In Vlaanderen staat februari al een aantal jaar bekend als de maand van Tournée Minérale, een maand zonder alcohol. Ondertussen ontdekte ik dat Nederland het in januari met drankjes-zonder doet: Dry January of Droge Januari.

(Sterk hoor noorderburen, jullie opteren voor een maand met 31 dagen, wij Vlamingen houden dit met moeite 28 (en heel af en toe 29) dagen uit!) 

In een periode waarin de ene mocktail na de andere wordt gepresenteerd en overal wordt verduidelijkt wat de gevolgen van alcohol kunnen zijn op lichaam en geest, willen wij het graag even hebben over zatte boeken en dronken schrijvers.

Zoals bekend lust(t)en ook schrijvers wel een glas. Wie denkt bij Hemingway niet onmiddellijk aan een koele, zomerse daiquiri? En dichter bij huis zocht onder meer Jeroen Brouwers wel eens inspiratie op de bodem van een fles:

Schrijft u anders, zonder drank?
“Uiteraard zijn er voordelen verbonden aan stoppen met drinken, dat ontken ik niet. Maar mét drank schreef ik ontspannener. Ik heb veel teksten in diepe dronkenschap geschreven. Ik voeg er wel aan toe: toen ik ze de dag nadien herlas, vond ik ze verschrikkelijk. Maar meestal kon je er wel iets bruikbaars uit puren. Brieven schrijven ging me al drinkende uitstekend af. In Kroniek van een karakter zit veel correspondentie die in grote dronkenschap is neergepend. Dat is veel soepeler en achtelozer, je merkt het meteen aan de stijl. Drank diende om de angsten te bezweren. Maar de volgende dag kwam die angst gewoon weer terug.” De Morgen, interview van Jeroen Brouwers door Dirk Leyman, 2/2/2020

Niet alleen schrijvers houden van een glas, ook heel wat (hoofd)personages kunnen er wat van. Kon je recht op de benen blijven staan bij het lezen van Onder de vulkaan van Malcolm Lowry? Was je inleefvermogen groot genoeg voor de dipsomanie van Ernst Quispel in Advocaat van de hanen van A. F. Th. van der Heijden? Kon je blijven lezen in de boeken van Charles Bukowski waar de drank bijna letterlijk uitdruipt?

En natuurlijk hoeven we ons niet te beperken tot proza. In Pessimisme kun je leren! De mooiste versjes uitgekozen door Öczan Akyol bijvoorbeeld, formuleerde Lévi Weemoedt het zo: 

CARRIÈRE

Toen ik ter wereld kwam,
waren de baantjes al vergeven,
alle vrouwen al getrouwd,
alle boeken al geschreven,
alle toppen al bereikt,
alle zaken al beklonken.

Dus besloot ik te gaan drinken.
En heb daarin uitgeblonken.

Ken jij nog zatte boeken en dronken schrijvers? En wat vind je ervan? Of heb je het meer voor geheelonthouders, en wie zijn dat dan? 

Tekst: Ine, met dank aan Tea voor het gedicht
Banner: Anne Oerlemans
Afbeelding flessen: Holger Detje via Pixabay