De negende aflevering in onze rubriek 'Nieuwe scandithrillers ontleed' en de eerste van 2021! Dit jaar staan er een flink aantal nieuwe titels in de planning. Debutanten, oude bekenden en langverwachte delen van series, het komt allemaal voorbij, wij kunnen niet wachten! Maar ... we beginnen bij het begin en dat zijn de drie boeken die als eerste verschenen zijn in dit nieuwe jaar (door de gesloten boekenwinkels zijn het er helaas een pak minder dan oorspronkelijk aangekondigd, duimen maar dat alles toch uitgegeven wordt). Nieuwsgierig? Lees dan snel verder!

Rookgordijn - Jorn Lier Horst & Thomas Enger

Rookgordijn is het tweede deel in de serie met Alexander Blix en Emma Ramm in de hoofdrol (releasedatum: 7 januari 2021, Nederlandse vertaling: Kim Snoeijing). Jørn Lier Horst kennen we van de serie met William Wisting, en Thomas Enger is vooral bekend van zijn serie met Henning Juul. In Noorwegen is vorig jaar het derde deel in de serie verschenen. 

Waarover gaat het boek? 
Emma Ramm raakt op oudjaarsavond in Oslo betrokken bij een explosie. Al snel blijkt dat het niet om een terroristische aanslag gaat. Alexander Blix kent een van de slachtoffers. Ruth-Kristine Smeplass is de moeder van Patricia, die tien jaar geleden op tweejarige leeftijd werd ontvoerd. Door deze aanslag komt de vermissingszaak opnieuw in het nieuws. Met alle gevolgen van dien. Ramm en Blix bijten zich er in vast. Lukt het hun om deze zaak op te lossen?

Greet ***: Het eerste boek in de reeks vond ik verrassend wat personages betreft. Een celebrity blogster die een rechercheur helpt bij het oplossen van een zaak, het was goed gevonden. In dit nieuwe boek blijft de functie van Ramm eerder onduidelijk, wel gaat ze opnieuw Blix helpen speuren, of die dat nu wil of niet. Het boek begint met een fantastische proloog, dit kon alleen nog maar heel goed worden. Dacht ik, want uiteindelijk bleef ik toch een beetje teleurgesteld achter. Het verhaal is goed, daar niet van, maar het is niet echt verrassend, veel originele elementen zitten er niet in. Goed geschreven, maar niet in die mate dat je steeds maar verder wil lezen. Ik zou Rookgordijn een middenmoter noemen, een leuk tijdverdrijf, maar geen boek dat je lang bij blijft. 

Kitty ***: Na het lezen van het tweede boek van dit duo blijf ik toch met het gevoel achter dat ze elkaar niet versterken maar verzwakken. De rauwe schrijftstijl en het maatschappelijke tintje van Thomas Enger komt in Rookgordijn niet uit de verf. Dat mis ik! Het plot zit op zich goed in elkaar, maar het blijft allemaal wat op de vlakte en aan elkaar geknoopt. Verder is het een scandithriller die lekker wegleest, maar in mijn geval dus niet aan de hoge verwachtingen voldeed. Als er een derde deel komt, dan hoop ik dat de schrijvers elkaar iets meer uitdagen om een scherper verhaal neer te zetten.

Jaloezie - Sofie Sarenbrant

Jaloezie is alweer het vierde boek met rechercheur Emma Sköld in de hoofdrol, het tweede dat in het Nederlands vertaald is (releasedatum: 11 februari 2021, Nederlandse vertaling: Edith Sybesma). In Zweden is vorig jaar al het achtste deel verschenen. 

