Beste Debbie en Martijn, het nieuws over jullie vertrek uit de Hebbancrew sloeg in als een bom! En dat niet alleen bij Literatuur onder de Loep. We zochten troost in het Literatuurcafé en nodigden ook de open-je-eigen-leesclublezers van de 'kippenclub' uit om samen herinneringen op te halen en jullie boeken onder de loep te nemen. Want hoe kunnen wij dit afscheid nu beter verwerken dan door wat neer te schrijven, zeker als dat ook over boeken gaat?

Samenstelling: Ine
Vragen: Gigi en Ine
Banner: Anne Oerlemans

Herinneringen...

Met Martijn heb ik nooit contact gehad; hij was voor mij iemand die vooral druk was ‘achter de schermen’. Met Debbie heb ik wel regelmatig contact gehad, met vragen over de site, over leesclubs, over de Hebban Debuutprijs. En altijd verbaasde ik me weer; slaapt Debbie ook wel eens? Heeft ze wel eens een vrij weekend? En hoe vlooit ze het allemaal met baan, man, huis, haard en dierenschare? Debbie was altijd vriendelijk, altijd behulpzaam, altijd razendsnel en wist alles maar dan ook echt ALLES! - Marielle

Ik ontmoette Debbie en Martijn voor het eerst op de boekpresentatie van Persona van Soraya Vink (ook oud Hebban redacteur) Zij hadden toen hun blinde poedel Japie bij zich, in een wandelwagentje. Echt zo leuk! Dat ik de legendarische Japie ook in het echt heb mogen ontmoeten was een grote eer! - Evelien Walravens

Debbie: was echt altijd en overal. Moeder op Hebban: bron van boekenkennis, in basis serieus, streng als het moest maar vooral vrolijk, altijd in voor leesfeest en soms gewoon gek. 

Martijn: veel minder op de voorgrond maar stapte altijd wel met impact dan even naar voren. Met de schrijfwedstrijden en gethematiseerde artikelen als de PolderSF. Maar snoept afentoe ook van de gekke thee van Debbie, getuige bijvoorbeeld het artikel over de ‘Leessuperhelden en -schurken’ vorig jaar. - Famke

Aan Debbie heb ik duizenden mooie, bijzondere en grappige herinneringen. Grappig was vooral de eerste keer dat ik haar live zag bij de prijsuitreiking van de debuutprijs (Met Lize Spit als winnaar). Ik zag haar staan met Japie op de arm en herkende haar direct. Ik liep na de uitreiking op haar af en wilde het gesprek beginnen en herinnerde me, net op het moment dat ik haar aansprak, dat zij mij natuurlijk helemaal niet zou herkennen. Ik was een van de vele lezers op Hebban, altijd verborgen achter mijn avatar. Een mooie herinnering aan Debbie was dat ze me ooit aangaf dat ze een van mijn zeer korte verhalen mooi vond. Ik was zo blij met dat compliment. Dat doet me direct denken aan de keer dat Debbie in een mail aangaf dat ze er over gedacht had om mij te vragen als leesclubcoördinator voor Hebban. Ik weet dat ik even (of eigenlijk best lang) van slag was. Ook dat vond ik een fantastisch compliment en ik kon toen, vanwege mijn werk, geen ja zeggen. Ik durfde ook niet goed op dat moment. Hoe ik later alsnog in die rol gerold ben, weet ik niet meer. Maar die vraag toen, die herinner ik me nog heel goed. 

Prachtige herinneringen heb ik ook aan de woorden van steun, op moeilijke momenten in mijn leven, of als we het over migraine hadden of op een moeilijk moment op Hebban waarbij Ine en ik samen totaal in paniek waren om iets. Ik kan er niet meer over uitweiden maar Debbie loste het op en ik vergeet de opluchting die ik toen voelde nooit meer. Ze loste vaak op, heel vaak, maar die keer had het meer impact. 

