Wat fijn om elkaars Santa te zijn!
Ja, het was echt fijn om even elkaars Santa te mogen zijn. Het combineert een paar van onze hobby's: boeken uitzoeken, boeken krijgen, boeken lezen, boeken geven. En een avond lekker kletsen met elkaar - en dan niet alleen over boeken natuurlijk.
Gigi: Als het te maken heeft met boeken ben ik altijd in om iets nieuws te proberen. Zo vond ik het idee van Secret Santa, dat omhoog borrelde in een literatuurcafé-kerstboekartikel-brainstorm, direct tof. Boeken uitzoeken vind ik, op lezen na, een van de leukste dingen om te doen in mijn vrije tijd. Hoewel het dit keer ingewikkelder was want nu moest ik een boek kiezen voor een ander.
Saar: Ik ben alvast een echte liefhebber van Secret Santa. Ook in mijn familie doen we het elk jaar, maar zonder verlanglijstje en met als enige opdracht een boek kopen, werd het alleen nog maar leuker. De spanning van wat je zal krijgen. Het zoeken naar een geschikt boek voor jouw ontvanger. Het lezen van al die leuke beschrijvingen en uiteindelijk het zien van wat iedereen gekregen heeft, het is gewoon de max. Ik zou er nog uren (en alinea's) over kunnen uitwijden, maar ik hou het bij: zeker voor herhaling vatbaar. En zelfs op andere momenten dan enkel met Kerst!
Harriet: Doe mij maar elk jaar een Secret Santa, de voorpret van het uitzoeken van een boek voor iemand, de spanning over welk boek er voor jou is uitgezocht en de lol met elkaar bij het uitpakken , is mij goed bevallen.
Wil2: Kortom, het was gezellig en voor herhaling vatbaar.
Wil2 gaf Het zingen van de tijd van Richard Powers aan Anne
Santa Wil2: Het boek dat ik aan Anne gaf, vond ik in haar lange ‘Wil-ik-lezen’-lijst. Opeens zag ik de naam ‘Richard Powers’ staan en omdat ik pas met veel plezier ‘Verwilderd’ van hem had gelezen (in tegenstelling tot Evy, die het niet veel vond), zocht ik ‘Het zingen van de tijd’ op. Een boeiend gegeven van een gemengd huwelijk, vlak voor WOII, met veel lovende reacties op internet waren, naast dat Ine het ook wil lezen ;-), reden genoeg om voor dit boek te gaan. Ik was er zelfs zo enthousiast over dat ik voor mezelf ook een exemplaar heb gekocht.
Anne: De verwachtingen waren natuurlijk al heel snel heel hoog gespannen, zeker nadat alle cryptische tekstjes verschenen. Tekst 1 sprak me heel erg aan en toen Jolande opperde dat dat wel eens Het zingen van de tijd van Richard Powers kon zijn dacht ik meteen, ja dat moet hem zijn! Het boek werd mij al eens getipt via een Hebban boekentipper en sindsdien stond het op mijn lijstje. Stiekem dacht/hoopte ik vanaf dat moment dan ook al dat dat het boek zou zijn in mijn pakje (het was er in elk geval dik genoeg voor!). Maar het bleef natuurlijk spannend tot het allerlaatste moment. Ook omdat ik geen flauw idee had naar welke boeken de andere tekstjes zouden kunnen verwijzen. Ik was dus erg blij met Het zingen van de tijd in mijn pakketje! Het is een klepper dus ik durf nog niet te zeggen wanneer ik me aan het lezen ervan ga wagen
Anne gaf Winter van Karl Ove Knausgard aan Harriet 
Het boek dat door mij verzonden werd is een prachtig afgewerkt boek in minimalistisch design, helemaal passend bij de tijd van het jaar. Het boek maakt deel uit van een serie en is niet het eerste deel.
Harriet: Vol spanning zat ik dinsdagavond 28 december klaar achter de laptop. Vanavond mag ik het pakketje van Secret Santa open maken. Al een bijna 2 weken lag het pakketje te wachten om open gemaakt te worden en ik werd steeds nieuwsgieriger naar de inhoud. De verschillende aanwijzingen van de Santa’s heb ik dan al meerdere malen de revue laten passeren, steeds weer zijn het andere boektitels die bij de beschrijving kunnen passen. De nodige tijd heb ik ook gezocht naar de buddyread genoemd door Santa 4. Uiteindelijk heb ik mijn definitieve lijstje klaar en eerlijk gezegd zitten daar best wel boeken tussen die ik graag zou willen hebben.
