Fleppertjes? Jawel hoor, dat woord voor dunne boekjes staat al een eeuwigheid in De Dikke van Hebban!

Dus, nu alle klepperaars dikke kleptomaatjes zijn geworden (behalve die enkele die op de fruitschaal bij Gigi zijn beland), is hier hét artikel voor wie graag eens een fleppertje leest in het algemeen en voor de velen die kampen met kleppervrees in het bijzonder.

De derde vraag die in juni werd beantwoord was immers of er tussen onze zomerboeken ook een fleppertje zou zitten. Het aantal pagina’s bleef daarbij onvermeld, maar De Dikke is duidelijk: maximaal 150 bladzijden. Ik ben benieuwd of we ons daaraan gehouden hebben. Maar vooral ook of iedereen wel mee fleppert...

Samenstelling: Ine
Banner: Anne Oerlemans

TEA fleppert!

Een boek dat voor deze zomer op het programma staat is 14 - Jean Echenoz. Dit is een dunnetje. Eigenlijk heb ik kort geleden pas kennis gemaakt met deze auteur, De spionne las ik, een verdere speurtocht naar deze auteur bracht me bij 14. Dit boek krijgt goede kritieken en ga ik zeker lezen. Deze passage uit de recensie van literair Nederland is veelbelovend: “Hoewel er het afgelopen jaar een ware hoos aan Eerste Wereldoorlogliteratuur verschenen is en Echenoz geenszins pretendeert iets toe te voegen aan de gigantische stapels over het onderwerp, is 14 een novelle die niet ongelezen mag blijven. Het doet pijn, deze oorlog vol dood, verderf en stank, maar wordt op zo’n beheerste en ironische manier beschreven, dat je ervan geniet. Schurend, hilarisch en geenszins alledaags. En – dat moet gezegd – een prachtige vertaling van Martin de Haan.” (bron)

JAN fleppert vast en zeker!

Fleppertjes zijn misschien qua omvang dun, maar vaak heb je er veel meer tijd voor nodig en blijkt een flepper een klepper te zijn. Op mijn leeslijst staat de dichtbundel Wisselplaats van Monique Wilmer-Leegwater waarin het gaat over de vervreemding van de mens en zijn natuurlijke omgeving.

Dat is een actueel thema en ik ben benieuwd hoe de auteur daar vorm aan geeft. Ze maakt deel uit van de zogenaamde Klimaatdichters. Er staat ook een serietje gedichten in met als titel Zicht op Ithaka. Goh, dat zag ik ook in het boek van Wiersinga.

Bij Leegwater vielen me deze dichtregels in Zicht op Ithaka op: “Ik wil degene zijn die niet opgeeft, waarnaar gewezen wordt / zij is het, zij, iemand die niet opgeeft.” Zou dat ook voor Zena in het boek van Wiersinga gelden?

Qua vormgeving prachtig en voor wat de inhoud betreft boeiend lijkt me Het kan ook andersom van Tiny Fisscher en Iris van der Veen. Fisscher won in 2022 een zilveren griffel voor Het geluk van Schildpad. Ook nu staan weer dieren centraal en die komen in het leven van alles tegen. Vleermuis loopt tegen het schema schaamte aan, Eekhoorn vraagt zich af waar zijn moed is gebleven. “Je doet iets totdat je het niet meer doet.”

“Het kan ook andersom: je doet iets niet, totdat je het wel doet” las ik op de achterflap. Ik ben benieuwd. Het boek zal stof tot nadenken bieden. En als je op de website van Tiny Fisscher kijkt staat daar: “Als je leest ben je op twee plekken tegelijk.” Mooi.

CIES fleppert (met kerst)! 

