Onze vierde eindejaarsvraag is: welke schrijver (levend of overleden) zou in 2025 een nieuw boek moeten uitbrengen?

Samenstelling: Ine
Banner: Anne Oerlemans

TEA

Onmogelijk dat J.J. Voskuil nog eens met een nieuw werk zou komen, maar ik zou het willen lezen!

Er komen postuum nog wat dagboeken gelukkig, in totaal 7. Geen vrolijk leeswerk, maar dat is precies wat ik graag heb. Tot nu toe las ik er drie, de andere vier liggen in het verschiet. Langzaam proeven dan maar. (Afbeelding door Gerd Busse op https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Jj_han_voskuil.jpg)

INE

Even onmogelijk is het dat Jeroen Brouwers een nieuw boek schrijft, wat ik bijzonder jammer vind, maar ja, ook goeie schrijvers hebben geen eeuwig leven. Gelukkig kocht ik vorig jaar de dikke klepper met daarin de briefwisseling tussen Brouwers en uitgever Geert van Oorschot. Een boek dat nog ongelezen in mijn kast staat en dus wel eens een van mijn 25 in ‘25-LUEKboeken kan worden. En wat ook fijn is: er is een Stichting Jeroen Brouwers opgericht en in het voorjaar brengt die een eerste cahier uit. Daar ben ik erg benieuwd naar. (Afbeelding door Michiel Hendryckx op https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Jeroen_Brouwers_smoking.jpg)

GIGI

Tjonge, dat is lastig kiezen. Als het gaat om niet meer levende auteurs dan kies ik voor Mulisch en Elsschot. Deze auteurs hebben mij nog niet teleurgesteld. Ik zou er zo een nieuw boek van lezen. Hoewel Hermans er ook wat van kan. Van de auteurs die nog leven zet ik a la minute een nieuw boek op mijn wensenplank van Mariken Heitman, Ilja Leonard Pfeijffer en Rob van Essen. Nu weet ik zeker dat ik twintig auteurs vergeet te noemen. Mag ik er echt maar een noemen? Dan denk ik ook aan Tolstoj en Thomas Mann en… (Afbeelding door Fotopersbureau De Boer op https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Schrijver_Harry_Mulisch_zwart-wit,_2001.jpg)

CIES

Als liefhebber van vooral literatuur van voor de Tweede Wereldoorlog zou ik in 2025 graag heruitgaven zien van Nederlandstalige schrijfsters uit de eerste helft van de twintigste eeuw. Veel van deze schrijfsters waren populairder en zeker niet altijd slechter dan hun mannelijke collega's, maar omdat het vrouwen waren die vanuit een vrouwelijk perspectief schreven werd hun werk door het overwegend mannelijke gilde aan recensenten in die jaren daarom alleen al niet tot de literatuur gerekend.

Ik zal mij beperken tot een schrijfster, de dichteres Hélène Swarth. Zonder twijfel de meest populaire Nederlandstalige dichter in de eerste helft van de twintigste eeuw, maar van haar werk is al decennialang geen fatsoenlijke bloemlezing in de handel. (Afbeelding: portret door Jan Veth op https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Portret_van_Hel%C3%A8ne_Lapidoth-Swarth,_RP-T-1962-169.jpg)

Hebben jullie ook een auteur in gedachten van wie jullie dolgraag dit jaar nieuw werk zouden lezen? Die hoeft niet uit het zwart-witte tijdperk te komen hoor!