In de rubriek 'boek van de maand' zijn we alweer toe aan boek nummer zes van het jaar. Voor deze maand viel onze keuze op De vrouw uit het Götakanaal (originele titel Roseanna), de eerste samenwerking tussen iconen Sjöwall & Wahlöö. Het is het eerste deel in de reeks met inspecteur Martin Beck.

Voor info over de auteurs en de serie in zijn totaliteit verwijs ik graag naar de blog die Jan begin van het jaar al schreef.

Een van de redenen dat we voor dit boek gekozen hebben, is dat er begin mei een nieuwe editie van De vrouw in het Götakanaal zou verschijnen. Helaas werd de release uitgesteld (Anne kreeg nul reactie van de uitgever op haar vraag hoe het zit, beetje teleurstellend) en dus haakten sommige kandidaat-lezers af. Anderen hadden het boek al jaren in huis en konden wel aan de slag, hetzij met de Nederlandse vertaling, hetzij met de originele versie.

Algemene info

Annemie schreef het meest uitgebreide verslag in onze FB-groep. Zij had het niet alleen over het boek zelf, maar gaf heel wat interessante info mee. Zo had zij het o.a. over de invloed van het schrijverspaar in de jaren '60 en '70: Links progressieven hingen aan hun lippen in hun kritiek op de Zweedse sociaal-democraten die een koers hadden ingezet naar welvaart en gemeenschapsdenken, maar die volgens S&W verstikt raakten in crypto-socialisme. Martin Beck en zijn team werden geschapen om de inertie en de bureaucratie van de politie en de politiek in de verf te zetten.

Annemie deelt zelfs wat persoonlijke ervaringen n.a.v. dit boek: Op zoek naar wat nostalgie (en naar Martin Beck) voeren we in de zomer van 2014 een klein stukje van het 190km lange Götakanaal af. Het is een toeristische trekpleister met zelfs een kleine tentoonstelling over de aanleg van het kanaal van 1810 tot 1835. Voor zijn tijd een gigantisch huzarenstuk onder leiding van graaf en vice-admiraal Balthzar von Platen. Er sneuvelden tientallen soldaten-arbeiders bij de graafwerken van het kanaal dat de west- en de oostkust via het Vättern met elkaar moest verbinden. Het telt niet minder dan 58 sluizen waarvan er enkele een rol spelen in dit boek. 

Waarover gaat het boek?

(info boekpagina Hebban) In een sluis in het Gotakanaal wordt het lijk van een jonge vrouw ontdekt. Wie was zij? Niemand kent haar en ze wordt door niemand als vermist opgegeven. Deze zaak lijkt onoplosbaar, maar Martin Beck geeft het niet op en komt de dader langzaam maar zeker op het spoor. 

Wat vonden wij van het boek?

Annemie **** Hun eerste boek, Roseanna, dat alleen in het Nederlands en het Duits het Götakanaal meekreeg in de titel, was een zacht begin. Beck werd omschreven als een verzuurde speurder die tegen de conventies inging, maar zijn team moest wachten tot de reeks goed op dreef was om een scherp profiel te krijgen. De vrouw in het Götakanaal is vooral een vingeroefening in het speurwerk met een inspecteur die de psyche van de moordenaar van de wulpse Amerikaanse toeriste Roseanna feilloos aanvoelt. Het boek leest als een relikwie uit een ver verleden: op elke pagina wordt tenminste een pakje sigaretten, een sigaar of een pijp gerookt; de mechanische schrijfmachine en de telex zijn onmisbare instrumenten; er wordt alleen getelefoneerd van kantoor naar kantoor en de persconferenties beginnen steevast met 'mijne heren!' 

