Juni, de eerste maand van de zomer. Het weer wordt mooier, de avonden langer en vaak staat er ook een vakantie of een aantal dagen vrij op de planning. Voor velen een heerlijke tijd om een stapel boeken te gaan lezen. Mee in de vakantiekoffer of heerlijk voor in een luie stoel in de tuin of op het balkon. Zeker zo leuk is het om na te denken welke boeken er meegaan in de koffer of op de stapel voor tuin/balkon terecht gaan komen. Wij van WeLoveLit laten de komende weken onze lijstjes zien. En wat is er leuker om de boekenkeuze te laten bepalen door een aantal heerlijke vakantielanden. Misschien doe je zo ook nog een idee op voor de Landenchallenge. De tweede in het rijtje is Nathalie die nog wel een paar boeken in de tuin wil lezen dit jaar!

Ik hoef me deze zomer voorlopig geen zorgen te maken over wat ik wil meenemen op reis. Voorlopig blijft het plan om thuis even het mooie weer op te zoeken. Tenslotte ben ik in het voorjaar al een weekje naar Berlijn geweest, en wie weet zit er nog wel een mooi reisje in het najaar in ook. En als ik niet naar het noorden kan voor een jaar, komt het noorden wel naar mij! Enkele jaren geleden had ik me in enkele IJslandse romans verdiept omdat ik toen met Koning Aap naar dat exotische prachtige eiland ben geweest. En het was één van mijn mooiste reisbestemmingen van de laatste jaren! Ik kan jullie zowel enkele boeken uit/over IJsland aanraden die ik al gelezen heb, en nog een héél aantal oplijsten die nog op mijn verlanglijstje staan.

Misschien maar direct beginnen met de grote namen dan? Dat zijn wat IJsland betreft op literair vlak Halldór Laxness, hun enige Nobelprijswinnaar, en op (psychologisch) thrillervlak Arnaldur Indriðason natuurlijk. Over die eerste heb ik al meer geschreven, heb hem vermeld in een blog over Nobelpijswinnaars uit het Noorden en een volledig artikel aan hem gewijd op de blogspot Literatuur uit het hoge Noorden. Al zijn romans zijn geweldige aanraders als ik de Hebban-kenners mag geloven, maar ik heb voorlopig slechts twee boeken van hem gelezen, Onafhankelijke mensen en Aan de voet van de gletsjer. Om aan zijn andere dikkere romans zoals Salka Valka en De klok van IJsland te beginnen, hoop ik snel toch eens wat meer tijd te vinden…

Arnaldur Indriðason dan. Deze ouwe getrouwe heeft net een nieuw boek uit, namelijk Blauwzuur. En deze Indriðason heeft hier op Hebban zeker ook zijn fans, ik lees hem trouwens ook heel graag. Naast zijn boeken over politieman Erlendur Sveinsson heb ik ook nog een paar standalones van hem gelezen trouwens, zoals Koningsboek en Operation Napoleon (dit laatste boek in het Engels, niet naar het Nl vertaald) waarin ook zijn fascinatie voor geschiedenis blijkt. Toch was Guy als Hebban-recensent niet 100% overtuigd van Arnaldur’s laatste boek. Zijn rechercheur Erlendur Sveinsson wordt blijkbaar wel gemist. Zal dat bij mij ook het geval zijn? Deze thriller zal waarschijnlijk sneller door mij gelezen zijn dan de dikke romans van hierboven!

Maar stop niet bij deze bekende namen aub! IJsland heeft nog heel wat pareltjes te bieden.

Wie een surrealistisch verhaal over een verbannen wetenschapper wil lezen, gecombineerd met de IJslandse mythologie en een vroegchristelijk bijbelverhaal, dat heel lyrisch geschreven is, kan ik Uit de bek van de walvis aanraden van Sjón, kort voor Sigurjón Birgir Sigurðsson. Deze man is een creatieve IJslandse duizendpoot en is ook actief in de culturele scène in Reykjavik, hij schreef onder andere liedteksten voor Björk. Ook zijn verhalen Blauwvos en De fluisterende muze, waarin Griekse en Noordse mythen elkaar tegen komen, zijn zeker de moeite waard om te lezen voor fans van intertekstualiteit!  

Nog een vrij bekende IJslandse naam is Jón Kalman Stefánsson van wie ik al Vissen hebben geen voeten las. In zijn kenmerkende poëtische en filosofische stijl vertelt Stefánsson in dit boek over een prachtige menselijke geschiedenis, vol liefde, verlies, geweld en is het vooral enorm donker. Zo donker als het alleen in Keflavik zijn kan. Een vervolg van dit verhaal is zijn boek Iets ter grootte van het universum, dat opnieuw belooft een filosofisch en poëtisch pareltje te zijn. Nog een andere trilogie van hem is Hemel en Hel, Het verdriet van de engelen en Het hart van de mens. Alleen al deze titels wijzen op de filosofische achtergrond, vind ik. Ik heb ze nog allemaal op mijn Nog te lezen – lijst gezet!

