In De pelikaan, de nieuwe roman van Martin Michael Driessen, ontvouwt de auteur een parabel van onontkoombare, wederzijdse gebondenheid.

Martin Michael Driessen (1954) kennen we niet alleen als schrijver, maar ook als vertaler en opera- en toneelregisseur. Sinds hij in 1999 debuteerde met de roman Gars, wordt zijn werk door de pers bejubeld en voor prestigieuze literaire prijzen genomineerd. De mooiste bekroning kwam vorig jaar, toen zijn verhalenbundel Rivieren de ECI-Literatuurprijs won vanwege, de 'ingetogen grootheid, schitterende beeldende zinnen en een onbestemde dreiging, en tegelijkertijd weldadige tijdloosheid'.

Driessens nieuwe roman De pelikaan gaat over Andrej en Josip. Andrej is postbode in een slaperig stadje aan de Adriatische kust in communistisch Joegoslavië en Josip is verantwoordelijk voor de kabeltrein naar het heldenmonument boven op de heuvel. Hij is ongelukkig getrouwd en houdt er een minnares op na. Amateurfotograaf Andrej legt beelden vast van een amoureuze ontmoeting en begint Josip daarmee te chanteren. Kort daarna ontdekt Josip dat postbode Andrej brieven open stoomt en geld steelt. Om aan de eisen van zijn onbekende chanteur te voldoen, begint hij op zijn beurt Andrej te chanteren.

Andrej en Josip doen elkaar zowel goeds als kwaads aan, maar een van hen ontdekt dat de ander hem jarenlang heeft afgeperst. Tegelijkertijd ontwikkelt zich de dreiging van de naderende Balkanoorlog, die hun stadje uiteindelijk zal verwoesten. Martin Michael Driessen werpt in dit boek een scherpe blik op de geestesgesteldheid van beide hoofdpersonages en verheft alledaagse levens tot literatuur.

Hebbanrecensent Marvin: 'Het boek is grappig maar de humor laat je niet schateren. Driessen laat je genieten van absurde situaties en vreemde keuzes die de personages maken, maar heeft ook een tragische noot verwerkt. Je vraagt je geregeld af of lachen wel de gepaste reactie is, of dat medelijden misschien niet beter op zijn plaats is.'

Benieuwd naar De pelikaan?

Lees een fragment