Liefde: misschien wel het vaakst beschreven thema in de literatuur. Van suikerzoete romantiek tot dramatische hartstocht en alles ertussenin. Het thema van de liefde is tijdloos.

In het kader van Valentijnsdag zetten wij als Hebban Literatuur Club van 10 een aantal aanraders voor jou op een rijtje. Zeven totaal verschillende boeken, maar met dat overkoepelende thema van de liefde. Heb je zelf een aanrader? Laat het ons weten in een reactie!

 Guy: Norwegian Wood (Haruki Murakami)

“Hoe de titel van een song van The Beatles een inspiratiebron kan zijn voor een dijk van een roman voor Valentijn… Het verhaal van Toru Watanabe, een intelligente student die als een blok valt voor Naoko, de vriendin van zijn overleden boezemvriend. Toru doet zijn uiterste best om zijn vaste stek te vinden aan de universiteit van Tokio. Daar ontstaat een wel heel bijzondere relatie met een eerder bijzonder meisje, Midori. Ze is ongedisciplineerd en schaamt zich voor niets of voor niemand. De mysterieuze Midori staat in schril contrast met Naoko die met psychische problemen kampt. Een gecompliceerde driehoeksverhouding wordt meesterlijk beschreven.   

Het verhaal is aangrijpend en tegelijk ook erg vermakelijk. Vooral de manier waarop de auteur Norwegian Wood neerzet vind ik meesterlijk. Murakami kan heel ingewikkelde situaties en emoties haarfijn weergeven in slechts enkele woorden.”

Helena: De Droomkoningin (Maarten ’t Hart)

“Wanneer je aan mij zou vragen welk boek ik zou noemen als het voorbeeld van een boek waarin het thema van de liefde prachtig uitgewerkt wordt, dan zou ik dit boek noemen. De titel alleen al vind ik van een sprookjesachtige schoonheid, evenals de omslag, een fragment uit een schilderij van Monet. Het is inmiddels een al wat ouder boek, het is voor het eerst verschenen in 1980. De hoofdpersoon van dit boek doolt op een nacht rond door een volkstuinencomplex en denkt tijdens die nacht na over alle vrouwen en meisjes die ooit een rol hebben gespeeld in zijn leven. Het gaat over de overeenkomsten (opvallend veel) in die relaties, maar ook over hoe goed je iemand nu echt kent. Geen zoete romantiek, maar een luchtige, ontroerende en humoristische weergave van de werkelijkheid. ’t Hart is een meester in het schrijven van dialogen. En het eind van het boek… onvergetelijk. Toch een beetje Valentijn!”

Sigried: The versions of us (Laura Barnett)

“Is liefde een aaneenschakeling van toevalligheden of hebben we zelf in de hand met wie we in zee gaan? Laura Barnett probeert deze vraag te beantwoorden door vanuit een beslissend moment in het leven van Eva en Jim drie verhaallijnen uit te tekenen. Hoewel de hoofdpersonages Eva en Jim in elke verhaallijn hun basiskarakter behouden, zorgen kleine details in hun leven voor totaal verschillende ontwikkelingen. De verhaallijnen worden op een indrukwekkende manier uitgewerkt. Hierdoor wordt er wel een behoorlijke portie concentratie van de lezer verwacht, maar het verhaal is verrassend genoeg om dat op te brengen. Aan de hand van de drie versies van het leven schetst Barnett een realistisch verhaal over de complexiteit en onvoorspelbaarheid van de liefde.

The Versions of Us is een boek voor lezers die houden van een uitdaging. Neem de tijd om de verschillende onderdelen in elkaar te puzzelen en je wordt beloond met een verhaal dat je niet snel vergeet.”

Renate: Het lijden van de jonge Werther (Johann Wolfgang von Goethe)

“Het is al weer een jaar of tien geleden dat ik dit boek door een vriend in mijn schoot geworpen kreeg. Hij hield een vurig pleidooi waarom ik dit boek móest lezen. Zijn aanbevelingen waren wel vaker zo gepassioneerd, dus ik was niet direct onder de indruk.