En dan is het zover, ik ben aan de beurt om mijn pakketje open te maken. Er zit een prachtig mooie hardcover in, van mijn lievelingsschrijver Karl Ove Knausgard. De titel van het boek past ook prima bij de omschrijving van de Santa en is door veel lezers wel geraden, alleen de schrijver klopte niet. In mijn pakketje zit het boek Winter. Ik heb het boek wel al gelezen, maar dat is niet erg. Dit mooie exemplaar is het herlezen waard en krijgt een mooi plaatsje in de boekenkast.
Santa Anne: Ik vond het ontzettend leuk om een mysterie cadeau te krijgen én om een mysterie voor iemand uit te zoeken. Helaas bezat Harriet het boek dat ik voor haar uitzocht al :( Daar was ik natuurlijk stiekem al een beetje bang voor dat zoiets bij één van ons zou gebeuren, maar we hebben hoe dan ook een gezellige avond gehad en ruilen kan na de lockdown natuurlijk altijd nog!
Ine gaf De uitvreter, Titaantjes, Dichtertje, Mene Tekel van Nescio aan Wil2 
Dat wordt een opvallend kleurtje in de boekenkast! Is het één boek? Het lijken er wel drie of vier. Nee, grapje, wees maar niet bang, het past in jouw brievenbus, Santa krijgt het er wel in. De auteur? Buitenlands? Klinken Vlaamse namen misschien zo? Of zou het toch een nuchtere Nederlander zijn? Bekend zeg je? En al overleden? Toch geen klassieker!? Een ouderwets saai boek dan wellicht... Nee hoor, ernstig en vol humor tegelijk! Met een deugddoend vleugje ironie. En ook een beetje weemoedigheid. Oei, vertel ik te veel? Weet je het al?
Santa Ine: Het pakje dat ik voor Wil2 had uitgekozen, was het laatste dat open mocht. Iedereen wist ondertussen dus al dat het van mij kwam en welk tekstje erbij hoorde. Maar het bleef genieten: niemand had het geraden - en hoe prachtig mooi bleken Elsschot en Bordewijk er ook bij te passen. Het tekstje bevatte nochtans een grote tip: wie weet wat Nescio betekent, vindt hem wel. Veel leesplezier, Wil2!
Wil2: Eindelijk was dan de avond aangebroken dat we de Secret Santa-boeken uit zouden pakken. In eerste instantie zou ik niet mee doen met de Teams-meeting (want zeer ongemakkelijk), maar ja, ik kon de verleiding niet weerstaan, vermande (of vervrouwde?)me, en plugde mezelf, met wat hulp, in. En daar heb ik geen spijt van gekregen, want het was leuk. Ongelooflijk om in ‘real life’ mee te krijgen dat Gigi inderdaad de meeste boeken had geraden, maar ze verklapte dat ze daar wel een heuse speurtocht voor op touw had gezet. (Pas nu bedenk ik me dat ze alvast aan het oefenen was voor het hamsteren) Ik had alleen het boek goed dat ikzelf had gegeven (gelukkig wel). Ik mocht als laatste mijn boek uitpakken en kreeg een heuse klassieker van Ine, nl. Nescio’s ‘De uitvreter, Titaantjes, Dichtertje, Mene Tekel’ in een schitterende uitvoering, die ook nog eens heerlijk ruikt. Het is een boek dat Ine met heel veel plezier heeft gelezen, dus een uitstekende aanbeveling, want ik ben het vaak met haar eens. Kortom, een prachtig geschenk waar ik erg blij mee ben.
Saar gaf Terug naar huis van Jesús Carrasco aan Ine 
In de toenmalige Literatuurclub deed ik een buddyread over het debuut van de schrijver van het boek, dus leek het me wel een toepasselijk cadeau om nog eens een boek van dezelfde schrijver cadeau te geven. De kaft heeft een mooie illustratie die meteen schreeuwde 'koop mij' ook al bevat de cover weinig tot geen kleur. De schrijver heeft alvast een mooie link naar het kerstfeest en ook de titel van de roman heeft een link met Kerst. Er sprong alvast een typisch kerstnummer in mijn hoofd toen ik die voor het eerst las. In mijn ogen is het een prachtig kerstcadeau dat ik ook graag onder mijn boom zou treffen. Ik hoop dus dat de ontvanger daar hetzelfde over denkt!