We mogen de vrouwen uiteraard niet vergeten. Voor de liefhebbers van psychologische, trage thrillers is er nog Yrsa Sigurðardóttir. Haar laatste boek Stuurloos werd niet door iedereen heel positief ontvangen, maar ikzelf vond het toch een goed geschreven benauwende én spannende … roman. Oké, echt thrillerachtig is dit laatste boek van haar waarschijnlijk niet te noemen, maar ik hou dan ook van verschillende gradaties in dit genre.

Wat ik ook een heel mooi verhaal vond, is Vlinders in november van Audur Ava Ólafsdóttir, dat ik ooit las als boek van de maand met Literatuur uit het hoge Noorden. Het is een mooi verhaal over een jonge, eenzame vrouw die de taak krijgt om op het zoontje van haar vriendin te passen, die in het ziekenhuis ligt. Tumi is 4 jaar oud, doof en slechtziend. Samen met hem onderneemt ze een reis door IJsland op zoek naar een terrein voor haar nog op te bouwen zomerhuis, dat ze gewonnen heeft via een loterij. Het is een ietwat bevreemdend maar ontroerend verhaal over eenzaamheid en onbeholpenheid van beide personages, want de anonieme vertelster heeft zelf moeite met haar leven te organiseren. Haar relatie met Tumi is bijzonder en wordt steeds intensiever doorheen het verhaal. Achteraf las ik ook nog Rosa Candida van deze schrijfster, maar hier was ik toch minder van overtuigd, waarschijnlijk omdat dit veelal over dezelfde thema’s ging als het eerst vernoemde boek.  

Ik heb nog een paar verhalen van andere IJslandse schrijvers op mijn lijstje gezet: Antwoord aan Helga van Bergsveinn Birgisson (een IJslander die in Bergen, Noorwegen op de universiteit werkt), die gaat over een schapenhoeder die pas na tientallen jaren op een onbeantwoorde brief van zijn verloren gegane liefde antwoordt. En tevens De goede herder van Gunnar Gunnarsson, over schapenhoeder Benedikt (ja, hoe zou dat nu komen!) die elk jaar op adventszondag de bergen intrekt om verloren gelopen schapen veilig terug naar het dal te brengen. Dit jaar wordt hij opgehouden door een schapenherder die niet op tijd zijn eigen schapen binnen kon brengen voor de winter en die er op rekende dat Benedikt hem zou helpen. Daardoor geraakt Benedikt enorm in de problemen in het IJslandse winterweer. Hoe ver kan hij gaan om anderen te helpen zonder dat dit ten koste gaat van zijn eigen leven?

Daarnaast is er nog Illska – Le Mal van Eiríkur Örn Norđdahl, een schrijver en vertaler uit Reykjavik, die in meerdere landen heeft gewoond, waarvan er nog geen boeken naar het Nederlands vertaald zijn... Dit boek is al wél naar het Frans vertaald, en vandaar deze titel. Het verhaal gaat echter niet over IJsland maar is eerder kosmopolitisch van aard: Agnes, van afkomst een joodse, en Omar zijn een koppel dat in Reykjavik woont. Hun relatie loopt op de klippen nadat Agnes Arnor heeft leren kennen, een extreem-rechtse neonazi. Haar beide achtergrootvaders zijn echter tijdens de Holocaust omgekomen. Norđdahl zou in dit boek het fascisme uit W.O.II bestuderen samen met de hedendaagse vormen ervan en een enorme goede verteller zijn. Dit maakte mij alvast benieuwd maar echt een boek over IJsland is dit natuurlijk niet.  

Over het land zelf las ik al twee boeken, namelijk Winter-IJsland van Laura Broekhuysen, een bundeling van haar bespiegelingen over haar nieuwe leven in IJsland die eerst in het tijdschrift Revisor verschenen, waarin ze een heel rake en literaire schets maakt van hoe mensen er leven met de voor- maar ook de nadelen van dit afgelegen aan extreme klimatologische verschijnselen onderhevige eiland. Daarnaast las ik een “reisverhaal”, De knoop van IJsland, waarin je veel leert over het land, maar waarin feiten wel gefictionaliseerd zijn door de vaardige handen van reisreportagemaker Gerrit-Jan Zwier. Land van grote eenzaamheid, een reisreportage van zijn hand over IJsland, heb ik ook nog altijd op mijn nog te lezen – lijst staan!

Nog één tip: vind je een boek dat vertaald is door Marcel Otten en uit IJsland komt, mag je er van uitgaan dat het een mooie literaire roman zal zijn. Hier vind je mijn volledige lijst met IJslandboeken.

Dit is al veel te veel voor één vakantie. En dan staan jullie tips er zelfs nog niet bij! Hebben jullie er nog, of overdrijf ik nu lichtjes? :-)