Vanaf het moment dat een boek verfilmd wordt, volgt vrijwel direct de vraag; “wat is beter het boek of de film?” of “wat is beter: eerst het boek lezen of eerst de film gaan zien?” Vele discussies zijn hierover er al gevoerd, menig artikel hier al over geschreven. Het blijft een interessante vraag. Recent zijn er weer een aantal boekverfilmingen in première gegaan. Eind april ging de film “The Guernsey Literary and Potato Peel Pie Society” gebaseerd op de gelijknamige roman van Annie Barrows en Mary Ann Shaffer in première.  De film “The Bookshop” naar het boek van Penelope Fitzgerald draait sinds begin juni in de bioscoop en eind juni is de verfilming van Ian McEwan’s boek “On Chesil Beach” te bekijken in de bioscoop. Genoeg keus dus om de discussie weer aan te gaan. Harriet ging naar de film The Bookshop, had het boek al gelezen en boog zich over de vraag: “wat is beter: het boek of de film?

Het boek:

Boeken lezen die over boeken gaan, boeken over boekhandels: als ik zo’n boek tegenkom, dan wil ik dat boek lezen. Zo stond ook De boekhandel van Penelope Fitzgerald op mijn lijstje. Toch heeft het nog een tijdje geduurd voor ik het boek van de stapel pakte om het te gaan lezen maar begin januari van dit jaar was het dan toch zo ver, nog voor ik wist dat het boek verfilmd was.

De Boekhandel gaat over de 50-jarige weduwe Florence Green. Behalve dat ze vindt dat elke plaats een boekhandel moet hebben, heeft zij geen andere reden om een boekhandel te beginnen in het fictieve plaatsje Hardborough eind jaren '50. Zelf heeft ze als jonge vrouw in een boekhandel gewerkt en vond ze dat zo prettig dat ze besluit een oud pand genaamd The Old House te kopen en daar een boekhandel te starten. Dat ze zelf niet erg belezen is, vindt ze in het geheel geen probleem. Lang niet iedereen is even gecharmeerd van de komst van de boekhandel. Haar grootste tegenstander blijkt de zeer invloedrijke Mrs Gamart te zijn. Zij had een heel andere bestemming in gedachten voor het oude pand.

Wat vond ik van het boek: 

Al eerder schreef ik hierover op mijn eigen blog het volgende: Penelope Fitzgerald (1916-2000) begon pas op 58 -jarige leeftijd met schrijven. De Boekhandel is haar tweede boek en werd meteen al genomineerd voor de Booker Prize. Wat mij betreft zeker niet onterecht. In een relatief dun boek beschrijft ze op ingetogen wijze het leven in een klein Engels kustplaatsje aan het einde van de jaren '50. Een groot palet aan verschillende personages verschijnen er in haar boekhandel en hoewel een deel van de personages wat stereotypes zijn is het nergens over de top. Zo is er een Lord die zijn afgelegen kasteel verlaat om naar een feestje te gaan om daar samen met zijn vriend niets te gaan zeggen, of de jurist die eigenlijk alles wil schikken en de juridische strijd schuwt.

Haar schrijfstijl is beeldend en met een licht ironische vorm van humor. Het blijft subtiel en met kleine stapjes in het verhaal weet ze te blijven boeien en de spanning langzaam op te bouwen. De Boekhandel gaat behalve heel even over het boek Lolita, niet echt over boeken, maar over menselijke relaties en veranderingen in een klein geïsoleerd dorpje. De boeken mis je niet, de boekhandel wel wanneer je de laatste bladzijde gelezen hebt.

De film:

Helemaal blij was ik toen ik via een winactie van uitgeverij Karmijn 2 bioscoopkaartjes voor deze film had gewonnen.  Zo ging ik op een druilerige dinsdagmiddag naar de mooiste bioscoop van Amsterdam, namelijk Tuschinski. Door het mooie gebouw en inrichting stap je direct een poosje terug in de tijd, heel toepasselijk voor deze film.

The Bookshop, geregiseerd door Isabel Coixet won in Spanje 3 Goya Awards. De hoofdrollen worden vertolkt door Emily Mortimer (Florence Green), Bill Nighy (Edmund Brundish) en Patricia Clarkson (Voilet Gamart).

De film neemt je meteen mee terug naar het Engeland van eind jaren '50: de sfeer, de kleding, de huizen, de auto’s en de mensen. Een heerlijk gevoel als in “Keep calm and drink a cup of tea”. Mooie beelden van de natuur en natuurlijk de boekhandel. Zo’n echte Engelse boekhandel waar je uren in rond kunt struinen om steeds nieuwe pareltjes te ontdekken. Waar de planken kraken en waar het ondanks de nieuwe boeken voornamelijk naar tweedehandsboeken ruikt. Er zijn geen grote dialogen, er is niet veel actie maar er is wel een mooi verhaal. Een verhaal dat in grote lijnen het boek volgt. Niet helemaal dus, dat is ook niet altijd goed mogelijk. Iets wat je heel goed op kunt schrijven is niet altijd ook goed in beeld te brengen, het blijven toch twee verschillende dingen, iets lezen of iets zien. Voor de film is er ook heel subtiel een beetje romantiek in gestopt.Het einde is anders dan in het boek. De film wordt op die manier wel mooi afgerond maar het had van mij zeker niet zo gehoeven.

Maar dan nu de prangende vraag: Wat is er beter: het boek of de film?

Van zowel het boek als van de film heb ik genoten. Het subtiele, het vertragende verhaal zit in beiden. Maar als ik dan echt moet kiezen, kies ik voor het boek. Je eigen beelden vormen in je hoofd blijft voor mij toch altijd één van de mooiste dingen bij het lezen van een boek.

Wie heeft het boek ook gelezen en de film gezien en wat vonden jullie beter, het boek of de film?