Martijn zal ik altijd aan de jury-klussen en schrijfwedstrijden koppelen. Het was altijd zo fijn met hem samen te werken bij het jureren. Ook staat voor altijd in mijn geheugen gegrift hoe hij met getallen en statistiek aan de slag gaat. De eerste keer dat ik Martijn live zag, vertelde hij een mooi verhaal over de cijfertjes van Hebban. Ik werd direct blij van de mooie overzichtelijke presentatie. Hoewel ik Martijn altijd zie als stil en rustig heeft hij net zoveel humor als Debbie. - Gigi

Ik herinner me, jaren geleden, een Hebban Team Dag in Breda waarop alle leden van de Clubs van 10 (of heetten we toen al anders?) waren uitgenodigd en ook wij waren erbij met de Literatuurclub. In een heel mooie boekhandel, die, als ik het juist heb, niet langer bestaat. Voor mij was het eerste ontmoeting met al die teamleden en met de crew, ik was toen pas een week of zo opgenomen in het Hebban team. En ik was een beetje overdonderd door die vele nieuwe mensen die niet alleen een virtueel leven bleken te hebben. Debbie herinner ik me daar vooral van een aangenaam gesprekje achteraf tijdens de receptie. - ine 

De fantastische hondenfoto's van Debbie op Facebook en de liefdevolle verhalen bij die dieren. Ik geniet van afstand van haar honden en vind deze liefde zo mooi en ben altijd zo blij dat die zielige hondjes in zo'n mooi en warm nest terecht komen.

Hoe leuk ik het vond om Martijn eens in het echt te zien na al dat mailcontact en de foto's op Facebook. Dat was tijdens de Harlan award uitreiking 2024. - Eveline

Ik herinner me niets speciaals, behalve dat Debbie overal op Hebban te vinden was en fervent voorstandster van vrouwelijke auteurs. Martijn associeer ik met schrijfwedstrijden,SF en fantasy. - *WIL2*

Aan Martijn heb ik geen actieve herinneringen, onze wegen kruisten niet vaak, maar Debbie kwam ik regelmatig tegen in de mailbox. De leesclubs/ feuilletons  vormen een geweldige herinnering aan Debbie, het gaf/geeft Hebban extra glans omdat je zo ook vele medelezers leert kennen. Het gratis boek is niet het belangrijkst, met eigen exemplaar meedoen is net zo leuk. Tof Debbie, dat je met je sociale instelling zoveel lezers blij gemaakt hebt en blijvende herinneringen hebt gegeven, jij snapt wat Hebban groot en waardevol maakt! - Tea

Een herinnering die mij altijd is bij gebleven van Debbie en Martijn is hun hondje Japie. Overal ging hij mee naar toe. Op elk evenement van Hebban waar je Debbie en Martijn ook tegenkwam was Japie erbij. - Harriet

Debbie en Martijn, heel veel geluk en vooral heel veel plezier met alles wat jullie doen en nog van plan zijn, doe wat je leuk vindt om te doen, doe dat waar je hart ligt. Wij gaan jullie missen (doen dat natuurlijk al). Heb het goed samen! - Marielle

Lieve Debbie en Martijn, ik kom maar zelden mensen tegen die zo gedreven zijn in waar ze voor staan, boeken. Zelfs ik ben dat niet! De schok dat jullie beiden weg gingen bij Hebban was dan ook groot en eerlijk, ik ben er nog niet overheen. Debbie was er altijd, al stuurde je midden in de nacht een mailtje, de volgende ochtend had je antwoord. En Martijn, jij hebt me echt weer de wereld van het fantastische boek ingesleurd, aan mijn haren! Ik las best veel fantasy in mijn jeugd maar dat was eigenlijk helemaal weggezakt. Maar door jouw artikelen en de organisatie van de Harland Prijs en de Middag van het Fantastische boek ben ik weer helemaal alert. Ik ben je eeuwig dankbaar. Hebban zal nooit meer hetzelfde zijn zonder jullie… - Evelien Walravens

Wel nog een compliment voor het verdelen van leesclubboeken: volgens mij kende Debbie de community op haar duimpje en wist ze precies welk boek bij welke lezer paste. Indrukwekkend dat je dat zo goed kon. - Ellen Rodrigo

 Dank jullie wel, Debbie en Martijn!