Jón Kalman Stefánsson (1963) is een bekende Ijslandse auteur. Hij schreef aanvankelijk poëzie en debuteerde met een romandebuut in 1996. Met zijn werk werd hij genomineerd voor de Man Booker International Prize en voor de Nordic Council Literature Prize. Het meeste van zijn werk werd naar het Engels vertaald. Een aantal romans werden ook naar het Nederlands vertaald, waaronder de trilogie die bij lezers zowel bewondering als ontgoocheling opriep.

De trilogie werd uit het Ijslands vertaald door Marcel Otten en omvat Hemel en hel, Het verdriet van de engelen, en Het hart van de mens. Met het eerste deel, Hemel en hel, won hij de Per Olov Enquistprijs. Het verhaal draait om een naamloze en leeftijdsloze jongen en is erg filosofisch van aard. Tijdens een vistocht op zee verliest de jongen zijn vriend. Om die dood te kunnen verwerken verlaat de jongen zijn dorp en maakt hij een lange tocht. Hij komt sterker terug naar het dorp, maar moet door de veranderingen die hij zelf heeft ondergaan opnieuw zijn plaats in die samenleving vinden.

De auteur heeft een erg poëtische, rustige stijl en heeft veel oog voor de omgeving waarin een verhaal zich afspeelt. Het is een stijl waar je voor moet zijn. Sommige lezers geven aan dat ze gehypnotiseerd worden door de tekst. Ben je een lezer die graag mooie passages aanduidt, dan ben je bij Stefánsson aan het juiste adres. Er is duidelijk nagedacht over de stijl en het woordgebruik, elk woord wordt op een welbepaalde manier in een zin geschoven. Wie van actie houdt, kan echter beter met een hele grote boog om deze trilogie heen gaat. Het meeste speelt zich immers af in het hoofd van de jongen, waardoor de reis die hij onderneemt vooral intern aan bod komt. Toch wordt het perspectief niet bij hem gelegd, waardoor ook andere personages uitgebreider aan bod kunnen komen.

Ik probeerde Hemel en Hel te lezen, maar voor mij bevond het boek zich op een te abstract niveau en was het ritme te traag. Ik heb waardering voor de poëtische talenten van de auteur, maar door het doorgedreven gebruik ervan, las het verhaal niet meer natuurlijk. Ik deed verschillende pogingen, maar las het boek uiteindelijk niet uit. Het boek viel evenmin in de smaak van Greet, die het wel uitlas, maar het slechts twee sterren toebedeelde.

De ervaring van Nathalie met deze auteur is dan weer totaal verschillend. Zij was zo enthousiast over Vissen hebben geen voeten dat ze het vijf sterren gaf.

Hebben jullie al iets van deze auteur gelezen? Wat zijn jullie leeservaringen?