Herberg der onvolprezenen IV
Er verschijnen zoveel mooie boeken dat het bijna niet bij te houden is, en wat dan met al die boeken die al een (hele) tijd geleden verschenen maar misschien niet de aandacht kregen die ze wel verdienden of inmiddels langzaam vergeten zijn? In navolging van de onvolprezen miniserie door de VPRO: Minibieb der onvolprezen boeken (online nog steeds te bekijken), waarin schrijvers steeds twee boeken die niet de aandacht kregen die ze verdienden aan de minibieb toevoegen, ging Anne binnen het literatuurcafé op zoek naar boeken die vanaf nu onderdak mogen vinden in de herberg der onvolprezenen.
Het gaat om boeken die volgens onze leden heel veel meer aandacht en lof verdienen, zowel oorspronkelijk Nederlandstalig als vertaald. De komende weken zullen elke zaterdag twee boeken aan de herberg worden toegevoegd, aangedragen door leden van het literatuurcafé. Wil je nu zelf ook een titel onderbrengen in onze herberg? Stuur jouw onvolprezen boek mét een korte motivatie (max. 150 woorden) naar literatuurcafe@hotmail.com.
Georges Simenon – De premier (1958 | 2014 (vert.))
Keuze van: Harriet
Alweer het zevende boek in onze herberg is De premier (Le président) van Georges Simenon, de Nederlandse vertaling van dit boek uit 1958 verscheen in 2014. Het boek werd vertaald door Kris Lauwerys. Simenon schreef naast vele boeken over commissaris Maigret nog meer psychologische romans, waar De premier er een van is. Het is 1958 wanneer tijdens een economische crisis de Franse regering ten val komt en er een politiek steekspel begint. Op een landgoed aan de Normandische kust worden deze gebeurtenissen nauwlettend gevolgd door de voormalige premier, inmiddels ook al een man van in de tachtig. Hij verwacht dat de huidige politieke machthebbers hem binnenkort wel zullen gaan raadplegen. Wanneer dit echter niet gebeurt, probeert hij nog een laatste keer zijn macht uit te oefenen. Een mooie psychologische roman over macht, ouder worden en de eenzaamheid die daarmee gepaard kan gaan, aldus Harriet.
Arjen van Veelen - Aantekeningen over het verplaatsen van obelisken (2017)
Keuze van: Wilma
Boek nummer acht is wederom een boek dat nog niet zo heel oud is én oorspronkelijk in het Nederlands verscheen. Hoewel dit boek wel in de schijnwerpers is geplaatst, het stond bijvoorbeeld op de shortlist voor de Libris Literatuurprijs, heeft het volgens Wilma toch niet de aandacht en waardering van het grote lezerspubliek gekregen dat het verdient. Het is een boek dat echt binnenkomt. Aantekeningen over het verplaatsen van obelisken verscheen in 2017 en is een schitterend en hartverscheurend boek over het verlies van een dierbare vriend. Het laat zien dat je daardoor net zo hard getroffen kan worden als door een ander verlies. Dit boek, dat is gebaseerd op de vriendschap van de auteur met Thomas Blondeau, verhaalt over hoe de ik-figuur en de oudere Tomas elkaar als jonge studenten leren kennen en hoe de vriendschap en hun band groeit in de loop der jaren. Tomas stimuleert zijn vriend om meer te leren, meer te lezen en moedigt hem aan om te schrijven. Maar ironisch genoeg heeft pas de dood van Tomas geleid tot zijn eerste roman.
Lees ook:
Kende jij bovenstaande auteurs en hun boeken al? Las je een van de boeken of gaan ze nú op jouw WIL-lijstje? Laat het ons hieronder weten!
