Onlangs appte ik de Thriller Club dat zondag 28 oktober een leuke dag op de boekenbeurs zou worden. De Knack Hercule Poirotprijs zou uitgereikt worden en Samuel Bjørk zou er zijn. Toen Joyce dat hoorde, plande ze meteen haar tripje naar Vlaanderen. Het zou een dag met verlengingen worden, pas maandagnamiddag zou ze weer richting Nederland rijden.

Het idee was dat Joyce rond 9 uur bij mij zou zijn, zodat we samen de trein naar Antwerpen konden nemen. Op tijd komen was de boodschap, want er stopt hier op zondag maar één (juiste) trein per uur. Zondagmorgen, geen kat/hond (schrappen wat niet past) op de baan en dus kreeg ik al voor half negen een appje ‘nog 12 minuten’. O jee, ik was aan het ontbijten en nog helemaal niet klaar. Geen ramp, de trein zouden we alvast niet missen. En dat deden we ook niet. Uitgestapt in Antwerpen-Zuid en dan een kwartiertje te voet, veel aangenamer dan bij Antwerpen-Centraal in een waarschijnlijk overvolle metro te moeten stappen.

Het eerste wat me opvalt, is dat Antwerp Expo (het gebouw waarin de boekenbeurs plaatsvindt) een nieuwe inkomhal heeft, alles lijkt veel ruimer. Even de jassen afgegeven en we kunnen eraan beginnen.

Knack Hercule Poirotprijs 
Om 11 uur zou het beginnen, maar het bleef wel heel rustig. Tot de organisatie ontdekte dat er hier en daar een fout aanvangsuur gecommuniceerd was. Toen het een half uurtje later dan echt van start ging, hadden we al koude handen. En dat terwijl het op de boekenbeurs normaalgezien veel te warm is! Warm zouden we het later die dag trouwens nog krijgen, toen we gepakt en gezakt van hot naar her renden. De winnaars van de verschillende prijzen meldden we zondag al in onze FB-groep: De boekenmoordenaar van Maja Wolny (beste debuut), De jongen in het graf van Toni Coppers (publieksprijs) en Niets erger dan spijt van Jos Pierreux (Knack Hercule Poirotprijs). Ter info, het gaat bij deze prijzen uitsluitend om spannende boeken uit Vlaanderen. Er waren meer dan vijftig aanmeldingen. Hilde Vandermeeren, die vorig jaar de prijs won met Schemerzone, was ook aanwezig.

Samuel Bjørk 
We hadden ongeveer een half uurtje voor het interview met Bjørk zou beginnen, dus hebben we snel een broodje en een koffie naar binnen gewerkt (koffie om die koude handen te lijf te gaan). Het verslag over Bjørk (officieel interview door John Vervoort, iets minder officieel interview door Joyce en mezelf, signeersessie, enzovoort) kon je gisteren al lezen in deze blog van de Thriller Club. Allen daarheen, het schijnt grappig te zijn...

Hilde Vandermeeren en Walter Damen 
Zondag was echt een goede dag, want veel van onze favoriete auteurs zouden aanwezig zijn. Eerst maar eens langs Hilde Vandermeeren, die zich voor een nieuwe reeks laat bijstaan door advocaat Walter Damen. Ikzelf heb Rusteloos al in huis, maar had het niet meegenomen naar Antwerpen. Ik hoef niet zo nodig overal een handtekening in, en bovendien sleur ik liever met nieuw aangekochte boeken. Joyce is ook fan van Hilde en had het boek nog niet. Ideale gelegenheid om daar verandering in te brengen. En meteen werd het weer heel leuk. Hilde en ik kennen elkaar al wat langer en dus kon er meteen gezwansd worden (geen idee hoe onze Noorderburen dat zeggen). Dus vraagt Walter of ik net als zij uit West-Vlaanderen kom. Haha, dat vonden wij heel grappig, ik kom namelijk uit Oost-Vlaanderen en klink helemaal anders. Natuurlijk even gelachen om het wel heel Antwerpse accent van Walter. Ik vraag me af of Joyce als Nederlandse dat eigenlijk hoorde, moet ik haar toch eens vragen...

Wij zo 'stom' om te vertellen dat we een duorecensie van Rusteloos hadden willen doen meteen na verschijnen, maar dat we zoveel andere plannen hadden met de Thriller Club dat het niet gelukt was. Advocaat Walter vond dan maar dat december ook een goed moment voor zo'n recensie was, mensen zijn dan immers op zoek naar tips voor de Kerst en Nieuwjaar. Tja, daar hangen we dus aan vast... 

Jo Claes & Christian De Coninck 
We liepen verder en zagen plots Jo Claes zitten. Oh ja, die moesten we ook nog wat vragen! Een aantal maanden geleden nam de Crimetour-rubriek van de Thriller Club de volgers mee naar het Leuven van Jo Claes en zijn seriepersonage Thomas Berg. Op die fantastische blog van Joyce kwam toen veel reactie, iedereen wilde meteen naar Leuven! De officële Jo Claes-wandelingen zitten altijd meteen vol, dus wilden we zelf iets op poten zetten. Maar he, als je de schrijver van de reeks zelf om assistentie kunt vragen, moet je het natuurlijk niet laten. Een dag later had ik al een mailtje van Jo in de inbox, wordt dus vervolgd...