Totdat ik begon te lezen. Goethe beschrijft in deze roman in briefvorm de allesoverheersende liefde die hij voelt voor Lotte. Een liefde die onbeantwoord blijft. Het boek bevat een tragiek die bijvoorbeeld ook in de klassieker Romeo en Julia voorkomt en heeft mij diep geraakt. Het was zo pijnlijk, zo dramatisch mooi.. Misschien geen standaard (en-ze-leefden-nog-lang-en-gelukkig) Valentijnssprookje, maar ook dat is de liefde.”

 Jan: Taal zonder mij (Kristien Hemmerechts)

“Een combinatie van poëzie en proza: de gedichten van de in 1997 overleden Herman de Coninck en proza van zijn weduwe Kristien Hemmerechts. Hemmerechts schreef dit boek na de dood van haar echtgenoot Herman. Via zijn poëzie vertelt ze het verhaal van 'haar Herman'. Door zijn gedichten krijgt zij zicht op zijn achtergrond, hun gezamenlijk leven.

Voor Hemmerechts is de poëzie van haar overleden echtgenoot 'taal zonder hem'. Door dit boek leer je begrijpen wat het is om iemand die je dierbaar is te moeten missen. De Coninck komt eigenlijk door woorden opnieuw tot leven. Dit is een moderne klassieker, een monument in woorden over liefde, literatuur en de dood. Echte liefde gaat dus over de grens van het leven heen.”

Harriet: Liefde (Karl Ove Knausgard)

“Dit boek is het tweede deel uit de serie Mijn Strijd. Op een indringende en erg herkenbare manier beschrijft Knausgard in deze toch wel dikke pil over hoe moeilijk het kan zijn, om de liefde vast te houden in een druk gezinsleven. Heel eerlijk vertelt hij over alle ups en downs. Hoe mooi het kan zijn maar ook hoe zwaar af en toe. Of zoals er op de achterflap staat van het boek: “Wat blijft er over van alle romantiek en passie wanneer de alledaagse werkelijkheid binnendringt in het leven van twee moderne, bedachtzame mensen met kleine kinderen? De schrijver vertelt ontwapenend eerlijk en vol tederheid over deze tour de force van het dagelijks leven, die een doorlopende strijd om tijd, vrijheid en geluk blijkt te zijn.”

Als alle rozengeur en maneschijn van Valentijnsdag voorbij is, wordt het tijd om in het ‘echte’ leven te gaan genieten van dit boek.”

Nathalie: Portret van een onbekend meisje (Aleksandr Skorobogatov)

 “Wat schijnbaar een puberliefde is tussen Sasha en Katja beschrijft Skorobogatov op zo’n ontroerende, passionele manier dat deze liefde alles overstijgt en de echte wereld buitensluit. De achtergrond van de kille [niet benoemde] overheersende Sovjetstaat met al haar strenge regels en opvattingen steekt schril af bij de passie van deze jonge mensen. Hoe mooi, hoe sensueel kan iemand zulk een liefde en overgave, en zo diepgaand en oprecht overbrengen? Wat blijft er over als je alles hebt gegeven voor een liefde en deze niet is/kon blijven duren? Wat is dan nog de zin van alles? Kan je nog een even oprechte nieuwe liefde vinden nadien?

In mijn recensie over dit boek schreef ik dat ik nog nooit zo mee had geleefd met een zo intens allesomvattende liefde tussen twee tieners als in dit boek. Ik viel zelf als een blok voor het trage meanderende ritme en de prachtige zinnen. De Russische melancholie als ondertoon is zeker ook aanwezig. Als lezer kan je niet anders dan dit boek minstens een tijd te laten bezinken vooraleer je gewoon verder kan met iets anders.”

Door: Renate van Klinken-Kock