Santa Saar: Aan deze Secret Santa ben ik begonnen zonder een specifieke verwachting welk boek ik zou krijgen. Mijn aandacht ging eigenlijk vooral uit naar het boek dat ik zelf moest geven en de hoop dat de ontvanger daar blij mee zou zijn. Het werd me ietsje makkelijk gemaakt toen ik de naam van Ine trok, die me onlangs in een fijne give-away had getagd.
Ine: Eigenlijk vond ik elke beschrijving wel iets hebben, maar toen de postbode me het pakje gaf, klopte mijn hart al wat harder van blijdschap, want netjes volgens de regels van Bpost was de afzender ingevuld: het kwam van Saar! Waarom ik al zo blij was? Ik had het tekstje van Saar ontrafeld - tja, ik wist als enige wie welk tekstje had ingestuurd. De buddyread waarvan sprake deed ze indertijd samen met mij, en die ging over De vlucht van Jésus Carrasco. In het pakje zat vast Terug naar huis, zijn nieuwste roman! Na toch nog vele dagen met een beetje twijfel, hield ik dinsdagavond dat boek in mijn trotse handen. Dank je wel Santa Saar, het krijgt een mooi plekje in huis en ik lees het dit jaar nog, beloofd!
Harriet gaf De onderstroom van Benjamin Myers aan Evy 
Een mooie kleurrijke hardcover. De schrijver schrijft zowel romans, poëzie als journalistiek werk. Het is een coming-of-age roman die zich afspeelt kort na de Tweede Wereldoorlog. Een boek vol met mooie zinnen, metaforen, beeldende natuurbeschrijvingen, lekker eten en een bijzondere vriendschap, maakt het een heerlijke leeservaring.
Santa Harriet: Ondertussen (na al dat lange wachten) is het ook best wel spannend wat er van mijn opgestuurde pakketje wordt gevonden. Valt het in de smaak, heeft ze het boek nog niet gelezen. Over mijn keuze heb ik best wel even nagedacht, natuurlijk de ‘Wil ik lezen’ lijst en ‘Gelezen’ lijst grondig bestudeerd. Het helpt dan echt niet mee wanneer er gezegd wordt dat een groot aantal boeken op de ‘Wil ik lezen’ lijst al in de boekenkast staan.
Evy: Wat leuk om dit zo te doen! Er moeten meer feestdagen komen waarop we elkaar boeken kunnen sturen. Ik ben erg benieuwd naar het boek dat ik heb gekregen, De onderstroom. Het uitzoeken, uitpakken, elkaar een keer spreken...alles was een verademing zo jn deze tijd!
Gigi gaf Confettiregen van Splinter Chabot aan Saar
Na een grijze mist, een enorme worsteling en een waanzinnige zoektocht volgt een kleurrijk, sprankelende en spetterende toekomst. Laat het over je heen komen, laat je overspoelen en geniet met volle teugen.
Santa Gigi: De lootjestrekker bepaalde dat ik Secret Santa mocht zijn voor Saar. Net als ik was Saar licht ongehoorzaam en gaf toch een hint voor haar verlanglijst. De verkoopster van de boekhandel keek vreemd op toen ik zei dat ik op zoek was naar ‘Een boek’. Dat stond namelijk op de verlanglijst van Saar. Ook ik keek vreemd op. Tot mijn verrassing bleken ze bij de boekhandel een behoorlijke verscheidenheid aan boeken te hebben wat de opdracht toch iets ingewikkelder maakte dan ik dacht. Met enkele boektitels in gedachten struinde ik door de winkel. Daar ik niet direct vond wat ik zocht, vroeg ik om enkele titels maar tevergeefs, ze waren niet aanwezig maar wel te bestellen.
Ik durfde het niet te riskeren om langer te wachten vanwege de kerst-post-drukte, vanwege het feit dat het pakje naar België moest en vanwege iets wat nog veel nijpender was: er waren al vier van de zeven pakjes bij de ontvanger terechtgekomen. Ja, ja, ik beken, ik was laat met zoeken en opsturen.
Uiteindelijk zag ik een boek liggen, waarvan ik nog wist dat Saar het ooit op haar wil-ik-lezen-lijst gezet had, maar zo lang geleden dat ze het vast niet meer wist. Een boek dat in Nederland misschien wel bekender is dan in Vlaanderen. Het kreeg lovende kritieken en het werd genomineerd voor de Hebban debuutprijs in 2020 en stond op de shortlist voor het beste boek voor jongeren.
