Vorige zomer daagde ik mijn volgers uit om samen met mij te lezen. Elke maand iemand anders en zowat alle genres mogen aan bod komen. Deze maand maar liefst twee buddyreads op Met mijn neus in de boeken! Begin december las je de belevenissen van Wilma, Guy en mij, vandaag het verslag over Dochter van het woud, het boek van de Nieuw-Zeelandse Juliet Marillier, dat Selene en ik lazen.

In de Keltische schemering van het oude Ierland, beheerst door mythen en magie, ontspint zich een machtige en betoverende geschiedenis. Dochter van het Woud is Boek 1 van de Trilogie van de zeven wateren door Juliet Marillier, winnares van de Alex Award.

De vesting van Zeven Wateren is een afgelegen, vreemde en stille plaats die bedreigd wordt door vernielzuchtige Britten en Vikingen op oorlogspad. Binnen de muren van de vesting is Vrouwe Oonagh doorgedrongen, een tovenares die heer Colum in haar bekoringen heeft verstrikt en die de familie wil vernietigen. Sorcha, dochter van Colum is de enige die de betovering kan verbreken. Als zij faalt, zullen haar broers sterven...

Selene las het boek begin december, zelf kon ik er pas een paar dagen voor kerst aan beginnen. Het liep allemaal een beetje anders dan gepland, maar evengoed hebben we ons verslag nu klaar!

Ik heb de laatste jaren geen fantasy meer gelezen, dus het was best leuk dat dit boek uit de bus kwam toen ik in juli een oproep deed voor HRC Categorie 36, een hervertelling van een sprookje of legende. Tof ook dat Selene, die ik nog niet zo goed ken, wilde meelezen.

Selene over het boek 
Ik had dit boek al eerder gelezen (toen ik 13/14 jaar was), maar het verhaal was ook bij deze tweede keer lezen nog heel goed! Het is een hervertelling van een sprookje, maar alle personages hebben echt hun eigen karakter en motivaties. Het wordt verteld door Sorcha en haar gevoelens komen heel duidelijk over, dus op momenten dat zij vrolijk is, voel je dat als lezer ook. Maar ook als ze verdrietig of bezorgd is, en dat is wel een groot deel van het boek. Het is dus niet het meest vrolijke boek om te lezen, ook al is het einde in ieder geval voor Sorcha zelf wel redelijk goed. Het einde is voorspelbaar, want je weet dat ze de shirts voor haar broers afmaakt, maar hoe precies is toch niet echt te voorspellen. Dat maakt dat ik toch eigenlijk niet wilde stoppen met lezen, ook al wist ik wat er zou gaan gebeuren.

Nadat Selene me deze feedback opstuurde, werd ik wel benieuwd. Nu ik het boek uit heb, kan ik het alleen maar eens zijn met haar beoordeling van de personages. Sorcha en haar zes oudere broers hebben elk een eigen karakter, elk hun specifieke vaardigheden, de auteur heeft hier mooi werk geleverd. Over de verschillende personages kreeg ik van haar volgende vraag.

Vraag Selene: Wie van de broers vond je het interessantst? 
Goh, dat is een moeilijke. Lange tijd zou ik zonder twijfelen Finbar gezegd hebben. Hij voelt Sorcha het beste aan, heeft geen woorden nodig om met haar te communiceren. Later neemt Conor die rol een beetje over, hij wordt heel belangrijk voor Sorchas welbevinden, vooral in de periode dat het minder goed gaat met Finbar. Als ik dan toch moet kiezen, ga ik voor Finbar.

Greet over het boek 
De insteek van dit verhaal is heel goed, het gaat over het leven van Sorcha en haar zes oudere broers, dat niet altijd over rozen gaat. Er zit zoveel in het boek: liefde en verraad, vreugde en verdriet, doorzetten of opgeven,... Het boek is bij momenten ook spannend. Het fantasy-element krijgt nooit de overhand en daar was ik blij mee. Goed uitgewerkte personages, je gaat echt meeleven met de goeien in het verhaal en de slechteriken wens je alle slechts van de wereld toe. Enige minpuntje: alles duurde wel heel erg lang. Ik heb geen probleem met dikke boeken, maar het verhaal moet er zich toe lenen. Hoewel Dochter van het woud het eerste deel in een serie is, blijf je niet met tientallen onbeantwoorde vragen achter. Wie wil, kan het gerust bij dit ene boek laten. 

'Omdat zij de sterkste is,' zei Conor eenvoudig. 'Omdat zij kan buigen in de wind, zonder te breken. Sorcha is de draad die ons allemaal samenbindt. Zonder haar zijn wij bladeren in de wind, die lukraak alle kanten op waaien.' 

Vraag Greet: Heb je de volgende delen in de serie ook gelezen? Indien ja, vind je die even goed? Indien nee, ga je ze nog lezen? Wat vind je ervan dat een serie die eerst een trilogie zou worden uiteindelijk uit zes delen bestaat? 
Ik heb de eerste vijf gelezen. Deel zes heb ik al gekocht en staat op mijn plank om binnenkort gelezen te worden. Wel vind ik het eerste boek nog steeds het beste, maar het is niet zo dat ik de rest van de boeken slecht vind. Alle boeken vind ik leuk genoeg om te herlezen. Ik vind het ook wel leuk dat de serie langer is dan drie boeken, want een trilogie is ondertussen zo cliché... En het is een interessante wereld waar ik wel meer verhalen in wilde lezen, dus prima dat de auteur verder gaat na boek drie!

Het ziet ernaar uit dat we het boek allebei met een tevreden gevoel hebben dichtgeslagen. Als uitsmijter de link naar een interview die Selene me bezorge. Klik hier als je nieuwsgierig bent en meer wil weten over een project in de Efteling. 

Bedankt, Selene, voor deze samenwerking!

Volgende buddyread? 
Dochter van het woud was het 17e samenleesproject op mijn boekenblog, ik las nu even een pauze in. Laat het me in elk geval weten als je ook graag een keer een boek samen met mij leest, dan pik ik over een paar maanden de draad vast weer op en komen de afleveringen 18, 19 en 20 online!

Tot binnenkort, 
Greet