De FB-groep 'Literatuur uit het hoge Noorden' heeft begin dit jaar het concept 'boek van de maand' nieuw leven ingeblazen. We hadden in januari een droomstart met Buzz Aldrin, waar ben je gebleven? van de Noor Johan Harstad, gevolgd door Novemberval van de Zweedse Helene Tursten in februari. Deze maand hebben we gekozen voor Italiaanse schoenen van de Zweed Henning Mankell.

De auteur voorstellen lijkt me niet meer nodig, ik verwijs graag naar volgende blog (met links naar nog meer info). Bij het grote publiek is Mankell bekend geworden met zijn Wallander-reeks, maar het is opvallend hoeveel mensen genieten van zijn romans. Italiaanse schoenen vormt samen met Zweedse laarzen een soort tweeluik, met de oude Fredrik Wellin in de hoofdrol.

Waarover gaat het verhaal?

Hoofdpersonage is de 66-jarige Fredrik Welin die op een klein rotseiland in de Zweedse scherenkust woont. Hij heeft indertijd zijn grote liefde Harriet verlaten zonder haar ooit een woord uitleg te geven. Wanneer de vrouw stervende is en onverwacht bij Fredrik op het eiland staat, neemt Fredriks rustige en eenzame leven een grote wending. Hij wordt uit zijn isolement gehaald en gedwongen om de confrontatie met het verleden aan te gaan en de gevolgen daarvan te dragen. Hij wordt geconfronteerd met zichzelf en uitgedaagd om te houden van de mensen die hij ontmoet.

Er wordt niets verdoezeld in dit boek: ziekte, drankgebruik, eenzaamheid, geweld en de dood komen allemaal uitvoerig aan bod, maar tegelijkertijd is er plaats voor humor, liefde, vriendschap en verbondenheid.

Er staan prachtige zinnen in het boek. Getuige daarvan volgende twee citaten : 

- Mensen zijn bij elkaar om van elkaar gescheiden te worden.
- De mens is een wezen met de dood als zijn enige vanzelfsprekende metgezel in het leven. 

Beoordeling

Femke Uitterhaegen *****  Ik ben grote fan van dit boek! 5 sterren! Dit is het soort roman waar ik van hou, mooi verteld en aangrijpend. Prachtige omschrijvingen van de natuur en de seizoenen op het Zweedse eiland. Zeer diepgaande emoties ook, waar het hoofdpersonage Fredrik Welin moeite mee heeft. Ik heb echt genoten van dit boek en ga zeker ook Zweedse laarzen lezen. Ik had tot nu toe van Henning Mankell vooral de Wallanderreeks gelezen en ik stel vast dat ik nog meer hou van zijn romans. Deze man had van mij nog vele boeken mogen schrijven!

Greet Braem *****  Wondermooie, melancholische roman. Henning Mankell was een meesterverteller, zoveel is duidelijk na het lezen van Italiaanse schoenen. Al na een aantal bladzijdes besluipt je het gevoel dat je wel eens een vijf sterrenboek aan het lezen zou kunnen zijn. Een gevoel dat uiteindelijk bewaarheid zal worden. Moeilijk om precies uit te leggen wat dit boek zo mooi maakt. Er gebeuren geen spectaculaire dingen, spannend is het niet en we hebben te maken met vrij doorsnee mensen. En toch, in al zijn eenvoud doet dit boek het verhaal van een oude man die tijdens de laatste jaren van zijn leven geconfronteerd wordt met de gevolgen van een beslissing bijna veertig jaar geleden. 

Tilly Hoskens *****  Italiaanse schoenen toont aan dat hij een meesterverteller is. In dit boek gebeuren geen opzienbarende dingen, het gaat simpelweg over één jaar in het leven van een oudere man, dat op onnavolgbare manier beschreven wordt door Mankell. De schrijfstijl blinkt uit in al zijn eenvoud, geen woord teveel is op papier gezet. Het is een kunst om een doorsnee leven te beschrijven waardoor je als lezer toch geboeid blijft en sympathie krijgt voor een hoofdpersonage dat helemaal niet sympathiek is.

Kristien Willems *****  Dit boek was het eerste boek van Mankell dat ik las, ondertussen al wat jaren geleden. Ik was er meteen weg van. Als ik terugdenk aan de scene waarin het hoofdpersonage zijn vroegere geliefde over het ijs met een rollator ziet naderen, krijg is opnieuw kippenvel. Een prachtig boek over het leven en de liefde, en wat de nabijheid van het levenseinde met een mens en zijn omgeving kan doen. 5 sterren van mij.

