Wij lezen De zeven Russen (6): Ondergrondse notities - Dostojevski
Enige tijd geleden beschreven Gigi, Evelien en Hetty in een artikel op Literatuur onder de Loep hoe zij in de ban raakten van de zeven Russen én een Oekraïner, dit naar aanleiding van de nieuw uitgebrachte reeks De kleine Russische bibliotheek door uitgeverij Van Oorschot. Inmiddels hebben ze al vijf van de zeven Russen gelezen samen met een groep enthousiaste lezers en kunnen ze concluderen dat je niet alle Russen over één kam kunt scheren… de schrijfstijlen zijn zeer verschillend.
Tekst: Hetty
Banner: Hetty
De kleine Russische bibliotheek
Uitgeverij van Oorschot speelt handig in op de hype rond de Zeven Zussen serie van Lucinda Riley. Als uitgever van de omvangrijke reeks De Russische Bibliotheek hebben zij nu De Kleine Russische Bibliotheek uitgegeven, waarbij de titel van de serie lijkt op die Zeven zussen reeks maar die iets heel waardevols bevat voor lezers van een heel ander genre. Een geniale zet! Het blijkt dat wij dol zijn op deze Zeven Russen en een Oekraïner, deze serie van acht, mooi vormgegeven, dunne boekjes waarvan we er al vijf verslonden hebben.
Dit zijn de acht titels van De kleine Russische bibliotheek:
* Ondergrondse notities - Dostojevski
* Wilde rozen en andere verhalen - Paustovski
* Petersburgse verhalen - Gogol
* De kapiteinsdochter - Poesjkin
* De dame met het hondje en andere verhalen - Tsjechov
* De rode ruiterij - Babel
* De dood van Ivan Iljitsj - Tolstoj
* Eerste liefde – Toergenjev
Het lijkt er op dat deze serie een succes geworden is want inmiddels zijn er twee nieuwe boekjes aan de serie toegevoegd:
* De dubbelganger – Dostojevski
* Vaders en zonen - Toergenjev
De schrijfstijl van Dostojevski
Ik heb inmiddels al een stukje gelezen in Ondergrondse notities van Dostojevski (1821-1881) en kan gelijk al één conclusie trekken: Dit is weer een heel andere Rus dan onze vorige, Poesjkin!
Dostojevski heeft namelijk een hele kenmerkende en eigen schrijfstijl.
Hij is een van de bekendste auteurs uit de Russische literatuur en kan tot de zogenaamde ‘Realistische school’ gerekend worden. Toch onderscheid zijn werk zich van veel andere realisten door het wijsgerige gehalte en de dominerende dialoogvorm. Ook schreef hij in een typerende gehaaste stijl, met veel nadruk en herhalingen. Veel van zijn belangrijkste personages lijden en worden vernederd vanwege hun hartstocht.
Het werk van Dostojevski wordt gekenmerkt door een sterke nadruk op het Russisch-orthodoxe christendom, en zijn boodschap van absolute liefde, vergeving en liefdadigheid voor ieder mens, gericht op het leven van het individu in een wereld waar veel verdriet is, maar ook veel schoonheid.
“Wie Dostojevski geen groot schrijver vindt, heeft niet veel van het leven begrepen’’
(citaat: Bas Heijne)
Bovenstaand citaat las ik in een artikel van Hans Boland dat op 23 december 2006 in Trouw verscheen, hierin wordt ruimschoots aandacht besteed aan de schrijfstijl van Dostojevski, die door de schrijver Vladimir Nabokov en ook door de Nederlandse slavist Karel van het Reve niet echt gewaardeerd wordt. Het blijkt al snel dat Boland een andere mening heeft.
In het artikel worden veel kenmerken opgesomd van de schrijfstijl van Dostojevski, en het is dan ook zeker interessant om te lezen i.v.m. deze leesclub.
Over Ondergrondse aantekeningen wordt o.a. het volgende gezegd:
“…de kracht van Dostojevski’s werk komt voort uit een diepere laag van de werkelijkheid: het tegenstrijdige en irrationele. Daarom markeert ’Aantekeningen uit het ondergrondse’ een fundamentele fase in de ontwikkeling van zijn schrijverschap. Hij noemt de hoofdpersoon immers ’een liefhebber van paradoxen’; deze spreekt zichzelf voortdurend tegen, of liever: hij probeert zijn eigen inzichten telkens weer te ondermijnen met tegengestelde inzichten. Het is alsof in deze ene personage allerlei verschillende mensen elkaar bestrijden met hun eigen opinies en begeertes. Zelfs een- en dezelfde romanfiguur kan ’polyfoon’ zijn.”
Ik kan hier nu nog heel veel gaan schrijven maar eigenlijk zou ik willen zeggen: lees gewoon het artikel!
Ondergrondse aantekeningen
Ondergrondse aantekeningen is een korte existentialistisch getinte roman die bestaat uit twee delen, het eerste deel is een uitgebreide monoloog van de verteller, waarin voornamelijk geredeneerd wordt, in het tweede deel wordt onder meer verteld over een gebeurtenis die twintig jaar eerder van grote invloed geweest is op het leven (en vooral denken) van de verteller.
Lees ook eens de wikipedia-pagina over het boek
Of bekijk het volgende filmpje: Floris leest Ondergrondse notities
Nieuwsgierig geworden? Lees dan mee!
We gaan morgen al van start met de zesde leesclub rond de reeks De zeven Russen,
Wij starten op 21 november met het lezen van Ondergrondse notities van Fjodor Dostojevski, de bespreking begint een week later.
Lees jij met ons mee?
Laat dan hieronder in een reactie even weten dat je met ons meeleest en vertel gelijk ook even waarom je deze Rus samen met ons wil lezen, of je al eens eerder iets van Dostojevski gelezen hebt... en alles wat je verder nog kwijt wilt! :-)
**ZEVEN RUSSEN LEESSCHEMA**
1. Tolstoj -> start: 25 apr / eind: 30 mei --> afgerond
2. Toergenjev -> start: 6 juni / eind: 11 juli --> afgerond
3. Paustovski -> start: 18 juli / eind: 22 aug --> afgerond
4. Babel -> start: 29 aug / eind: 3 okt --> afgerond
5. Poesjkin -> start: 10 okt / eind: 14 nov --> afgerond
6. Dostojevski -> start: 21 nov / eind: 26 dec
7. Tsjechov -> start: 2 jan / eind: 6 febr
8. Gogol -> start: 13 febr / eind: 20 mrt
9. Dostojevski - De dubbelganger -> start: 27 mrt / eind: 1 mei
10. Toergenjev - Vaders en zonen -> start: 8 mei / eind: 5 juni
Bronnen:
* Wikipedia: Fjodor Dostojevski
* Trouw: Hoe slecht schreef Dostojevski?
* Wikipedia: Aantekeningen uit het ondergrondse