Liefde door scherven heen is de eerste roman van Esther Scholten die bij een uitgeverij verschijnt. In deze roman zet ze haar eigen verhaal neer over het leven met iemand met een alcoholprobleem. Het was een boek dat zich niet makkelijk liet schrijven. Ik ging dan ook graag in gesprek met Esther zelf over Liefde door scherven heen.

Interview: Saar Thaets
Banner: Anne Oerlemans
Foto’s beschikbaar gesteld door Esther Scholten

Een jonge vrouw droomt van haar prins op het witte paard. Ze heeft de mooiste dromen over de liefde en hoe ze die zal ontdekken. Liefde kennen is dan ook haar grootste hartenwens.

Het vervullen van haar verlangen naar liefde loopt echter niet zoals ze had gedroomd. Wanneer ze eindelijk met haar jeugdliefde een leven begint, blijkt deze een serieus probleem te hebben. Een probleem dat haar voor keuzes stelt die ze nooit had willen maken. Maar als de verslaving van je grote liefde zo overheerst, dan kan het leven rake klappen uitdelen. Verscheurd door twijfels, maar vooral door diepe liefde voor haar partner en haar kinderen, hakt ze pijnlijke knopen door die de levens van hen alle onherroepelijk veranderen.

Dit is het verhaal dat Esther in Liefde door scherven heen vertelt, haar eigen levensverhaal. Toen ik over haar boek hoorde, stond ik eerst in een tweestrijd: zou ik dit boek wel lezen? Het verhaal komt namelijk heel dicht op mijn eigen verhaal, want ik heb zelf ook ervaring met leven met een familielid wiens doen en laten in het teken staat van verslaving. Toch waagde ik me aan het boek en stond versteld van wat Esther in alle eerlijkheid op papier had gezet.

Dit is je eerste boek dat via een uitgever werd uitgegeven: waarom koos je ervoor om jouw eigen levensverhaal op papier te zetten?

Ik heb ervoor gekozen mijn levensverhaal op papier te zetten omdat ik weet dat alcoholisme een veel voorkomend probleem is. Ook achter nette gordijnen. Met het vertellen van mijn verhaal hoop ik dat het taboe eraf gaat. Ook hoop ik met het boek te bereiken dat men gaat inzien dat de wetgeving in Nederland op gebied van verslaving tekort schiet. Daardoor kan de hulpverlening niet altijd de juiste vorm krijgen, zoals in ons geval. Een in bewaring stellen en verplichte detox zou hebben geholpen, meen ik. Ik hoop er anderen mee te kunnen bemoedigen die in dezelfde situatie zitten. Mijn fouten en valkuilen kunnen hopelijk voorkomen dat anderen in dezelfde sloten springen.

Heb je altijd al gedroomd van een carrière als schrijfster? Of was het jouw nood om je verhaal op papier te zetten die je in je pen heeft doen kruipen?

Schrijven zit in mijn bloed. Al van jongs af aan schreef ik, en  ja dan is het je droom om boeken te uit te geven en succesvol te worden. Schrijven is mijn passie!

Je hebt je boek laten uitgeven bij Scholten Uitgeverij in Zwolle. Wat was de motivatie voor deze keuze?

De keus voor deze uitgeverij is gelegen in haar Christelijke aard plus het gegeven dat zij komende boeken ook willen uitgeven. Ik wilde alle uitgaven onder gaan brengen bij dezelfde uitgever.

Hoe ben je aan dit boek begonnen? Hoe heeft het vorm gekregen? Had je het idee op voorhand in je hoofd of ben je gewoon beginnen schrijven?

Toen mijn (ex) partner overleed voelde het voor mij zo dat ik dit moest doen. Het was een missie. Ik vind ieder leven kostbaar en ik dacht: als mijn ervaring ertoe kan bijdragen dat het andere mensen de ogen opent en misschien zelfs kan voorkomen dat er anderen sterven, dan is dat de moeite waard.

Ik ben toen begonnen met het zoeken van een uitgever. Cees Scholten was heel enthousiast en we planden een afspraak. Hij vertelde hoe de gang van zaken was en hij zag het absoluut zitten om mijn verhaal uit te geven. Via Cees kreeg ik contact met een taalcoach, Jan Meints. Jan wilde mij inderdaad wel bij staan. We zijn toen begonnen en hebben met wat vormen gestoeid. Toen we besloten hadden welke vorm het zou krijgen ben ik inderdaad begonnen met wat er in mij op kwam. Toch was dat ook nog een ding want de eerste hoofdstukken had ik allemaal in verleden tijd geschreven. Dat moest opnieuw. Toen ik het eenmaal doorhad ging het snel.

Alles met elkaar was wel een moeilijk proces omdat het heel dicht bij mijn gevoel kwam. Je gaat het hele verhaal herbeleven. Ik heb het boek meermalen dichtgeklapt met het idee dat ik het niet af zou maken. Gelukkig heeft Jan mij daardoor heen gesleept waarvoor ik hem heel dankbaar ben.

Hoelang heeft het schrijven van je boek uiteindelijk in beslag genomen?

Liefde door scherven heen heeft mij ongeveer 2 jaar gekost. Het is een proces geweest dat zowel een herbeleving gegeven heeft, alsook een helende en reflecterende werking had. Al deze inzichten moet je dan ook weer verwerken. En ja, soms wilde ik niet verder schrijven, omdat het te pijnlijk was en de nachtmerries mij parten speelden. Gelukkig heeft Jan Meints, schrijfcoach van Scholten Uitgeverij mij enorm geholpen. Jan, mocht je dit lezen, nogmaals mijn dank!

