Jeanet poste op Instagram een foto van haar boekenkast met een aantal ongelezen boeken. Ze vroeg aan haar volgers welke boeken wij zouden aanraden. Ik koos twee boeken die hoog op mijn eigen 'nog lezen' lijst stonden: Lessen in Chemie en Ik ben een eiland.

We besloten om beide boeken samen te gaan lezen. Lessen in chemie in januari en Ik ben een eiland in februari. Hierbij dus het eerste deel van onze buddyread. En volgende maand volgt het tweede deel op de spot van Jeanet.

Inhoud

Maak kennis met Elizabeth Zott. Briljant scheikundige, onophoudelijke doorzetter en – helaas voor haar dromen en ambities – een vrouw. In de jaren zestig is het hoogst ongebruikelijk dat vrouwelijke wetenschappers zelfs maar bestaan, laat staan dat ze tot de top van hun vakgebied behoren. Elizabeth wordt door de helft van haar collega’s beschimpt en door de rest als lustobject gezien.

Een verdieping – en een wereld – van haar verwijderd werkt Calvin Evans, een scheikundig genie met sociale handicap, die op jonge leeftijd al een Nobelprijs op zijn naam heeft staan. Tot Elizabeths grote verbazing herkent uitgerekend deze man haar talent. Eindelijk neemt haar onderzoek een vlucht. Maar omdat het leven even onvoorspelbaar is als chemische reacties, is Elizabeth drie jaar later een alleenstaande moeder en lijkt haar carrière voorgoed voorbij. Gelukkig is ze niet voor één gat te vangen. Met de hulp van haar hyperintelligente hond Half Zeven, dochter Mad, buurvrouw Harriet en onvermoede vrienden uit het verleden, slaat Elizabeth haar keuken kort en klein en transformeert hem tot een laboratorium – vastbesloten om haar onderzoek zelfstandig voort te zetten en eindelijk academische erkenning te krijgen. Want als iedereen blijft zeggen dat haar enige recht het aanrecht is, kan ze daar maar beter haar voordeel mee doen!

Vooraf

Voordat we begonnen aan ons samenwerkingsproject wilde ik even weten welk sterrenbeeld Jeanet heeft, want als vissen wil ik dit jaar echt niet samenlezen met een waterman, zie Jaarhoroscoop Vissen. Gelukkig is Jeanet een weegschaal en konden we veilig van start.

De eerste vijf hoofdstukken

Maartje: 'Wow, wat een begin. Ik kon niet stoppen met lezen. Ik wilde je al appen dat ik de hele tijd een glimlach op mijn gezicht had en toen werd het opeens ernstig. Ik vind de personages erg fijn en ben heel benieuwd hoe het verder gaat. Waarom koos jij eigenlijk voor dit boek?'

Jeanet: 'Ik herken je gevoel. Ik had dit boek gekocht toen ik een weekje bij mijn broer op vakantie was. Geen idee waarom, maar het boek sprak me meteen aan. Daarna hoorde ik er alleen maar goed over. Geen idee waarom ik andere boeken voor heb laten gaan. Door nu met jou te gaan lezen, kan ik er niet meer onderuit. Wat sprak jou aan in dit boek?'

Maartje: 'Het woord chemie trok me vooral aan. Mijn vader was scheikundeleraar en ook mijn broer en schoonzus hebben scheikunde gestudeerd. Je kunt dus wel zeggen dat het in de familie zit. Daarna hoorde ik veel goede dingen over dit boek en de vrolijke cover met de jaren vijftig jurk sprak me ook wel aan.'

Jeanet: 'Dan kan ik me voorstellen dat je aangetrokken werd tot dit boek. Door jouw opmerking besef ik ineens dat mijn vader laborant is geweest en daarna vertegenwoordiger. Mijn broer heeft 1 jaar die studie gedaan, maar is toch maar iets anders gaan doen.

Hs.6-10

Jeanet: 'Wat een leuk verhaal, maar ook indrukwekkend wat er met de families is gebeurd. Het verhaal leest erg prettig en er is een mooie balans in het schrijven. De laatste zin van hoofdstuk tien is wel schrikken.

Maartje: 'Wat vind jij van de stukjes die vanuit de hond geschreven zijn?'

Jeanet: 'Ik vind het wel een leuk element in het verhaal. Maar ook wel heel toevallig dat hij net op hun pad komt.'

Maartje: 'Ik had wat moeite met het perspectief vanuit Half Zeven (de hond). Dit voelde opeens zo onecht. Hierdoor werd ik een beetje uit het verhaal gestrokken. Toch past het ook wel bij de luchtige vertelsfeer van het verhaal. Ook opvallend vind ik de herhalingen in het verhaal vanuit verschillende perspectieven. Dit vind ik leuker dan de hersenspinsel van de hond. 

Waaaaattt!!! Einde hoofdstuk 10!!!!!!'

Hs. 11-15

Jeanet: 'Ja, die verschillende  manieren om dezelfde gebeurtenis te vertellen is leuk gevonden. 

(En toen belandden we in een gesprek over de hoofdpersonen en dat kan niet zonder het verhaal te verklappen. Maar geloof maar dat er genoeg te kletsen is over de verschillende personages. Ze zijn heerlijk uitgewerkt en doen domme en minder domme dingen, zijn lief en af en toe vervelend. Het lijken net echte mensen.)

Maartje: 'Het verhaal is af en toe wel een beetje over de top. Wat vind jij daarvan?'

Jeanet: 'Je hebt gelijk, maar ik vind dat het in dit geval het verhaal ook leuker maakt. Het wordt er iets luchtiger door.'

Hs. 16-30

Jeanet: 'Ah, blz. 172 laatste zin in het midden:

Mads legde haar met krijt besmeurde handjes aan weerszijden van haar moeders gezicht. 'Nee, maar jij wel.'

Maartje: 'Ik lees de Engelse versie van het boek en voorop staat een quote van Nigella Lawson: 'I am devastated to have finished it' Grappig dat zij van dit boek heeft genoten als meest sexy kok op aarde.' 

Jeanet merkt op dat het verhaal een omslag krijgt als de hoofdpersoon in een heel andere wereld terechtkomt. De hoofdpersoon blijft zichzelf, maar moet zich op een heel andere manier staande houden, hierdoor krijgt het verhaal weer een heel nieuwe draai. 

Hs. 31- einde

En toen werd het nog echt spannend.

Jeanet: 'Ik heb het uit. Wauw wat een einde. Ik zeg niet teveel, maar wat heeft Bonnie maatschappelijke thema's goed aangepakt. En wat zijn er mooie levenslessen verwerkt in het boek. '

Maartje: 'Ik heb 'm ook uit. En wilde ongeveer hetzelfde schrijven. Zoveel serieuze thema's, die eigenlijk nog steeds actueel zijn, maar dan zo opgeschreven dat je bijna steeds met een glimlach verder leest. En het chemiestuk is goed uitgedacht. Had je trouwens gezien dat Bonnie Garmus zelf ook een hond heeft? Deze heeft 99.' 

Chemistry is change and change is the core of your belief system. Which is good because that's what we need more of- people who refuse to accept the status quo, who aren't afraid to take on the unacceptable.

Conclusie

We hebben allebei het boek met veel plezier gelezen. Zeker een aanrader.