hij hier te maken met een psychopaat?

Zwarte Golven is een thriller die onder je huid gaat zitten. Een verhaal over vertrouwen in het goede, en over mensen die zich anders voordoen dan ze zijn. Eric Wewerinke (1973) is marketeer. Zijn debuut Zwarte golven is gebaseerd op zijn eigen ervaringen.’

Natuurlijk werd het uiterlijk van het boek besproken. Bas Stange gaf aan vaak ebooks te lezen en niet zo vaak op de covers te letten, dus speciaal voor de vraag pakte hij het boek er nog eens extra bij. Zijn conclusie was dat de cover de inhoud goed weergeeft. Miriam liet het boek aan haar man zien omdat ze twijfelde of de afbeelding op de cover wel van een zeilboot was. Hiermee had ze meteen een mooie vraag voor de auteur te pakken. Hij verklaarde dat het erg lastig werd om een afbeelding van de punt van de oorspronkelijke Jeanneau te krijgen en hierdoor is er gekozen voor een afbeelding van de preekstoel van een zeiljacht. De preekstoel heeft een speciale betekenis in het boek, dus de afbeelding is prima gekozen.

De titel is niet verbijsterend origineel, maar de keuze voor de gekozen woorden is duidelijk. Lisette Kessen vind de titel zeker niet slecht gekozen. ‘Het verhaal speelt zich grotendeels op zee af, vandaar de golven. En de gebeurtenissen zijn niet allemaal supergezellig, maar zwart.’

Over het algemeen was iedereen vrij positief over de schrijfstijl van de auteur. Er werden wat kleine foutjes ontdekt en de tekst liep niet overal even vloeiend, maar dat leverde geen belemmering aan het leesplezier. ‘Hij schrijft lekker vlot, er zit snelheid in het verhaal en het heeft een mooie opbouw. Toen ik ging zitten om een stukje te lezen, had ik het boek ineens uit!’, aldus Eveline. De hoofdstukken waren kort en de titels ervan werden positief ontvangen. Johan Buts kon zich ontspannen door de beschrijvingen van de wonderschone natuur die ze onderweg tegenkwamen. Yvie vond de schrijfstijl echter wat simpel en afstandelijk en miste hierdoor binding met de personages.

Opvallend is het feit dat er pseudoniemen gebruikt zijn voor de personen die dit avontuur hebben meegemaakt. Dian74 vroeg zich af waarom hiervoor gekozen is en de logische verklaring van Eric was om afstand te creëren.

Een lastiger punt was het bespreken van de personages. Omdat bekend is dat zij gebaseerd zijn op bestaande personen, voelt een punt van kritiek al snel aan als kritiek op de auteur zelf. Geen van de deelnemers had echter deze intentie en op een respectvolle manier zijn een aantal karaktereigenschappen van de hoofdpersonages besproken. De acties en reacties van Tim wekten verschillende reacties op. Hoewel naïef en mooi beeld van zijn karakter schetste, werd ook meteen duidelijk dat best wel een eenzijdige kijk was. Henri zegt Tim een nuchtere en rustige jongeman te vinden die relaxed aan het begin van zijn reis begint, maar gaandeweg een gezonde dosis wantrouwen ontwikkelt vanwege het gedrag van de schipper. Julia werd door minder mensen begrepen. Jeanette Blaauw vind haar lastig te plaatsen omdat ze over veel dingen moest gissen. Ook Menno Arentsen vond het lastig haar te kunnen doorgronden. Unaniem begrepen de lezers van Robert het minst. Zijn bizarre keuzes maakten het voor MaartjeMijnen zelfs een tikkeltje ongeloofwaardig. Sabrina, James89 en Denise Depoorter hadden wat moeite om connectie met de personages te krijgen, iets waar Yvie ook moeite mee had door de schrijfstijl.

Nadat het boek werd dichtgeslagen, bleken er toch nog wat vragen te zijn. Een aantal deelnemers hebben hierover wat vragen gesteld aan de auteur en deze kun je hier terug vinden.

De spanning bleef voor de meeste lezers wat achterwege, maar gelukkig verveelden de pagina’s niet en waren er een aantal situaties die grote indruk achterlieten. Een van deze momenten was dat de schipper met keelpijn op bed ging liggen en Tim met zijn geringe ervaring deze storm moest zien te trotseren. Bonnie vond het onbegrijpelijk dat degene die je in zo’n situatie het meest vertrouwt, je zo in de steek kan laten. Tilak vond het indrukwekkend dat Tim zich zo goed staande wist te houden.
Op de cover staat met witte letters aangegeven dat het om een waargebeurde thriller gaat, maar omdat de spanning enigszins achterbleef, werd er geopperd of ‘waargebeurd avontuur’ niet beter als aanduiding gebruikt had kunnen worden. 

Zwarte Golven gaf een dynamische leesclub waarin veel op elkaar gereageerd werd. De groep beoordeelde het boek met een gemiddelde eindscore van 3,4 sterren. Als je alle vragen en antwoorden wilt nalezen, kun je de betreffende pagina hier terugvinden.