Ondanks dat de titel anders doet vermoeden, moest ik vreselijk lachen toen ik begon aan Ik kan niet slapen van Steve Frech. Niet om het boek, maar om mezelf. Omdat ik het boek voornamelijk 's avonds en 's nachts luisterde, moest ik het regelmatig onderbreken met een feelgood omdat het simpelweg té spannend werd. Het boek wordt namelijk voorgelezen door Marcel Jonker en als er één stem bij een horrorachtige setting past, dan is het zíjn stem wel. En eerlijk is eerlijk: dat heb ik lang niet gehad met (luister)boeken!

Een leuke anekdote is dat Frech het grootste deel van zijn jeugd samen met zijn ouders, zussen en Golden Retreiver Abbey in hetzelfde huis in Ohio woonde. Op een Oudjaarsavond tijdens zijn middelbare schooltijd was hij alleen thuis omdat hij ziek was, samen met Abbey en hij vertelt hier het volgende over:

Het was laat en ik zat naar een film te kijken terwijl ik popcorn at, terwijl ik 'per ongeluk' wat op de grond liet vallen voor Abby, die bij mij lag. Alle lichten waren uit behalve de televisie. Plots hoorde ik voetstappen, alsof er iemand naar boven liep. Ik bleef nog even naar de TV kijken. Toen hoorde ik ze opnieuw, en Abbey ook. Ze keek naar het plafond.

Ik hoorde ze voor de derde keer en dacht: 'Oké. Ik weet dat ik geen voetstappen hoor. Laten we gaan kijken.' Zoals elke idioot in elke horrorfilm. Hoe dan ook, Abbey en ik gaan naar de voet van de trap. De lichten in de gang boven zijn uit en Abbey, nogmaals: de liefste hond ter wereld, begint te grommen. Haar ogen zijn gericht op de duisternis erboven. Ik druk op de lichtschakelaar, die de lichten in de gang boven bedient, en Abbey wordt helemaal gek, alsof er iets is dat ik niet kan zien. Zo had ik haar nog nooit gezien. Onnodig te zeggen dat ik daar niet naar boven ben gegaan. We gingen terug naar de woonkamer om de film af te kijken en te wachten tot mijn ouders thuiskwamen. Ik heb nog nooit zo'n ervaring in huis gehad, noch heb ik het aan iemand verteld.

Jaren later verhuisde mijn familie naar Atlanta. Letterlijk, terwijl we wegrijden van ons huis, vraagt ​​mijn moeder: 'Heeft iemand ooit gedacht dat het spookte in dat huis?' Het blijkt dat we allemaal een ervaring in het huis hadden gehad waar we niemand over hadden verteld. Mijn moeder hoorde stemmen. Dat deden mijn zussen ook. Zelfs mijn vader, die de meest sceptische van ons allemaal is, gaf toe dat hij in bed had zitten lezen, een geluid had gehoord, door de open deur naar de gang keek en dacht dat hij iemand de trap af zag gaan.

Na deze bekentenissen heeft niemand van ons er ooit nog over gesproken (bron: Goodreads)

- door Barbara -

Audio informatie

Titel: Ik kan niet slapen
Auteur: Steve Frech
Uitgever: Volt
Voorlezer: Marcel Jonker
Luisterduur: 7u29min
Aanbieder: Storytel

Over Ik kan niet slapen

Wanneer weduwnaar Daniel Price met zijn achtjarige dochter Caitlyn naar het prachtige Nightingale House verhuist, hoopt hij dat de nieuwe, idyllische omgeving hen beiden goed zal doen. Zijn vrouw is een paar maanden terug overleden en nu wil hij die periode van intens verdriet afsluiten en aan een nieuw hoofdstuk van hun leven beginnen.

