• Att föda ett barn (niet vertaald)

• Zorgen voor het gezin

• Leven tot elke prijs

De Maj-trilogie vertelt het verhaal van de twintigjarige Maj die tegen wil en dank trouwt met de veel oudere Tomas en met hem haar leven uitbouwt. De drie boeken geven een overzicht van de maatschappelijke evoluties van de late jaren 1930 tot de jaren 1970 en schetsen ontzettend goed de verschuivingen in de traditionele rollenpatronen tussen mannen en vrouwen enerzijds en tussen de verschillende sociale klassen anderzijds.

De eerste twee delen werden goed onthaald, maar het is het derde deel – dat zowel qua inhoud als stijl het meest toegankelijke is – dat bij het grote publiek in de smaak viel en dat Kristina Sandberg de prestigieuze Augustprijs 2014 bezorgde. De internationale aandacht liet niet lang op zich wachten. Omdat de drie onderdelen onafhankelijk van elkaar gelezen kunnen worden, werd gekozen om eerst het populaire slotdeel naar het Nederlands te vertalen. Een schot in de roos, zo bleek, want in een mum van tijd trok het boek de aandacht van recensenten en boekhandelaren, en werd het in oktober 2015 verkozen tot Boek van de Maand bij DWDD. In oktober 2016 werd ook het tweede deel, Zorgen voor het gezin, vertaald. Vermoedelijk zal ook het eerste deel (att föda ett barn) snel volgen, zodat de lezers de volledige trilogie – die overigens erg mooi is uitgegeven – kunnen lezen en alle ontwikkelingen ten volle kunnen begrijpen. Wanneer je van plan bent om de trilogie te lezen, zou ik aanraden om bij het eerste deel te beginnen, omdat de ontknoping in het derde boek een deel van de vragen van de vorige boeken beantwoordt en zo de spanning wegneemt.

Kristina Sandbergs heeft een unieke schrijfstijl die zeker in het begin behoorlijk complex is, maar die ook de gedachtestroom van Maj perfect weergeeft. Heden, verleden, bedenkingen, monologen, dialogen en verschillende vertelperspectieven lopen onafgebroken in elkaar over. De lezer wordt meegesleurd in Majs verveling en vertwijfeling zonder dat er veel rustpunten gecreëerd worden. Je moet de tijd nemen om het boek te doorgronden en de zinnen te laten doordringen. De boeken zijn behoorlijk dik (meer dan 400 pagina’s) en bij elk boek heb ik me op sommige momenten bekneld gevoeld en heb ik moeten doorbijten om verder te lezen. Tussen elk boek heb ik daarom ook een luchtigere roman gelezen, maar de nieuwsgierigheid naar de afloop was te groot om er meer tijd tussen te laten.