We willen het even hebben over ... Louis van Dievel
Saar en Helena kregen een tijdje geleden het boek De onderpastoor van Louis van Dievel in handen, dat ze op deze spot binnen een paar dagen in een buddyread zullen bespreken. Graag introduceer ik alvast de auteur achter dit boek.
Tekst: Nathalie
Banner: Anne
Foto Louis Van Dievel: Stephan Peleman
Louis van Dievel is afgestudeerd als Vertaler Engels en Italiaans en heeft altijd gewerkt als journalist voor zowel tv als radio, en heeft nagenoeg op 2 uitstappen naar de Vlaamse commerciële zender VTM na zijn hele carrière voor de VRT gewerkt. Tot aan zijn pensioen werkte hij er nog als moderator op de VRT-nieuwswebsite. Ook schrijft hij al enkele jaren columns op die site waarin hij de actualiteit met een guitige blik waarneemt en becommentarieert. (https://www.vrt.be/vrtnws/nl/rubrieken/overzicht-opinie/) . Deze opiniestukjes laten bij heel wat lezers een monkellachje achter.
Hij brak in Vlaanderen door in 2006 met zijn roman De Pruimelaarstraat, waarin hij zoals wel in meer boeken van hem teruggrijpt naar een misdaadverhaal. Dit boek speelt zich af in het begin van de jaren ’70, toen een seriemoordenaar en verkrachter de streek van Mechelen terroriseerde. De Pruimelaarstraat vertrok vanuit de zaak-Staf Van Eyken (de Vampier van Muizen, die begin jaren zeventig drie vrouwen verkrachtte en vermoordde), maar het is toch vooral een portret van die straat. Het boek kreeg een nominatie voor de Libris Literatuur Prijs. En nadien volgde een bewerking door het theatergezelschap ’t Arsenaal uit Mechelen (een verderzetting van één van de bekendste toneelgezelschappen in Vlaanderen: het Mechels Miniatuur Teater, met o.a. de broers René en wijlen Manu Verreth, Tuur De Weert, Mandus De Vos, e.a. – die de beroemde serie ‘De collega’s op tv bracht).
In de meeste van zijn boeken komen verhalen aan bod die veelal zijn gebaseerd op feiten die het regionale of het nationale nieuws hebben gehaald en een kleine dan wel grotere gemeenschap in beroering hebben gebracht, en hoe die hun effect hebben gehad op een aantal figuren uit die gemeenschap. Zo schreef hij al in 2003 een verhaal dat gaat over een seriemoordenaar uit Bergen (Mons) die in de jaren ’90 aan het werk was en zijn slachtoffers in stukken zaagde: De vuilnisman. Altijd betrekt hij verschillende personages in zijn verhalen en laat hij zien hoe deze beïnvloed worden door de misdaadzaken die hij geselecteerd heeft: familieleden, getuigen, politieagenten, advocaten, rechters, … Daardoor worden zijn romans ook wel eens als misdaadverhalen en thrillers in de markt gezet, hoewel ze bij hem meestal minder dan wel verder gaan dan het misdaadonderzoek an sich en wel over de personages en de maatschappij. Het human interest-aspect is veel belangrijker voor de journalist in van Dievel. De term misdaadroman beschrijft nog het beste zijn genre-overschrijdende volkse verhalen.
In 2012 leverde deze combinatie hem zelfs de Hercule Poirot-prijs op voor zijn misdaadroman Hof van Assisen. In dit boek gaat het over de vraag of het drugshoertje Bieke Segers werkelijk werd vermoord door haar eenbenige leverancier Gommaar Meganck. De toon van zijn boeken is meestal tragikomisch en zelfs ook wrang. Ook drijft de schrijver door de volkse stijl die hij nastreeft om zijn verhalen realistisch te laten overkomen, het gebruik van de Vlaamse taal erg door, zowel in de dialogen en de gedachten van zijn personages als in het verhaal zelf. Een aantal gewoonten of uitdrukkingen die hij meeneemt in zijn boeken, kennen Vlaamse jonge mensen van vandaag misschien zelfs niet meer, afhankelijk van het tijdsbestek waarin hij zijn verhaal situeert. Jan en ik bespraken zijn dunne boekje Braken uit 2018 op onze spot dat Jan waarschijnlijk nog meer aan stond dan mezelf.
Zijn laatste lange romans waren De laatste ronde uit 2017, Landlopersblues uit 2016 en Vicky en John uit 2015. In zijn nieuwe boek dat dit jaar werd voorgesteld, De onderpastoor, neemt hij de katholieke kerk in de periode na het Tweede Vaticaaans concilie én de gemeenschap van Sint-Gillis-Dendermonde onder de loep toen de progressieve onderpastoor Gilbert Verhaeghen het aan de stok kreeg met zijn aartsconservatieve bisdom Gent. Zijn bisdom wil hem overplaatsen maar Verhaeghen is uitermate populair bij zijn parochianen die in actie komen om hem te verdedigen. Benieuwd wat Helena en Saar over dit boek zullen vinden? Lees dan woensdag hun buddyread op onze spot!
Hebben jullie al een boek van Louis van Dievel gelezen? En wat vonden jullie ervan?