Ken je dat? Een schrijfster die je heel leuk vindt komt met een nieuw boek en het is een special edition met sprayed edges (sorry voor het Engels, maar het heet nu eenmaal zo). Je rent naar de winkel, koopt het boek en bent zielsgelukkig met het nieuwe boek. Dan ligt het eerst een tijdje op de bank, daarna op de tafel ernaast om vervolgens te verhuizen naar een boekenkast of boekentas... ongelezen... 

- door Marieke -

Herken je het? Het gebeurt mij meer dan eens. Het boek van Jill Mansell Het zonnetje in huis kocht ik toen het uitkwam. Een vrolijke cover die doorloopt op de zijkant van de bladzijden. Prachtig, bijna zonde om aan te beginnen. En dat deed ik ook niet, want er was nog te veel wat meer spoed had. Inmiddels ligt het boek al een hele tijd ergens (weet niet meer waar precies). Inmiddels is hetzelfde boek opgenomen in de selectie van Bookchoice. Met het schaamrood op de kaken besloot ik het dan toch maar op te pakken als luisterboek en daar heb ik geen spijt van gehad.

Het zonnetje in huis

Wie had kunnen denken dat de excentrieke Edgar Allsopp de oplossing zou hebben voor Lou’s problemen? Hij biedt haar een baan en een dak boven haar hoofd in het dorp Foxwell in de Cotswolds. Een heerlijke plek, waar toevallig ook nog Remy woont, de nogal aantrekkelijke oudere broer van Lou’s vriend Sammy. Niet dat Remy haar ziet staan, maar toch…

De immer knorrige Edgar heeft echter wel een voorwaarde, waar Lou over moet zwijgen. Kan Lou zich aan die belofte houden?

Mijn mening

Wat heb ik met veel plezier dit verhaal geluisterd. De trope/formule van Grumpy versus Sunshine is hier wel op een heel originele manier uitgewerkt, want Lou is een jonge vrouw en Edgar een grumpy old man. Het is geen standaard liefdes-trope-verhaal, maar er ontstaat wel een bijzondere band tussen deze twee mensen. Wat liefde betreft zijn er genoeg andere opties in het dorpje waar Lou terechtkomt. 

Het verhaal is vrolijk en leuk en brengt toch voldoende diepgang in de personages om het interessant te houden en zelfs een beetje verrassend hoe het zal gaan eindigen. En dat is niet zoetsappig, maar heel realistisch. Ik ben van de personages gaan houden en heb van elke actie van hen genoten. Het deed me deze keer erg denken aan Jenny Colgan. De schrijfsters kennen elkaar, maar ze hadden toch wel duidelijk een eigen stijl. Als iemand me had gezegd dat dit boek van Colgan was, had ik het zo geloofd.

Dafne Holtland heeft Het zonnetje in huis voorgelezen. Als ik dat van tevoren ontdek, dan weet ik al dat het prettige luisteruren worden. Ze heeft een mooie jonge en vrolijke stem die zich uitstekend leent voor het lezen van feelgoodverhalen. Als luisteraar kan je achterover leunen en je laten meevoeren door het verhaal. En zo was het deze keer ook. Eigenlijk ging het veel te snel uit.

Het zonnetje in huis was een geslaagde luisterervaring, met leuke personages, voldoende verwikkelingen, een hoop humor (ik heb gelachen!) en toch ook wat serieuzere onderwerpen. Ik kijk zeer uit naar het volgende boek van Mansell en ga het vast met even veel plezier luisteren (als Dafne Holtland het gaat voorlezen).

Jill Mansell heeft een groot oeuvre aan boeken. Ken jij haar verhalen en welke is jouw favoriet?