Sarah **** (eigenlijk 3,5 sterren) Het eerste boek in een reeks van 10 over Martin Beck, een legendarische reeks, die ook wel eens als de bakermat van de hedendaagse Scandinavische crimi wordt beschouwd. Dat móet toch wel goed zijn? Ik moet zeggen, ik moest er even inkomen. De crimi's van tegenwoordig zijn bliksemsnel, en ze flitsen heen en weer. Net als alles in onze maatschappij moet het snel gaan. Maar dit is dus een boek uit 1965, een halve eeuw oud, en dat is even wennen! Het kabbelt als het ware door weken en zelfs maanden van onderzoek. Van fax is geen sprake, laat staan van gsm of e-mail. Nee, alles gaat per telefoon of post. Is dat erg? Helemaal niet, maar het is wennen. Eens je aan het ritme gewoon bent, ontvouwt zich een moordonderzoek met personages vol diepmenselijke trekken. Beck baant zich al kuchend en hoestend een weg door het materiaal, geplaagd door een gevoelige maag; Melander en Kollberg zitten met hun rug naar elkaar omdat het anders ‘niet uit te houden is’, maar desondanks is het een zeer efficiënt team. En op het eind gaat het alsnog behoorlijk snel!

Greet *** (eigenlijk 3,5 sterren) Ik kan me zeer goed vinden in wat Sarah schrijft. Aanvankelijk was ik niet echt geboeid door het verhaal, het wist me niet mee te slepen. Moeilijk trouwens om objectief te oordelen over een boek dat de 'start' was van de Zweedse misdaadliteratuur. Tweede helft van het boek vond ik veel aangenamer om te lezen. Allicht ben ik nu gewend aan de manier van schrijven van dit duo en helemaal klaar voor de rest van de reeks.

Anna **** wilde heel graag de nieuwe editie lezen, maar dat plannetje ging niet door. Zij zegt: Destijds vond ik het een heel goed boek, dat weet ik nog. Hoe ik daar nu tegenaan zou kijken blijft nog even de vraag.

Maria ****  Het blijft eigentijds. Leuke kennismaking met Martin Beck. Fijne beschrijving van het land en de gebruiken. Spannend en verrassend. Ik was al fan en ik blijf dat met overtuiging.

Tom **** Het eerste boek uit de reeks rond Martin Beck. Moeilijk, hoor, zo'n ‘monument’ bespreken. Dit boek was een pionierswerk en bevat zo veel van de dingen die we nu als vanzelfsprekend beschouwen in menige Scandinavische thriller. Martin Beck zelf bijvoorbeeld: een humeurige speurder, die ook een mens van vlees en bloed (en maagklachten) is, zijn persoonlijke problemen als een rugzak meesleept naar zijn werk, die graag af en toe moppert en klaagt (Wallander, Erlendur Sveinsson, Harry Hole, Tom Stilton, inspecteur Winter en vele anderen zouden volgen). Ook belangrijk: misdaden worden niet in een flits opgelost of kennen hun ultieme afloop niet in een orgie van auto-achtervolgingen en schietpartijen, maar worden opgelost door degelijk, hard en geduldig speurwerk van de betrokken politiemensen. Een trager tempo misschien daardoor, maar zoveel meer bevrediging om de puzzel stukje bij beetje gelegd te zien worden, toch?

Conclusie: De vrouw uit het Götakanaal blijft ook na een halve eeuw nog overeind en scoort bij onze lezers 3,5 tot 4 sterren.

Onder onze volgers zitten waarschijnlijk zeer veel mensen die het boek ooit gelezen hebben. Weten jullie nog wat jullie ervan vonden en zouden jullie het boek anno 2017 opnieuw lezen? En tenslotte: wie is door onze blog nieuwsgierig geworden naar de boeken over inspecteur (later commissaris) Martin Beck? 

Info vooraf - Boek van de maand juli

Volgende maand staat er weer een roman op het programma. We hebben gekozen voor Alles wat ik me niet herinner van de Zweed Jonas Hassen Khemiri. Wie zich niet via onze FB-groep kan aanmelden, kan natuurlijk toch meewerken aan deze blog. Laat hieronder even weten dat je meeleest en plaats ten laatste op zaterdag 29 juli je recensie op de boekpagina. Het verslag wordt op 31 juli geschreven en online gezet.  

Veel leesplezier,
Greet