Het is een druilerige, maartse zaterdagmiddag in Gent, maar de sfeer in het vergaderzaaltje is warm en gemoedelijk. En schrijver Joost van Driel (1976) straalt rust uit. En dat is op zich vrij bijzonder, want het is de dag vóór de officiële voorstelling van zijn literaire debuut In het museum. De Hebban Club van 10 Literatuur krijgt een exclusieve avant-première van het boek en praat uitgebreid met de auteur tijdens een lunchontmoeting.

Joost van Driel is zichtbaar tevreden en trots op zijn debuutroman. Het schrijfproces zelf heeft hem al veel voldoening gegeven en hij is blij dat het boek dat in zijn hoofd zat, nu vóór hem op tafel ligt. Hij weet nog niet precies hoe zijn leven er de komende maanden zal uitzien, hoe hij zal omgaan met de literaire drukte (voorstelling, interviews, lezingen, ...). Maar hij zal het over zich heen laten komen, en hij heeft er vertrouwen in. Nervositeit voor eventuele lastige vragen, kritische opmerkingen of een wat mindere recensie is er niet. Wellicht komt dit door de uitgebreide ervaring die hij als onderzoeker en universitair docent Middelnederlandse letterkunde heeft opgebouwd bij de publicatie van diverse wetenschappelijke artikelen.

Een literair debuut is toch nog even wat anders, maar het lijkt alsof hij nu ook echt is wat hij graag wil zijn: bedenker, verteller van verhalen, schrijver. De eersteling ligt te pronken bij ons op tafel, het manuscript voor de opvolger is al bij de uitgever en de eerste ideeën voor het derde boek spelen al door zijn hoofd. Hij kijkt ook uit naar de geleidelijke uitbouw van een literaire carrière. Oplages en verkoopsucces zijn hierbij geen primaire, kwantitatieve objectieven, maar hij zou wel graag een klein oeuvre van een tiental boeken bij elkaar schrijven.

In het museum is “het verhaal van de liefde tussen vader en zoon, van de fantasie van een jongen en het verraad van volwassenen, van het verborgen leven in dode fossielen”.  Het museum uit de titel is het natuurwetenschappelijk museum van Brussel, de zesjarige jongen is David Schijndels, de vader is flamboyant en kwistig met leugens en de moeder is labiel. In de loop van de komende weken geeft de Hebban Club van 10 Literatuur nog uitgebreid aandacht aan de inhoud en stijl van het boek, met onder meer een buddy reading van Natalie en Jan, waarvan het verslag ook hier te lezen zal zijn.

Joost van Driel is zelf vader en ook een groot liefhebber van de Belgische musea (met name het Museum voor Natuurwetenschappen), maar voor deze roman putte hij toch vooral uit de verbeelding, met hier en daar wel een aantal autobiografische accenten. “Het is alsof dit boek zichzelf heeft geschreven”, vertelt hij. Een boek met een eigen identiteit dus, dat volgens hem op een vrij natuurlijke manier uit zijn pen kwam, en waarbij hij genoten heeft van de vrijheid die het medium van de roman hem als schrijver kon geven, in tegenstelling tot het vastere stramien van wetenschappelijke publicaties.

In het museum verschijnt bij Uitgeverij Vrijdag. Nadat hij het manuscript had verzonden naar een aantal uitgeverijen is Joost van Driel uiteindelijk in zee gegaan met deze Vlaamse uitgeverij, als hun eerste auteur uit Nederland. Hij is uitermate tevreden over de aangename, professionele samenwerking en betrokkenheid doorheen het hele proces en benadrukt ook de mooie, kwaliteitsvolle vormgeving van boek en omslag.

Na de officiële boekpresentatie in Middelburg wacht hem een nieuw verhaal in zijn carrière, of in ieder geval een nieuw hoofdstuk, want hij gaat voorlopig door met zijn academische en wetenschappelijke activiteiten. Hij kijkt alvast uit naar het contact met lezers en hun reacties op In het museum, en ook naar de voorbereiding van het vervolg van zijn literaire traject. Joost van Driel is er duidelijk klaar voor. Bij de Hebban Club van 10 Literatuur zullen we hem en zijn debuut dan ook graag op de voet volgen.