Daarnaast vond ik het zo sprankelend en kleurrijk, een fleurigheid die ik Saar zo enorm gun op dit punt in haar leven. Ik liet het mooi inpakken en het kon op de post. Gelukkig kwam het ruim op tijd aan.
De volgende stap was het artikel met de aankondiging van onze Secret Santa belevenis en de mysterieuze beschrijving van het boek. Hoewel ik dacht dat ik mogelijk te veel had prijsgegeven, raadde niemand om welk boek het ging. Nog leuker, niemand leek in de gaten te hebben dat ik dit stukje schreef. Het allerleukst was nog, dat Anne ons behoorlijk op het verkeerde been gezet had.
Op de 28e was het dan eindelijk zover. Het duurde even voordat we met z’n allen in dezelfde teamsmeeting zaten. Ondanks dat ik dit programma vaker gebruik voor mijn werk heb ik een minuutje of twee naar mezelf zitten staren in een vergadering met mezelf. Na opnieuw starten kwam ik gelukkig in de juiste teamsmeeting terecht. Daar zaten we dan, vol verwachting klopte ons hart. Aangezien alle mysterieuze beschrijvingen van de boeken mij bevielen verheugde ik mij enorm op het openmaken. Anderzijds vond ik het ook spannend of mijn boek wel zou bevallen bij Saar.
Saar: Natuurlijk was het ontzettend spannend toen mijn eigen pakje bij mij thuis geleverd werd. En toen ik alle beschrijvingen las, droomde ik wel even weg welk van deze boeken in mijn pakje zouden zitten. De beschrijving van de eerste Secret Santa klonk alvast als muziek in de oren. Ook de vijfde Secret Santa klinkt wel super leuk. Maar eigenlijk mogen alle boeken wel in mijn kast belanden. Ik heb er het raden naar over welke boeken het gaat. Eerlijk gezegd ben ik niet zo goed in dit spelletje. Dus ik besloot maar al gauw om me gewoon te laten verrassen.
En verrast dat ben ik. Het was niet een van de boeken waar ik mijn oog op had laten vallen door de beschrijvingen. Een roze cover met een veelbelovende tekst lachte me toe. In mijn pakje zat namelijk Confettiregen van Splinter Chabot. De achterflap is veelbelovend. Het boek zou zeker in mijn boekenmandje geland zijn als ik een koper van fictie was (sorry, mijn budget voor boeken gaat bijna altijd naar non-fictie). Nog zaliger vond ik de redenering achter de keuze van Gigi. Een beetje kleur in mijn leven, een beetje confetti, kan ik wel gebruiken. En dat is zeker waar. Ik ga dit boek dus lezen met die boodschap in mijn achterhoofd en alleen daarom al is het een geweldig boek.
Evy gaf Herkomst van Sasa Stanisic aan Gigi
Gigi: Toen ik mijn pakket openmaakte en Herkomst van Sasa Stanisic in mijn handen had, wist ik direct dat het van Evy afkomstig was. Dat was voor mij best een verrassing omdat ik dacht een ander boek te krijgen van een andere Santa. In de boekbeschrijving van Evy, herkende ik haar stijl en ook herkende ik de roman omdat zij hier ooit over schreef dat het een origineel element bevatte. Dat zinnetje stond ook in haar beschrijving. Heel even dacht ik nog aan een andere roman, van Piranesi, maar die vond ik minder passen bij het Literatuurcafé.
Welk boek verwachtte ik dan, vraag je je misschien af? Anne zette ons op het verkeerde been met haar beschrijving van Winter. Iedereen uit ons groepje had deze roman van Ali Smith al gelezen, behalve Saar en ik. Omdat ik de Secret Santa van Saar was en ik bezig ben in Herfst van Smith, leek mij de kans groot dat ik deze roman zou krijgen. Ik zat dus faliekant fout met mijn voorspelling.
In ieder geval werd ik aangenaam verrast met een boek dat hoog op mijn wensenlijst stond op deze gezellige bijeenkomst.
Zo, dit waren ze, onze belevenissen op een rij. Nu rest ons nog de vraag wanneer we deze boeken gaan lezen. Zouden we het durven om hierover een uitdaging aan te gaan? Een weddenschap of zo? Weten jullie iets te bedenken dat realistisch van timing is, maar dat ons motiveert om over niet al te lange tijd aan jullie te kunnen vertellen hoe de boeken ons zijn bevallen?
