Het is zondag 23 oktober 2016, ongeveer 8h50, wanneer ik in de auto stap en naar station Antwerpen-Berchem rijd. Daar pik ik Fany op en vertrekken we samen voor een ritje van anderhalf uur naar het Nederlandse Zoetermeer. Was daar dan iets te doen ? Jawel, daar vond het door Hebban georganiseerde thrillerfestival plaats en zou de winnaar van de Hebban Thriller Debuutprijs 2016 bekend gemaakt worden.

Ik zetelde dit jaar voor het eerst in de Hebban Thriller Club van 10, een groepje leesfanaten met als voornaamste taak het lezen en beoordelen van Nederlandstalige thrillerdebuten. Hoewel het spannend was, konden we het een weekje geleden onder elkaar alvast eens worden over de winnaar. De voorbije maanden moest ik de lippen stijf op elkaar houden als het ging om de boeken die voor de prijs aangemeld werden. Best moeilijk, als je gewend bent sterren uit te delen en recensies te schrijven (ter info, mijn recensies staan ondertussen online). 

Vooraleer het festival echt van start zou gaan, was er volop gelegenheid boeken te kopen. En vanzelfsprekend waren de aanwezige auteurs bereid hun werk te signeren. Ik had natuurlijk meest oog voor één man, de eregast van het festival, Håkan Nesser. De man staat bekend als uitermate vriendelijk en bescheiden, dat had ik zelf een jaar of drie geleden al mogen meemaken tijdens een ontmoeting in het Vlaamse Deinze. In Zoetermeer werd mijn laatste aanwinst van een handtekening voorzien en was er tijd voor een kort praatje en een paar foto’s.

Daarna begon het eigenlijke thrillerfestival, met heel wat interessante gasten. Wat ik zelf het leukst vond was het gesprek met Nesser en de uiteindelijke uitreiking van de Thriller Debuutprijs. Natuurlijk mocht het aanwezige deel van de jury even op de foto met winnaar Wouter Helders, die de award overhandigd kreeg door de winnares van vorig jaar, Ilse Ruijters. 

’s Avonds zijn we met zijn achten uitgebreid gaan eten bij de Griek. Wie waren erbij ? Wendy, Elly, Mariska, Fany, Joyce, Greet (6 van de 10 juryleden), Soraya van Hebban en Ilse Ruijters. Er is minstens één foto gemaakt, dus wanneer die opduikt, plaats ik die nog bij dit artikel.

Daarna samen met Fany naar het hotel getrokken. De mensen van Hotel De Sniep hebben ons geweldig goed ontvangen, volgend jaar gaan we daar zeker weer heen. ’s Morgens van een geweldig uitgebreid en lekker ontbijt genoten en daarna de stad ingetrokken. Natuurlijk zijn we niet vergeten de boekenwinkels te bezoeken en hoewel ik nog honderden ongelezen boeken liggen heb thuis, is dit pakketje toch in mijn tas beland, de Verhoeven-trilogie van Pierre Lemaître.

Net na de middag hebben we voor de gezelligheid een latte macchiato gedronken en wat zoets gegeten (heel veel honger hadden we nog niet na ons geweldige ontbijt) en daarna zijn we de auto ingestapt en weer richting Vlaanderen gereden. Want hoewel ik best wel moe was, werd ik ’s avond in de avondles in Gent verwacht. En moest ik, in de mooiste stad van Vlaanderen, eerst nog wat boeken oppikken. Tja, wat had je gedacht …

Tot binnenkort,

Greet