Toen ik Badhytten aan het lezen was, viel me opnieuw op dat bejaarde mannen en vrouwen de laatste jaren erg populair zijn in literatuur. Zo veroverde het dagboek van Hendrik Groen in Nederland en België massaal de harten van lezers en Rachel Joyce’s boeken over Harold Fry en Queenie werden meteen een succes. Ook Dimitri Verhulst voert in De Laatkomer een man op die na een vrij normaal leven geleefd te hebben eindelijk zijn hart volgt. In de Scandinavische literatuur is deze trend eveneens terug te vinden.

In de meeste gevallen worden de senioren weergegeven als ietwat wereldvreemde personages die zich van geen kwaad bewust zijn en koppig hun eigen weg gaan. Het resultaat is vaak even grappig als aandoenlijk, hoewel ik merk dat ik het nu wel even gehad heb met dit ietwat stereotype beeld van de niet-zo-stereotype-bejaarde.

Hieronder geef ik een overzichtje van de boeken uit het hoge noorden met senioren als hoofdpersonage die ik de afgelopen jaren gelezen heb. Kennen jullie er nog?

Een man die Ove heet (Fredrik Backman): Dit boek is mijn absolute favoriet omdat het me hardop deed lachen, maar ook ontzettend ontroerd heeft. Ik heb dit boek al aan tal van mensen cadeau gedaan, en krijg steeds opnieuw positieve feedback. Een absolute aanrader in het genre, dus!

De 100-jarige man die uit het raam klom en verdween (Jonas Jonasson): Moet ik dit boek nog voorstellen? Het werd wereldwijd vertaald en was in een mum van tijd een groot succes. Opnieuw gaan humor en ontroering hand in hand, al is de humor hier vooral absurd en is er een hoop meer actie dan bij Ove. Voor mij blijft dit het beste boek van Jonasson tot nu toe.

Je geld of je leven (Catharina Ingelman-Sundberg): Deze keer is het een vrouw die door het leven in het rusthuis op het randje van een bore-out staat. Ze wordt de leider van een boevenbende die op klungelige manier misdaden probeert te plegen. Hun doel is in de gevangenis terecht komen en zo nog een portie avontuur mee te pikken. Het aanvankelijk hilarische verhaal, begon me naar het einde toe te vervelen, vooral omdat dit het typische typetje is dat opnieuw opgevoerd wordt. De meerderheid van de lezers had daar echter geen last van. Het werd zo succesvol onthaald dat er al snel een vervolg op kwam (Oma doet het weer).

Badhytten (Christina Olséni, Micke Hansen): Ook in Badhytten gaat een groep gepensioneerden de criminele kant op. Anders dan in de vorige vermelde boeken hebben deze personages absoluut geen last van verveling en willen ze hun leven eigenlijk helemaal niet veranderen. Het boek legt ook meer de nadruk op hun onderlinge vriendschap dan op hun leeftijd.

Een vrouw op 1000 graden (Hallgrímur Helgason): Over dit boek heerst op de facebookpagina van Literatuur uit het hoge Noorden heel wat onenigheid. Het hoofdpersonage is een 80-jarige vrouw die terugblikt op haar leven terwijl ze wacht om gecremeerd te worden. Zelf ben ik er niet in geslaagd om het boek uit te lezen, maar anderen vonden het een schitterend werk, lees dus zeker de recensies van Greet en Nathalie, zij waren wel fan.

Kaffe med musik (Karin Brunk Holmqvist): Wanneer Inez een busreis naar een kerstmarkt in Duitsland gewonnen heeft, besluiten haar drie vriendinnen met haar mee te gaan. Ik heb het boek zelf nog niet gelezen maar op de facebookpagina van Literatuur uit het hoge Noorden blijkt dit grappige verhaal in de smaak te vallen.

De drie eerste boeken van het lijstje werden ondertussen verfilmd. Ik wil die versies heel graag bekijken, maar ben er nog niet aan toegekomen (te veel boeken te lezen J ).

(Sigried)