Waarover gaat het boek? 
Rechercheur moordzaken Emma Sköld wordt wakker in het ziekenhuis, nadat ze vijf maanden in coma heeft gelegen. Ei zo na was ze er niet meer geweest na een val van haar paard. Heel die tijd heeft haar vriend Kristoffer hulp gekregen van zijn ex Hillevi om te zorgen voor baby Ines. Emma krijgt steeds meer het gevoel dat er dingen niet kloppen. Niet alleen twijfelt ze eraan of het een ongeluk was dat haar op intensieve deed belanden, ook in het ziekenhuis voelt ze zich niet altijd even veilig. Terwijl ze zich nauwelijks kan bewegen, probeert ze alle puzzelstukje in elkaar te passen. 

Greet ***: Ik lees nog altijd heel graag de boeken van Sarenbrant, ik hou van de manier waarop ze schrijft. Over het thrillergehalte van Jaloezie ben ik echter niet zo te spreken. Bijna twee derde van het boek gebeurt er niet echt iets: Emma ligt in het ziekenhuis en er is geen moord- of verdwijningszaak die de aandacht van haar collega’s opeist. Slechts heel vaag is op de achtergrond een onderzoek aanwezig dat eerder in de reeks ter sprake kwam. Uiteindelijk wordt het verhaal goed en redelijk spannend, maar de echte plotontwikkeling komt veel te laat om nog meer dan drie sterren uit de brand te slepen. Bovendien zitten er op het einde een paar stukken bij die ik ongeloofwaardig vind en andere die veel te snel gaan. Conclusie: aangenaam geschreven boek, maar qua thrillerelementen schiet het onherroepelijk tekort.

Geiger - Gustaf Skördeman

Geiger is het eerste boek van de Zweed Gustaf Skördeman dat in het Nederlands verschijnt (releasedatum: 25 februari 2021, Nederlandse vertaling: Lammie Post-Oostenbrink). Het is meteen ook het eerste deel in een nieuwe serie met agente Sara Nowak. Het boek zal in meer dan twintig landen verschijnen en ook de filmrechten werden al verkocht. In Zweden verschijnt begin maart de opvolger.  

Waarover gaat het boek?
Een telefoontje met fatale gevolgen! Een oude vrouw schiet na een telefoontje waarin ze alleen het woord Geiger hoort haar man dood en vlucht. Politieagente Sara wordt bij de zaak betrokken omdat ze het slachtoffer kent vanuit haar jeugd. Wat heeft er gespeeld in het verleden dat zulke gevolgen heeft voor het heden?

Greet ***: Goh, dit is een heel ander boek dan ik op basis van de achterflap verwacht had. Want laat ons eerlijk zijn, dit is een boek waarin het oorlogsverleden een grote rol speelt! Ik lees graag romans die bijvoorbeeld WOII als achtergrond hebben, maar ‘oorlogsthrillers’ doen het bij mij nooit goed. Het jammere is dat ik een en ander gewoon niet snapte … En laat ik nou net van duidelijkheid, van rechttoe rechtaan houden. Ik vind ook dat de auteur de hoofdlijn soms een beetje uit het oog verloor en te veel details vertelde of zijpaadjes bewandelde. Toch heb ik dit boek drie sterren gegeven omdat ik wel hou van Skördemans schrijfstijl, grote stukken van het verhaal zijn echt meeslepend. De hoofdstukken die zich in het heden afspelen en focussen op bijvoorbeeld het privéleven van agente Sara zijn heel fijn om te lezen. Al bij al gewoon oké dus, dit Geiger-boek.

Kitty ***: Op deze debuutthriller verheugde ik me enorm! De korte omschrijving maakt nieuwsgierig. Helaas viel voor mij de realiteit tegen. Het verhaal ging een totaal andere kant op dan ik verwacht had en sprak mij daardoor minder aan. Te veel achtergrondinformatie die mij niet kon boeien. De schrijfstijl is prettig en Sara is als personage goed neergezet en je leeft echt met haar mee, maar bij mij kwam de verhaallijn niet binnen en ik vond het verhaal bij tijden ook langdradig. Of ik zijn tweede boek ga lezen, ik weet het nog niet ...

Heb jij een van deze scandithrillers al gelezen? Of welke roept je het hardst? 

Tot de volgende keer! 
Greet & Kitty