Op mijn virtuele stapeltje van deze zomer te lezen boeken ligt het kerstverhaal Het geschenk van de wijzen van O. Henry. O.Henry is net als Edgar Allan Poe een van de 'founding fathers' van het Amerikaanse korte verhaal. Het grote verschil tussen de twee is dat de bekendheid van O. Henry grotendeels beperkt is tot eigen land. Hij heeft honderden verhalen geschreven die meestal gewone mensen in gewone situaties als onderwerp hadden. Het is deze 'dagelijksheid' die je tot op de dag van vandaag een onderscheidend kenmerk is van Amerikaanse korte verhalen. De vraag is wel of ik in de zomermaanden gemotiveerd een kerstverhaal kan lezen. Denk het niet.

Een dunnetje dat ik onlangs met heel veel plezier heb gelezen is de novelle Het diep van May Swan.

HARRIET fleppert niet? Of toch wel?

Een dun fleppertje zit er niet tussen mijn vakantie boekenstapel. Fleppertjes zijn voor als het leven weer zijn gewone gang gaat. Van die boekjes die je even leest wanneer je van A naar B moet met het openbaar vervoer en die dus makkelijk in je tas pakken. Nee, fleppertjes geven mij geen echt vakantiegevoel. Al maak ik ook dit jaar wel weer één uitzondering en dat is voor het Zomerlezengeschenk van dit jaar, Zomeravond samengesteld door Anna Drijver. Ik ben wel nieuwsgierig welke verhalen zij heeft uitgekozen. Een aantal verhalen die zij heeft uitgekozen zijn van schrijvers waar ik nog geen boek van heb gelezen en van Vamba Sherif ,moet ik bekennen, heb ik nog nooit gehoord.

HETTY fleppert ook niet? Of toch ook wel?

Op mijn zomerstapel is geen fleppertje te vinden, ik denk dat mijn focus daar niet zo op ligt door mijn voorliefde voor dikkere boeken. Maar onlangs kreeg ik het verhalenboekje Zomeravond cadeau toen ik Picknick bij maanlicht kocht. Wellicht stop ik dat boekje wel in mijn tas die meegaat naar het werk. Korte verhalen zijn natuurlijk wel heel fijn om te lezen tijdens de 20 minuten die ik in de trein zit.

GIGI fleppert volop! Op naar de fleppertop!

Jazeker, ik heb me ook voorgenomen om fleppertjes te lezen. Je leest het goed, meervoud, ik ga een aantal fleppertjes lezen, tenminste als het mij gaat lukken om mijn voornemen uit te voeren in augustus. Hebben jullie enkele weken geleden de leuke blogs van Harriet gelezen? Zij las een week lang elke dag een boek en schreef daar ook elke dag kort iets over. Een deel van haar leuke project ga ik proberen na te bootsen. Ik heb namelijk een stuk of tien fleppers klaarliggen waarvan ik er zeven wil gaan lezen in één week tijd. Elke dag een flepper. Natuurlijk zitten daar het boekenweekgeschenk van dit jaar alsook het boekenweekessay bij, maar ik heb meer verzameld. Een slagersjongen met een brilletje van Tom Lanoye is hiervan volgens mij het fleppertje dat al het langs op mijn NTL lijst staat.

En ook INE fleppert mee!

Mijn vakantiefleppertjes zijn Juli en Augustus uit de maandenreeks van DasMag, die vorig jaar in september startte. Ik heb erg mijn best gedaan dit jaar en heb elk boekje in de juiste maand gelezen. Dat moet ook lukken met de laatste twee! Juli is geschreven door Aya Sabi, maar ik ben niet zo’n fan van haar werk. Ik kijk vooral uit naar Augustus! In juni wist ik nog niet wie het boekje zou schrijven, ondertussen prijkt het in mijn boekenkast en het is van Charlotte Van den Broeck. Van haar las ik nog maar net Waagstukken en daar heb ik zo van genoten. Dit wordt vast mijn fleppertje van de maand...

Zijn er onder jullie flepperfans? En zo ja, wat flepper je dan deze zomer?

Geen idee waar de klepperdingen in de inleiding op slaan: hier vind je alles terug.

Geen idee waar je De Dikke van Hebban terugvindt? Gigi leidt jullie er vast wel heen.