Ingrid Verschelling ****  Ik heb het boek in 2009 gelezen en gaf het boek toen 4 sterren. Toen las ik eigenlijk alleen de romans van Mankell. Op tv had ik alle afleveringen van de Wallander- reeks gezien. Later toch maar begonnen met de boeken. Wat ik me nog kan herinneren van Italiaanse schoenen waren de mooie beschrijvingen van de omgeving. Je had het gevoel van koude. Vooral de sfeer trok me aan. Ook Zweedse laarzen is een aanrader.

Joop Liefaard ****  Prachtig verhaal en zo mooi verteld. Het is alsof je over de schouders van de hoofdpersonen meekijkt. Vier dikke sterren.

Jan Koster ****  Ik heb Italiaanse schoenen in 2008 gelezen en vond het in sterren omgerekend vier sterren waard destijds. Ik heb voor de gelegenheid het boek doorgebladerd en ben verbaasd dat ik er nog zo veel van herken. Tekenend voor de indruk die het heeft gemaakt, een wonderlijk mooie melancholische vertelling, geschreven in een sobere, bijna zuinige stijl, die Mankell vaker heeft gehanteerd en die hij uitstekend beheerste.

Nathalie B ****  Ik heb het (Zweedse) boek vandaag snel diagonaal door gelezen en wat ik me ervan herinnerde, klopt nog steeds. Opnieuw voelde ik me enorm melancholisch toen ik enkele fragmenten opnieuw las. Ik voelde me geraakt door de gevoelens van Fredrik als hij verschillende mensen tegenkomt die hij al dan niet nog van vroeger kent. De landschappen zijn fantastisch beschreven, maar vooral ook de menselijke gevoelens en relaties. Een heerlijk boek dat één van m'n favorieten blijft.

Sarah Vlayen ****  Henning Mankell verstaat als geen ander de kunst om de menselijke geest te doorgronden. Dit is een ontroerende roman over eenzaamheid, ouder worden, menselijk contact in al zijn facetten. Fredrik is geen held, verre van. Hij is een gewone oude knorpot, die uiteindelijk toch wat goedheid in zichzelf vindt, en wat liefde in zijn omgeving. Vier dikke sterren!

Annemie van Winckel **  Waarom kan ik me nooit van de indruk ontdoen, als ik zijn boeken lees, dat ik filmscripts voor me heb en geen literatuur. Korte zinnen, te weinig verhaal, te weinig emoties, vage personages, zelden interessante doordenkers. En als de plot interessant wordt aan het einde van het eerste deel in dit boek -hoewel je de cliffhanger al van verre ziet aankomen- dan rammelt het vervolg aan alle kanten. Er duiken personages en verhaallijnen op die niets ter zake doen en er schijnbaar alleen zijn om een boodschap te vertellen die Mankell graag kwijt wil, tot in het absurde toe. Neen, Mankell is mijn ding niet. Eén ster voor het redelijk sterke eerste deel, een tweede ster voor het prachtige landschap waarin het verhaal zich ontrolt maar no stars voor de rest. 

Conclusie : Prachtig boek dat negen van de tien keer met 4 en 5 sterren gewaardeerd wordt, een lezer is echter geen fan. Hoe dit boek samenvatten? Wondermooi, prachtig, melancholisch, ontroerend. Mankell is een meesterverteller. 

De titel

Een kleine maar bijzondere rol is weggelegd voor de Italiaanse schoenen uit de titel. Ze geven het boek net dat tikkeltje extra. Hoe mooi om te zien dat Mankell iets gelijkaardigs uit zijn hoed tovert in Zweedse laarzen, het tweede boek met Fredrik Welin in de hoofdrol, meteen het boek waarin Mankell ons voor een laatste keer meeneemt naar de Zweedse scherenkust. 

Recensies

Op Hebban werden drie recensies geplaatst n.a.v. dit boek van de maand : 

Sarita ****
Tilly Hoskens *****
Greet Braem *****

April

Ter info, voor de maand april hebben we voor het eerst een splinternieuw boek uitgekozen als boek van de maand: Selfies van Jussi Adler-Olsen (deel 7 in de reeks over afdeling Q). De maand is nog niet begonnen en er hebben zich al zeven mensen aangemeld, dat wordt een tof verslag! 

Veel leesplezier, 
Greet