In januari van dit jaar stelden we jullie de eerste thrillerserie uit het hoge Noorden voor, ondertussen zijn we alweer bij nummer tien aanbeland. Wie graag nog eens de andere series bekijkt, vindt in onze inhoudsopgave alle links.

De auteurs

Hans Rosenfeldt (Boras, 1964) is acteur, toneelschrijver en presentator voor radio en televisie. Hij is het brein achter verschillende Zweedse tv-series, waaronder The Bridge, zonder enige twijfel een van de populairste Scandinavische reeksen van de voorbije jaren.  Iets ouder maar ook van zijn hand is het scenario voor de Wallander-serie. In het begin van zijn carrière schreef Rosenfeldt onder andere voor de Zweedse soaps Rederiet en Tre kronor. 
Michael Hjorth (Visby, 1963) is mede-eigenaar van Tre vänner, een Zweedse productiemaatschappij voor televisie, film en theater. Hij was co-schrijver van de Wallander-serie en regisseerde verschillende films, waaronder Snabba Cash.

Succesvolle tv-serie met Rolf Lassgård in de hoofdrol

Hjorth & Rosenfeldt schreven het scenario voor de televisieserie Den Fördömde met in de hoofdrol de Zweedse acteur Rolf Lassgård als Sebastian Bergman, een forensisch psycholoog en profiler bij de politie, en een onverbeterlijke rokkenjager. Toen de serie een succes bleek, schreef het duo ook de boeken met dezelfde personages als in de televisieserie. 

De serie - Hoofdpersonage Sebastian Bergman

Het eerste boek (2010) veroverde direct de Zweedse bestsellerlijsten en werd nog voor het verschijnen ervan aan meer dan vijftien landen verkocht. Het was de start van de succesvolle Bergmankronieken. Nederland en Vlaanderen maakten in 2011 kennis met het werk van Hjorth & Rosenfeldt. Vijf delen zijn er ondertussen verschenen in de reeks. Een zesde deel is, ook in Zweden, nog niet in zicht.  

1. Wat verborgen is
2. De discipel
3. Het familiegraf
4. Het stille meisje
5. De test

Sebastian Bergman, wie kent hem niet? Een van de betere forensisch psychologen en profilers bij de politie, maar ook een rokkenjager die graag politiek incorrecte uitspraken doet. Alles verandert wanneer hij Lilly leert kennen, waarmee hij trouwt en een dochter krijgt. En dan slaat het noodlot toe, Sebastian verliest zijn vrouw en dochter bij de tsunami in Thailand. Hierna is hij nog maar een schim van zijn vroegere zelf. Hij leidt een zelfdestructief leven zonder werk, vrienden en familie en doet alles om zijn verdriet te verbergen. Dan raakt hij toch weer betrokken bij een moordonderzoek.

Dat is de start van de Bergmankronieken (bovenstaande is geen spoiler, met die informatie begint de reeks).

De reeks valt op doordat er meer dan gemiddelde aandacht is voor de privé levens van de hoofdpersonages. Naar aanleiding van het vijfde deel in de reeks werd zelfs gesproken over een hoog ‘soapgehalte’. Voor sommigen iets om van te smullen, voor anderen misschien niet altijd gepast in een thrillerreeks. Hoe het ook zij, de Bergmankronieken zijn uitermate populair en de vele fans kijken reikhalzend uit naar een zesde deel in de reeks.

De bloggers van Literatuur uit het hoge Noorden over de serie

Greet: Een paar jaar geleden heb ik de eerste drie boeken in de serie gelezen. Ik herinner me dat het snel moest gaan, want ik zou op het Lumière Crime Festival Hans Rosenfeldt ontmoeten en de derde aflevering van de tv-serie zien. Later ontdekte ik dat vanaf deel drie de boeken en de films niet helemaal gelijk opgaan. Enkel de privé omstandigheden van de hoofdpersonages zijn dezelfde in boek en film, de zaak die opgelost moet worden, is een andere. Ik was meteen verkocht aan de boeken, ik herinner me dat ik de tweede de beste vond. Vorige week wilde ik, als voorbereiding op deze blog, het vierde en vijfde deel in de reeks lezen, dat is helaas niet gelukt.

Jan: Ik heb de vijf delen in de reeks gelezen. Ik heb er gemengde gevoelens over. De plots zijn in het algemeen origineel en goed uitgewerkt, de spanning is goed opgebouwd, het zijn gewoon lekkere boeken als het om het thrillergedeelte gaat. Ik heb wel moeite met de te grote aandacht voor de privélevens van de hoofdpersonen. In enkele delen blijft dat nog binnen de perken maar er zijn er ook waarin de aandacht daarvoor te veel van het goede is. Met name in de laatste, De test, is het bijna tenenkrommend wat er gebeurt, vooral op het gebied van de onderlinge relaties. De hoofdpersoon spreekt mij niet erg aan, vind het maar een rare kwibus.

Nathalie: Ik ben wel fan! Ik heb alle vijf boeken in de reeks tot nu toe gelezen. Als ik aan een serie begin, lees ik namelijk ook graag door! Enkele jaren geleden heb ik ook de verfilmde reeks op dvd volledig gezien, en daar vond ik de meeste personages eigenlijk beter over komen dan in de boeken. Ze zijn gewoon heel beeldend beschreven, en er zit gewoon veel 'verhaal' in hun achtergrond en onderlinge relaties. Voor mij werkt het relationeel gehalte ook gewoon beter op film dan in de boeken. Ik begreep ook direct uit de verfilmde reeks welke demonen het hoofdpersonage Sebastian Bergman achtervolgen, die hem maken zoals hij is. Als je de boeken leest, is het wel alsof hij daarin onsympathieker overkomt. Of zou dat ook te maken hebben met de magistrale acteur die Rolf Lassgård in mijn ogen is? Misschien heb ik daarom dan ook in dit geval zelfs meer genoten van de verfilmingen dan van de boeken. Het is alsof de plot minder belangrijk wordt, zeker in de twee laatste, wat in de boeken niet wordt opgevangen door de acteurs en de setting. En dat is inderdaad een beetje jammer. 

Ik kan me bijna niet voorstellen dat thrillerliefhebbers Sebastian Bergman niet kennen. Wat vinden jullie van de Bergmankronieken, zijn jullie fan? Laat het ons weten!

Veel leesplezier,
Greet

Bronnen: hebban.nl en wikipedia