Maar er is iets raars aan de hand met het huis. Daniel krijgt soms een vreemd gevoel in zijn slaapkamer en hoort in verschillende vertrekken een mysterieus druppend geluid. Tot diep in de nacht echoot er bovendien gefluister door de gangen dat klinkt als: 'Ik kan niet slapen…'

Stukje bij beetje ontdekt Daniel het huiveringwekkende verhaal van de familie die jaren eerder in het huis woonde, een verhaal van verraad, tragedie en moord. Hij dacht in Nightingale House een droomhuis gevonden te hebben, maar het blijkt een plek die zijn ergste nachtmerries tot leven zal brengen.

Over Steve Frech

De Amerikaanse auteur Steve Frech (Los Angeles, Californië) schreef, produceerde en presenteerde de razendpopulaire podcastserie Random Awesomeness en is mede-bedenker van 'Sports? met Jessiemae Peluso' voor Comedy Central. Hij is een fan van de Chicago Bears, houdt van koken en is geweldig in pub-quizzen.

Zijn thrillerdebuut Wat je ons hebt afgenomen verscheen twee jaar geleden in de VS, dat meteen een Amazon-bestseller werd. Andere boeken van zijn hand zijn:

• Nightingale House - 2017 (vertaald naar Ik kan niet slapen)
• Dark Hollows - 2019 (vertaald naar Wat je ons hebt afgenomen)
• Deadly games - 2020
• Secrets to the Grave - 2021
• Want you dead - 2022

Ondanks het feit dat Frech toch al een aantal boeken heeft geschreven, is er vrij weinig informatie over hem te vinden op het wereld wijde web, zelfs uitgeverij Volt is heel summier met informatie. Griezellig niet?

Over Marcel Jonker

Wie van de luisterboeken van Sebastian Fitzek houdt, is geen onbekende van de robuuste stem van Marcel Jonker, maar ook de serie van Ian Rankin met inspecteur John Rebus heeft hij ingesproken. Jonker (Den Haag, 4 juli 1976) is een Nederlands acteur, stemacteur en nasynchronisatieregisseur en leende zijn stem aan heel veel teken- en animatiefilms. Een van de bekendste is The Lion King waar hij de stem van Scar voor zijn rekening nam.
(foto: studio@nicokroon.nl) 

Mijn luisterervaring

Vooropgesteld dat ik mijn luisterboeken -zoals ik in de intro al vertelde- meestal 's avonds en 's nachts luister, is Ik kan niet slapen wellicht niet de meest handige keuze. Gezien mijn levendige fantasie zit ik al heel snel in een verhaal en spring ik van een afstand mijn bed in omdat ik bang ben dat er iets onder zit... voor de duidelijkheid: ik ben géén acht meer!

Maar terug naar het boek. Het concept vond ik eigenlijk niet zo heel bijzonder: weduwnaar verhuist met dochtertje naar het nieuwe huis en het huis blijkt een verleden te hebben met alle gevolgen van dien (waar hebben we dat eerder gelezen?). Wat maakt dan dat ik dit luisterboek toch spannend vond? Allereerst zorgt de stem van Marcel Jonker voor de juiste sfeer: donker en de intonatie is spot on.
Ten tweede vond ik het verhaal erg filmisch geschreven, wat ertoe bijdroeg dat ik de verhaallijnen letterlijk voor me zag. Deze twee verhaallijnen vallen tegen het eind van het boek overigens heel fijn samen waardoor alle puzzelstukjes netjes in elkaar passen. Hierbij vond ik dat Frech alle personages precies voldoende uitgewerkt had om tot leven (nou ja, tot leven...) te laten komen. Tot slot worden alle spanningselementen op het juiste moment toegevoegd waardoor het verhaal voor mij gewoon klopte. En omdat het een relatief kort verhaal is -slechts 7,5 uur- hoef je ook niet zo lang op de ontknoping te wachten. 

Al met al een lekkere thriller zoals een thriller behoort te zijn, niets meer en niets minder. 

Waardering

⭐⭐⭐⭐

Wij zijn nieuwsgierig...

Wat mag in een ijzersterke thriller volgens jou niet ontbreken en heb je nog (luister)boekentips voor je medeluisteraars?