In het Museum van Joost van Driel is een item dat in meerdere blogs werd uitgewerkt. Een boek uit het genre literatuur. Voor Marieke van We Love Feelgood een interessante uitdaging om eens een uitstapje te maken naar een ander genre. Hoe is haar dat bevallen? Natalie van We Love Lit stelde haar nog enkele kritische vragen.

Marieke vond de cover van in het museum wel interessant en ook de korte samenvatting trok haar wel aan. Toen er op Hebban een leesclub werd georganiseerd, schreef zij zich in. Daar zat ze dan als enig “feelgoodje” tussen de “literatuurtjes”. Maar dat was helemaal geen probleem, zij leest wel vaker wat anders en zij was natuurlijk van harte welkom.

Daar zat ze dan als enig “feelgoodje” tussen de “literatuurtjes”.

Ik had het boek al gelezen en wij hadden direct leuk contact. Wij besloten om een uitwisseling van genre te doen. Zij een literair boek, en ik daarna een boek uit het feelgoodgenre.

Hoe lees ik?

Marieke
Ik ben een veel lezer en van alles en nog wat. Ook wel literatuur, als het maar niet van die zware kost is.

Natalie
Hoe ik lees, kun je hier vinden: Hoe lees ik?

Wat verwacht ik van In het museum?

Marieke
Ik verwacht een verhaal over een vader-zoon verhouding. Maar ook een mooi verhaal gezien vanuit de jongen. Ik hoop op een soort roman die wel lekker leest.

Als er meerdere lagen inzitten, weet ik niet of ik die herken, maar mede daarvoor zit ik in de leesclub.

Natalie
Ik ben ook een veellezer. Mijn interesse is vrij breed maar de nadruk ligt bij mij natuurlijk op literatuur. Literatuur mag voor mij uitdagend zijn, de zogenaamde zware kost. Een echte kluif voor mij was Berlijn Alexanderplatz. Echt een gevalletje 'zware kost'.

Als ik moet bekennen heb ik niet of nauwelijks feelgoodboeken gelezen. Dus ik vind het uitdagend om samen een FG boek te lezen. Misschien een idee om er een blind-date van te maken? Ik vind het een uitdaging niet te weten welk boek ik ga lezen.

In het Museum is een fijn boek om te lezen. Zeker voor lezers die niet vaak literatuur lezen of van zware kost houden is het een toegankelijk verhaal. Uitermate geschikt om te bespreken in een leesclub. Ik ben zeer benieuwd naar jouw leeservaring.

Ik heb In het museum gelezen omdat het verhaal mij aantrok, het maakte mij nieuwsgierig. Echt een verwachting had ik niet. Meestal als ik een boek besluit te lezen heb ik niet of nauwelijks verwachtingen. Liefst heb ik een boek met een summiere beschrijving op de achterflap.

Als jij besluit een boek te lezen, heb je dan meestal een bepaalde verwachting van een boek? Zoals bij In het museum.

Wat heeft je doen besluiten om mee te doen met deze leesclub?

Marieke
Ik heb een klein stukje gelezen in het boek, het past wel bij me.

Dat zijn leuke vragen om mee te beginnen. Vaak kiest een boek mij, dat klinkt een beetje gek, maar soms zie ik een boek, of lees ik iets over een boek en dan laat het me niet meer los. Dan is het niet een boek dat ik bewust heb uitgekozen, maar wat ik niet links kan laten liggen. Zo was het ook met dit boek. De cover trok me, en ook de korte omschrijving. Daarna kwamen er ook berichtjes op jullie We Lov Lit blog en een leesclub. Het boek bleef me achtervolgen. Ik was dan ook heel blij toen ik werd ingeloot bij de leesclub, en was nog blijer toen het binnenkwam. Het is een prachtig handzaam boekje.

Vaak kiest een boek mij.

Dat je me zegt dat het geschikt is voor lezers die niet vaak literatuur lezen en dat het toegankelijk is, vind ik wel prettig, Ik hou niet van hele moeilijke boeken. Dit is een mooie tussenweg.

Of ik een bepaalde verwachting bij een boek heb? Ik ben door schade en schande wijs geworden en heb geen grote verwachtingen meer. Vaak weet ik van tevoren wel wat over een boek, maar vaker laat ik me verrassen. Dat is ook leuker en zo kan ik beter een eigen mening vormen. Recensies lees ik ook meestal pas achteraf om te vergelijken met mijn bevindingen.

Zijn recensies bepalend bij het kiezen van een boek?

Marieke
Laat jij je leiden door recensies om een boek wel of niet te lezen?

Natalie
Wat jij antwoord over een boek dat jou kiest, is voor mij herkenbaar. Als eerste voorbeeld neem ik het boek van Lize Spit - Het Smelt. Iets zei me dat ik Het Smelt heel graag een keer wil lezen. Niet alleen vanwege alle positieve recensies. Als ik interesse heb in een boek volg ik het. Wat wordt er over geschreven? Zijn er leuke interviews? Etc. Een zelfde gevoel heb ik nu ook heel sterk bij De tolk van Java. Ik ga naar het schrijversinterview en de kans is nu wel heel groot dat ik het ga kopen en als het lukt laat signeren (zie ook https://www.hebban.nl/spot/welovelit/nieuws/we-love-lit-leest-en-beleeft-van-de-libris-shortlist-de-tolk-van-java-van-alfred-birney).

