Auteur

De Zweedse schrijfster Elsie Johansson (1931) is afkomstig uit een arbeidersgezin. Het gezin had het moeilijk om rond te komen, een aspect dat vaak in haar boeken terug te vinden is. Ze trouwde toen ze achttien was en ging werken bij de post. In 1979 gaf ze een dichtbundel uit. Ze debuteerde pas op haar 53e als romanauteur met Kvinnan som mötte en hund. In Zweden is ze ook gekend als dichter en schrijver van kinder- en jeugdboeken. In het buitenland maakte ze vooral naam met haar Nancy-trilogie,Berättelsen om Nancy, waarmee ze in Zweden ook verschillende literaire prijzen won. Vorig jaar schreef ze een autobiografie, Riktiga Elsie, waarin ze vertelt over haar leven en huwelijk.

De Nancy-trilogie

• Glazen vogels (2002) – oorspr. Glasfåglarna (1996)

• Lenteanemoon (2004) – oorspr. Mosippan (1998)

• Nancy (2004) – oorspr. Nancy (2001)

De trilogie speelt zich af in het Zweedse arbeidersmilieu van de jaren dertig. Centraal staat de dertienjarige Nancy die probeert los te komen van haar moeder en zussen. Met haar vader en broers heeft ze een minder innige band. Haar passie voor boeken en leren past niet bij wat van haar als vrouw verwacht wordt. Desondanks droomt ze ervan om een ander volwassen leven te leiden dan de vrouwen die ze om zich heen ziet. Wanneer de tweede wereldoorlog uitbreekt en haar broers opgeroepen worden, biedt dit voor Nancy een kans om een nieuwe rol op te nemen en zich te emanciperen.

In het verhaal komen alle typische elementen van een bildungsroman aan bod: verliefdheid, verwarring, dromen en ambities. De verhuis van het platteland naar Uppsala staat symbool voor de weg die Nancy aflegt om haar eigen plek te ontdekken én te veroveren.

De trilogie is erg realistisch en zonder franjes of ingewikkelde plotwendingen geschreven. De tijdsgeest komt goed naar voren in de thema’s als vrouwenemancipatie, de rol van het onderwijs, machtsrelaties (vb. de eerbied die een dominee als vanzelfsprekend geniet) en de positie van arbeiders. Het sobere taalgebruik zorgt er in combinatie met de thematiek soms voor dat het verhaal ietwat ouderwets aandoet, maar het hoofdpersonage is wel interessant. Het tweede en derde boek bevatten meer dramatiek en diepgang dan het eerste, maar opnieuw is eerder sprake van een kabbelend verhaal dan van een trilogie die je elke seconde aan je stoel kluistert en waarvan je de afloop zo snel mogelijk te weten wilt komen.

Greet las twee jaar geleden 'Glazen vogels'. Haar mening: De tijdsgeest is heel duidelijk aanwezig : vrouwen zijn minderwaardig, over veel dingen (o.a. seks) mag niet gepraat worden, opkijken doet men naar de dominee en de onderwijzer, ... Prachtig geschreven boek, heel beeldend en vlot leesbaar. Absoluut een aanrader voor wie houdt van een mooie roman. Ik gaf het boek toen 4 sterren. Ik heb de drie boeken in een verzamelband, veel mooier dan drie losse delen.

Jan heeft de trilogie al jaren in de kast staan en heeft zichzelf al vaak voorgenomen erin te beginnen, maar telkens viel de keuze toch weer op een ander boek. Het moet er toch maar eens van komen.

Nathalie heeft zo’n twee jaar geleden 'Glazen vogels' gelezen met de Facebookgroep. Haar mening: Mocht ik er geen bespreking van hebben geschreven, zou ik me er niet meer veel van herinneren denk ik. Het is zeker een mooi geschreven familieroman met inderdaad de tijdsgeest als leidende draad, maar echt beklijven deed het boek blijkbaar ook niet echt. Ik heb ook de verzamelband met de drie delen. En die twee andere moeten er natuurlijk nog wel eens aan geloven. Maar dan moet ik m'n geheugen nog wel eens opfrissen hoor!

Sigried las ook enkel het eerste deel van de trilogie. Haar mening: ik sluit me aan bij Nathalie. Het is een trilogie die me niet verveeld heeft, maar die ook niet is blijven hangen.

(geschreven door Sigried)