Wat vond je het moeilijkste aan het schrijven: je verhaal herbeleven of de juiste woorden op papier zetten?

Het verhaal herbeleven. Dit omdat de gevoelens die ik toen had opnieuw kwamen boven drijven en ik weer nachtmerries kreeg. Menig keer wilde ik de laptop onder in de kast zetten om hem daar niet meer weg te halen. Maar, ook het verhaal op papier zetten was best moeilijk. Niet vanwege het schrijven, het verhaal kwam vlot uit mijn pen, maar vanwege het feit dat het lopen op dun ijs is. Er zijn natuurlijk nabestaanden en familie die je niet wilt kwetsen en waar je rekening mee wilt houden, terwijl je tegelijk je verhaal op papier wilt zetten. Denk daarbij niet in de laatste plaats ook aan onze kinderen.

Wat heeft jou geholpen om je schrijfproces tot een goed einde te brengen?

Het is niet persé wat, maar wie! Dat feit is voornamelijk te danken aan een aantal mensen waarvan een in het bijzonder. Dat is Jan Meints, zoals eerder gezegd. Verder hebben Cees Scholten van Scholten Uitgeverij daar enorm aan bijgedragen en natuurlijk mijn kinderen en vrienden. Gea, mijn BFF, Ina, mijn lieve vriendin die steeds maar weer bleef aanmoedigen en mee dacht, en natuurlijk mijn ouders. Verder zijn er velen geweest die naar de vorderingen hebben gevraagd en het doel is ook een middel. Daarmee wil ik zeggen, als jij helder hebt waarom je het boek schrijft dan wil je je doel ook volbrengen!

Wat wil je de lezer meegeven met jouw verhaal?

Ik wil hen heel veel meegeven. Ik wil de omgeving van mensen met een verslaving meegeven dat zij het hoofd niet in het zand moeten steken, ook niet tegenover partners en kinderen. Ik wil partners meegeven dat zij ook naar zichzelf kijken. Bedenk eens waar je grens ligt en waardoor je in deze verbinding terecht gekomen bent. Ik wil de maatschappij doordringen dat het een veelvoorkomend probleem is. Ik wil de politiek meegeven dat er specifieke wetten moeten  komen voor verslaving. Ik wil de hulpverleners meegeven dat er andere hulp moet komen. In het algemeen wil ik mensen meegeven dat verslaafde mensen ook mensen zijn en dat er een onderscheid te maken is tussen wie iemand is en hoe iemand zich gedraagt ten gevolge van zijn of haar verslaving. Niet zelden krijgen verslaafden te horen dat het hun eigen wil is en dat zij het zelf in de hand hebben gewerkt. Dat is een onjuiste gedachte. Tot slot hoop ik mensen meegeef hoe het is om samen te leven met iemand die verslaafd is en de valkuilen daarvan!

Elk hoofdstuk begint met een citaat uit de Bijbel en jouw interpretatie daarvan, toegepast op jouw verhaal. Waarom heb je hiervoor gekozen?

Ik heb hiervoor doelbewust gekozen. Omdat ik geloof maar ook om  hoop en houvast te geven maar ook om zichtbaar te maken dat liefde altijd overwint. Kort gezegd is liefde dan ook de boodschap. Het is soms moeilijk om liefdevol te blijven en we moeten ook zeker goed voor onszelf zorgen en blijven zorgen, toch denk ik dat overal iets te leren is en dat liefde het antwoord is. Wie goed kijkt in de teksten die ik gekozen heb zal er nog iets in vinden. Maar dat verklap ik niet..

Dit is een heel persoonlijk boek waar ook mensen uit je onmiddellijke omgeving in voorkomen. Heb je je boek op voorhand door hen laten lezen? Wat waren hun reacties toen je boek uiteindelijk uitkwam?

Mijn vriendinnen hebben het boek gelezen en de familie van mijn ex-partner. Mijn vriendinnen hebben her en der nog wat aanwijzingen gegeven die ik uiteraard heb opgevolgd. De familie vond het confronterend maar zij vinden het wel een goed boek dat mensen kan inspireren en helpen. Zij staan er achter maar het was wel moeilijk om te lezen. En dat is volkomen te begrijpen. Niet alleen ik, maar zij misschien nog wel veel meer hebben dit meegemaakt. Zijn er ook doorheen gegaan. Zij hebben ook moeten toekijken hoe hij leed en uiteindelijk ook overleed. Verdere reacties uit de omgeving waren allemaal heel positief. Mensen waren onder de indruk, vonden het verhaal meeslepend en indrukwekkend.

Heb je al ideeën voor je komende boeken? Wat mogen we nog verwachten van jou?

Haha, goede vraag! Lezers van Liefde door scherven heen vragen mij steeds naar mijn volgende boek. Er zijn er een aantal die het boek in een middag uitgelezen hebben en dan ook direct gevraagd hebben wanneer het volgende boek zal verschijnen. Ook zijn er dyslectische mensen geweest die het boek heel  gemakkelijk konden lezen en zich verheugen op nieuwe boeken. Allemaal lieve complimenten!

En ja, zeker heb ik nieuwe plannen. Ik heb op dit moment twee voorstellen gedaan aan de uitgever. Het punt is dat het boeken zijn waarvoor ik research zal moeten doen dus zal het uitgeven ervan misschien even op zich laten wachten. Het schrijven van een boek is ook een proces datje niet moet haasten. Alles op het juiste moment. Het opbouwen van een goede verhaallijn kost tijd evenals het uitwerken van personages. Ik zou zeggen, houd mijn website www.estherscholtenschrijft.nl in de gaten!