De eerste vrucht van de samenwerking tussen Stefan Thunberg en Anders Roslund is in 2014 in Nederland uitgebracht met als titel Made in Sweden. Het is een mengsel van feit en fictie. De drie broers van Stefan Thunberg (pseudoniem van John Sumonja) vormden in de jaren negentig de meest gewelddadige misdaadbende uit de Zweedse geschiedenis, Militärligan (De militaire liga). Zweden verloor zijn onschuld. De misdaden waren minutieus voorbereid en gedisciplineerd uitgevoerd.

Het schrijversduo heeft het meeste werk verzet in een half jaar van min of meer eenzame opsluiting. Het resultaat was ernaar. Made in Sweden is bijzonder goed ontvangen, het regende (vooral) vier en vijfsterrenwaarderingen.

Korte inhoud:
Drie broers bedenken een masterplan om nooit meer geldzorgen te hebben. Niet veel later vormen ze de bende achter de grootste reeks gewelddadige bankovervallen uit de Zweedse geschiedenis. Hun band werd gesmeed toen ze samen opgroeiden onder het juk van hun gewelddadige vader, een band die nu tot het uiterste wordt getest. Want lukt het ze hun steeds ambitieuzere plannen uit te voeren, en kunnen ze uit handen blijven van de politie?

Zie ook dit bijzonder interessante interview met Thunberg (inclusief foto van de auteur in 2015 en een jeugdfoto van hem, zijn vader en broers)  Stefan Thunberg in the Guardian 

In mei 2017 verscheen het vervolg, Bloedbroers:
Leo krijgt na zes jaar gevangenisstraf zijn vrijheid terug, maar zijn liefste bezit is hem afgenomen: de loyaliteit van zijn broers, die nog langer moeten zitten. De hechte band tussen die drie is voor altijd verbroken, en daar is één man verantwoordelijk voor: hoofdinspecteur Broncks, die de drie bankrovers destijds tijdens zijn uitputtende ondervragingen tegen elkaar op wist te zetten. Leo zint op wraak, Leo wil een nieuwe overval plegen, en Leo heeft de beschikking over een geheime wapenvoorraad en zijn voormalige celmaat Sam. Vadermoordenaar Sam is de perfecte brother in crime, al is hij dan geen bloedbroer. Althans, niet van Leo… 

De grote vraag is natuurlijk of het hoge niveau van Made in Sweden kan worden benaderd of misschien zelfs wel kan worden overtroffen. Als we op de tot nu uitgedeelde sterren mogen afgaan is het antwoord ja. Weer een regen aan vier- en vijfsterren waarderingen.

Wat vonden enkele volgers van de facebookgroep Literatuur uit het hoge noorden ervan?

Tilly Hoskens:
Het boek is in een vlot leesbare schrijfstijl geschreven met de nodige dosis spanning. Het verhaal verliest zijn geloofwaardigheid niet, hoewel hier en daar alles een beetje wordt overdreven. Vanaf het begin word je meegezogen en ben je nieuwsgierig naar het verdere verloop. Aan het einde neemt het verhaal een verrassende wending, toch is het meeste heel voorspelbaar. De bijna 500 p. blijven boeien tot op het einde, al zakt het tempo naar het einde toe een beetje.

Anna Bakker
Enkele quotes:
"Wederom een meesterwerk"
"Hoogtepunten in 'Bloedbroers' zijn de ontmoetingen van Leo Dûvnjac met diens vader Ivan en de hersenspinsels van Leo, die gevoel en zakelijkheid als geen ander kan scheiden. Of toch niet? Inspecteur John Broncks komt veel beter tot zijn recht dan in het eerste deel".
"Een en al lof dus? Nee, net niet helemaal. Felix Dûvnjac raakt op de achtergrond. Vincent Dûvnjac, tja. Dat wat de climax zou moeten zijn stelt licht teleur."

Greet Braem
Net zo goed als Made in Sweden.
‘Bloedbroers’ boeit van begin tot eind. Niet alleen de broers en hun familie staan in het middelpunt, ook inspecteur Broncks speelt een wel heel bijzonder rol en wordt met een gigantisch dilemma geconfronteerd. De karakters zijn ontzettend goed uitgewerkt, het boek is vlot geschreven, kent een vernuftige plot en is spannend op de koop toe. Een boek ook dat je doet nadenken, wat zou je zelf doen als...

Annemie van Winckel
De uitdaging om hetzelfde niveau te halen met een puur verzonnen verhaal was gigantisch. Helaas kan Bloedbroers niet tippen aan het verhaal van de Zweedse Militärligan. Ik blijf met teveel vragen zitten waar het schrijversduo losjes omheen danst: wie is de omgekomen Jari, hoe ontwikkelt zich het levenspad van broer Felix en van moeder Britt-Marie, waar is het lief van Leo uit Björndansen (de Zweedse versie van Made in Sweden) naartoe...?
Roslund en Thunberg bijten zich wel vast in enkele thema's die ze zeer behoorlijk en geloofwaardig uitwerken: de invloed van opvoeding, de onmacht van mensen om écht iets te veranderen aan hun leven, een normbesef dat niet iedereen meekrijgt van zijn ouders.

De conclusie is duidelijk. Op enkele kanttekeningen na zijn de waarderingen en bevindingen overwegend positief.