In 2020 debuteerde de Iraans-Amerikaanse auteur Marjan Kamali in Nederland met haar roman De boekhandel van Teheran, die ik met veel plezier las. In 2022 verscheen er een nieuw - of eigenlijk oud - boek van haar hand in de vertaling van Marcel Rouwe en Iris Bol, Sneeuwvlokken in Teheran. Ik werd meteen nieuwsgierig en wilde het boek zo snel mogelijk lezen. Leuk feitje, het zit in de Bookchoice selectie van de maand juni. Ik luisterde het net daarvoor uit.

- door Laurie -

Over het boek

Teheran, 1985. Parviz en Darya vluchten met hun twee zoons en hun dochter Mina vanuit Iran naar de Verenigde Staten. Vijftien jaar later heeft Darya haar droom om wiskundige te worden opgegeven en zet ze haar talent voor cijfers in om aan de hand van spreadsheets de perfecte Iraans-Amerikaanse echtgenoot te vinden voor de inmiddels vijfentwintigjarige Mina.
Mina is daar helemaal niet van gediend, en ze is ook ongelukkig met haar studie bedrijfseconomie. Het botst – met haar familie, met de Amerikaanse cultuur. Ze besluit terug te reizen naar Teheran om te ontdekken of het land dat ze zich herinnert nog bestaat, om zo verder te kunnen met haar leven. Darya besluit met haar mee te gaan op familiebezoek, en eenmaal terug komen ze eindelijk nader tot elkaar. Of blijft Darya nog steeds stiekem zoeken naar een echtgenoot?

Audio-informatie

• Auteur: Marjan Kamali
• Vertaler: Marcel Rouwe, Iris Bol
• Voorlezer: Willemijn de Vries
• Looptijd: 9 uur, 45 minuten

Luisterervaring

Nadat ik De boekhandel van Teheran had gelezen, was ik zeer benieuwd naar deze nieuwe roman van Marjan Kamali. Het viel mij direct op dat de titels van beide boeken erg op elkaar lijken. Omdat ik het vorige boek goed vond, waren mijn verwachtingen nu weer hoog gespannen. Wat schetste mijn verbazing? Dit boek verscheen al in 2013 in het Engels, onder de titel Together tea. Wat maakt dat de Engelse en de Nederlandse titels zo van elkaar verschillen? Hier was ik benieuwd naar.

Het verhaal is opgesplitst in drie delen. Het eerste en het laatste deel spelen zich af in 1996, terwijl we in het tweede deel teruggaan naar de jaren 1978 tot 1985. Ik moet toegeven dat ik behoorlijk in het verhaal moest komen en dat ik mij afvroeg of ik hie rnou blij van zou worden. Ik vond de perspectiefwisselingen nogal rommelig, het voelde alsof er willekeurig werd geswitcht tussen de verhaallijnen van Mina en Darya. Dit werd later beter. Wat hierdoor wel goed naar voren kwam was het gevoel van beide personages nergens echt bij te horen. Zowel Mina als Darya voelen zich niet geheel thuis in Amerika, maar in Iran eigenlijk ook niet. Of toch wel?

In het tweede deel van het boek gaan we terug naar de Iraanse revolutie. Hierin wordt vooral ingegaan op het veranderende regime en de vrijheidsbeperkingen voor iedereen, maar met name vrouwen. Hierin wordt ingezoomd op het leven van alledag en hoe dit abrupt veranderd. Veel Iraniërs vluchten en later besluit Mina's familie dat ook te doen. Mina was toen pas tien jaar oud. In dit deel van het verhaal wordt ook belicht hoe het is om opeens in een nieuw, vreemd land te wonen. In het laatste deel wordt dan weer vooruit in de tijd gesprongen en volgen we Mina en Darya op hun reis naar Iran en het weerzien met de familie. In de laatste hoofdstukken worden alle losse eindjes aan elkaar geknoopt en vormt het verhaal een mooi geheel.

Wat mij vooral opviel tijdens het luisteren was dat ik de Nederlandse titel eigenlijk niet zo vind passen. De sneeuwvlokken vallen zeker in Teheran en dat zorgt ook voor een belangrijke ontwikkeling in het verhaal, maar er wordt veel meer ingegaan op de Perzische cultuur en het belang van thee drinken. Together tea vind ik daarom een toepasselijker titel voor deze roman, want het samen theedrinken komt veelvuldig aan bod. Kamali geeft met Sneeuwvlokken in Teheran een mooi inkijkje in de Perzische cultuur, wat ik het pluspunt van dit boek vind. De eigenlijke verhaallijn vind ik wat minder sterk.

Conclusie

Eerlijk gezegd vind ik Sneeuwvlokken in Teheran minder goed dan De boekhandel van Teheran. In beide boeken wordt aandacht besteed aan het veranderende regime in Iran, maar ik vond de verhaallijn in deze roman toch minder interessant. Hieraan kun je merken dat het een ouder boek is. Toch heb ik het met plezier geluisterd. Er kwamen aardig wat Perzische woorden en uitdrukkingen in het verhaal voor. Of deze goed zijn uitgesproken weet ik niet, daar kan ik niet over oordelen. Willemijn de Vries heeft een prettige stem die goe past bij het verhaal. Ik beoordeel deze luisterervaring dan ook met 3 sterren.

Heb jij al een boek van Marjan Kamali gelezen?