We hadden het met hem onder andere over het korte verhaal Moord aan zee dat twee jaar geleden verscheen. Vertelt Claes dat er vorig jaar een ander kort verhaal van hem verschenen is in een verzamelbundel. Alleen... hij wist de titel niet meer. Dat had buurman Christian De Coninck natuurlijk gehoord, dus die begon te lachen dat Jo natuurlijk al een dagje ouder werd. En tja, voor je het weet, ben je met zijn vieren aan het zeveren (synoniem van dat zwanzen van hierboven). Omdat ik de boeken van De Coninck al vaker had zien liggen, maar er nog geen enkel gelezen heb, ben ik overstag gegaan voor Bloedvlag, het laatst verschenen boek in de reeks met Stijn Goris en Stef Pauwels.

Koen Strobbe 
Sinds Joyce in de leesclub rond De tragische eindes van Boris Bastarache zat, is ze fan van de auteur, Kruis en munt heeft ze bijvoorbeeld ook in huis. Tijd dus om zijn nieuwste pennenvrucht Gras te kopen. Koen is nogal stil in vergelijking met de auteurs die we voordien al spraken, maar wel heel sympathiek.

Bjorn Van den Eynde 
Bjorn schrijft kinder- en jeugdboeken. Vorig jaar heb ik ook bij zijn stand gestaan en verlekkerd naar de boeken over Team Mortis staan kijken. Dit jaar heb ik meer gedaan dan kijken. En Joyce ook! Die was meteen verkocht toen ze de achterflap van een van de boeken bekeek. De serie is een echt succes, want de eerste vier boeken zijn sinds kort als pocket verkrijgbaar (de boeken verschenen eerder in hardcover). Ik heb dus zo'n verzamelbox meegenomen, Joyce het tweede deel in de reeks. Een spannend boek, daar hebben we dus plannen mee!

Bookspot 
Onderweg even bij Bookspot gestopt. Daar kreeg ik een tasje met een gratis boek (en nog een exemplaar van het geschenkboekje van dit jaar). Voor mensen die een lidmaatschap afsloten, was er een heel mooie juten tas, knalgeel. Nu ben ik al sinds 1995 lid van Bookspot (nou ja, van het toenmalige ECI), dus daar kwam ik niet voor in aanmerking. Maar he, je bent verkoper of je bent het niet (en kunt het dus goed uitleggen) en dus mocht ik zo’n tas meenemen. Het leven is aan de durvers, dat is maar weer eens bewezen. 

Etentje 
Op naar Antwerpen centrum dan, met de tram. We hadden vorige week een oproep gedaan, verteld dat we iets zouden gaan eten en gevraagd wie wilde aansluiten. Nathalie, Kristel en Marina gingen daar graag op in. We hebben de Italiaan Da Vinci in de Breydelstraat getest en het moet gezegd, het eten was heel lekker! Het was er wel een beetje koud, we zaten te dicht bij de deur. En buiten was het echt koud, 3 graden of zo. Heel fijn om nieuwe mensen te leren kennen. Nathalie kenden we al, maar Kristel en Marina niet. Het was heel gezellig, we zijn natuurlijk allemaal Hebbanisten!

Waar leggen we dat luchtbed? 
Op naar Waasmunster daarna, even kijken waar mijn logeetje die nacht kan slapen. Kamers genoeg boven, allemaal wel heel klein en tiens, boeken waar je maar kijkt, veel plaats bleef er niet over. Slapen kon Joyce dus beter beneden in de woonkamer doen, daar is meer ruimte. Luchtmatras opgeblazen, slaapzak uitgespreid en oogjes dicht.

Sint-Niklaas 
Maandagmorgen zijn we naar Sint-Niklaas gegaan. Normaalgezien ga ik daar naartoe met mijn favoriete 6- en mijn favoriete 9-jarige, maar dit keer mocht Joyce mee. Even door de winkelstraat gelopen, maar daar viel op een maandagmorgen niet zo veel te beleven. Wel leuk om even buiten te lopen en een frisse neus te halen. Daarna door naar het shopping center. Even zien of Persona van Soraya Vink al te spotten viel, maar daar is het allicht nog te vroeg voor. Komt vast goed, want de bieb van Sint-Niklaas heeft voor zijn filialen alvast vijf exemplaren in bestelling. Rond de middag zijn we de innerlijke mens gaan versterken (njam njam) en daarna ging het weer op huis aan. Hoewel het echt nog vroeg was, zat de ring van Antwerpen alweer potdicht, gelukkig vond Joyce een alternatieve route. 

Bedankt, Joyce en al de anderen, voor de leuke tweedaagse! 

Groetjes, 
Greet