En dat sluit min of meer aan op jouw vraag of ik mij door recensies laat leiden? Ja en nee. Ja omdat mijn nieuwsgierigheid wordt geprikkeld, zeker bij recensies waarbij de één schrijft het is niks en de andere het boek de hemel in prijst. Dan heb ik zo iets van: wat zal ik er dan van vinden? Op zo'n moment wil ik het boek zelf lezen en mijn eigen mening vormen, ontdekken wat ik er zelf van vind. En een 'nee', omdat bij te veel lovende recensies ik onbewust met een bepaalde verwachting ga lezen. Bij hele negatieve recensies is de kans groot dat ik het boek niet koop, terwijl ik het boek misschien wel goed vind.

Om die reden vond ik het leuk dat ik mee mocht lezen met de Fintro Literatuurprijs. Ik las mee met twee boeken: Rivieren en Oksana. Het boek Rivieren was mij niet helemaal onbekend maar Oksana kende ik helemaal niet. Heerlijk om onbevooroordeeld aan een boek te beginnen.  Net als jij vind ik het leuk me te laten verassen en achteraf de recensies en meningen te lezen en te toetsen aan mijn eigen oordeel.  

Heerlijk om onbevooroordeeld aan een boek te beginnen.

Hypes of niet ?

Natalie
Jij schrijft dat je door schade en schande wijs bent geworden en dat je geen grote verwachtingen meer hebt bij een boek. Weet je nog bij welk boek dat was?

Marieke:
Het Smelt, dat boek blijft me achtervolgen, het duikt overal op, nu weer bij jou. Dat boek 'kreeg' ik vorig jaar als 'lees eens wat anders in april boek', en kon me niet bekoren.

Een voorbeeld van een hype boek is Het meisje in de trein, het zou geweldig spannend en fantastisch goed enzo zijn. Pff wat een trage draak van een boek met vreselijk hoofdpersoon. Hypes zijn aan mij niet besteed, ik besluit zelf wel wat ik leuk of goed vind.

Ben jij ooit in een boek begonnen omdat het als 'geweldig' werd aangeprezen en dat het vervolgens tegenviel?

Natalie
Ik moet even nadenken over je vraag of ik een boek gelezen heb dat is aangeprezen en achteraf tegenviel. Boeken die mij zijn tegengevallen, blijven mij namelijk niet lang bij. Het boek dat mij tegenviel was Duel met Paard van Pauline Geene - lees mijn recensie op Hebban. Door DWDD werd het geprezen. En omdat het om een historisch verhaal zou gaan, werd ik nieuwsgierig. Ik ben met heel andere verwachtigingen aan het verhaal begonnen en ja, dat viel toen een beetje tegen.

Leeservaring ‘In het museum'

Natalie
En, ben je al begonnen met In het museum te lezen? Wat is jouw eerste indruk?

De eerste zin van het boek maakte mij erg nieuwsgierig naar het verdere verloop van het verhaal. Het maakte mij dat ik door wilde lezen. Heb jij dat ook zo ervaren?

Marieke
Grappig dat je begint over de eerste zin van het boek, want die viel me direct op. Ik ben erg benieuwd hoe dat aan het einde van het boek duidelijk moet worden.

Ja, ik ben dus aan het lezen en ben over de helft. Meestal lees ik een dun boekje achter elkaar uit, maar hier doe ik wel wat langer over. Elke dag een stukje. Zaterdag was ik erg moe en dat las niet lekker, ik viel bijna in slaap en dat kan niet de bedoeling zijn van een boek. Boek dus weggelegd en zondag en maandag wel een fijn stuk gelezen.  Ik ben erg benieuwd naar waar de bezoeken aan Brussel toe leiden. 

Vooral het verhaal waar David moest ontsnappen met een koffertje leverde nogal wat vraagtekens op. Ik denk dat als het boekje uit is, ik delen terug wil lezen, en dat ze dan duidelijk worden.

Komt dit overeen met hoe jij het boek leest, of zie jij wel waar het naar toegaat?

Natalie
Jouw vraag is voor mij herkenbaar. Juist door die gedeeltes waar ik vraagtekens bij heb, maakt dat ik wil doorlezen. Soms vind ik het antwoord ergens anders in het verhaal waardoor het verhaal als een puzzelstukje in elkaar valt. Of het blijft een beetje suggestief. Na het lezen van een boek zoals In het museum, dan wil ik net als jij bepaalde passages teruglezen. Maar ik lees ook passages terug als ik met iemand over een boek heb gediscussieerd en diegene met een andere invalshoek komt. Toen ik samen met Jan onze leeservaringen deelde, had ik dat ook. Hij komt dan weer met andere interpretaties van bepaalde passages of hij wist een passage beter te duiden waardoor ik het weer beter ga begrijpen.

Marieke
Het was leerzaam, maar ik heb er lang niet alles in kunnen herkennen wat andere lezers hebben kunnen vinden. Het boek vond ik interessant, maar zal niet tot mijn favorieten gaan behoren. Het mooiste van de leesclub was wel het verhaal achter de cover.

Het mooiste van de leesclub was wel het verhaal achter de cover.

Tot slot

Lees ook :

• de recensie van Marieke,
• het eindverslag van de leesclub, gecoördineerd door Jan Stoel Eindverslag In het Museum,
• onze ontmoeting met Joost van Driel WLL ontmoet Joost van Driel.