Er verschijnen zoveel mooie boeken dat het bijna niet bij te houden is, en wat dan met al die boeken die al een (hele) tijd geleden verschenen maar misschien niet de aandacht kregen die ze wel verdienden of inmiddels langzaam vergeten zijn? In navolging van de onvolprezen miniserie door de VPRO: Minibieb der onvolprezen boeken (online nog steeds te bekijken), waarin schrijvers steeds twee boeken die niet de aandacht kregen die ze verdienden aan de minibieb toevoegen, ging Anne binnen het literatuurcafé op zoek naar boeken die vanaf nu onderdak mogen vinden in de herberg der onvolprezenen.

Het gaat om boeken die volgens onze leden heel veel meer aandacht en lof verdienen, zowel oorspronkelijk Nederlandstalig als vertaald. De komende weken zullen elke zaterdag twee boeken aan de herberg worden toegevoegd, aangedragen door leden van het literatuurcafé. Wil je nu zelf ook een titel onderbrengen in onze herberg? Stuur jouw onvolprezen boek mét een korte motivatie (max. 150 woorden) naar literatuurcafe@hotmail.com

Henning Mankell – (Mijn naam is) Tea-Bag (2001 | 2006 (vert.))
Keuze van: Harriët

Het derde boek in onze herberg is (Mijn naam is) Tea-Bag (ook uitgegeven als The Shadow Girls) van Henning Mankell. Velen zullen deze Zweedse schrijver kennen van de misdaadserie die hij schreef over Wallander. Hij schreef echter ook nog een aantal andere boeken, waaronder Tea-Bag. Zelf zei hij over dit boek:

“Al die verhalen van mensen die hier illegaal leven, mensen uit alle continenten, horen we zelden. Dat wilde ik veranderen met deze roman. Ik geef het meisje een stem.”

Het Afrikaanse meisje dat per toeval de naam Tea-Bag krijgt wordt als illegale vluchtelinge op het strand van Zuid-Spanje afgezet. Na omzwervingen belandt ze uiteindelijk in Zweden waar ze de dichter Jesper Humlin ontmoet. Ze vertelt hem haar verhaal en opent zo voor hem een onbekende wereld. Naast de diepe ernst van het verhaal is het ook een boek vol humor. Mankell schreef dit boek al in 2001 (in 2006 verscheen het in de Nederlandse vertaling door Clementine Luijten), maar het thema is nog steeds actueel.

Francisco Umbral – Sterfelijk en roze (1975 | 2001 (vert.))
Keuze van: Tea

Boek nummer vier, Sterfelijk en roze (Mortal y rosa) is een boek waar Tea graag een lans voor breekt: een wat minder bekend boek van een gelauwerd Spaans auteur. In 2001 verscheen de Nederlandse vertaling van M. van der Zee bij uitgeverij IJzer. Het is een, in dagboekvorm gegoten, requiem voor zijn op tragische wijze gestorven zoon. Slechts vier jaar werd het jongetje dat geen enkele keer bij zijn naam genoemd wordt, maar zo liefdevol aangesproken wordt door zijn vader, dat het soms pijn doet om te lezen. Dit boek beklijft, ik las het twee keer. Het dagboek is hartverscheurend, maar door de manier waarop het is geschreven komt het minder hard over. Het boek roept geen tranen op. Door de manier waarop de auteur vertelt, hij beroert zonder rake klappen uit te delen, wordt het draaglijk voor de lezer. Het is een verdienste om zo'n precair thema zo mooi onder woorden te brengen! Achterin het boek staat een lijst van 72 voetnoten die verwijzen naar proza, poëzie en schilderijen. Ze vormen samen het weefsel van het dagboek.

Lees ook:

•          Herberg der onvolprezenen I

Kende jij bovenstaande auteurs en hun boeken al? Las je een van de boeken of gaan ze nú op jouw WIL-lijstje? Laat het ons hieronder weten!