Gisteren vertelde Wendy hoe ze haar dagen start: met koffie en … Hebban! Ze bleek niet de enige te zijn. Bij het delen van haar blog op de Hebban-FB-pagina werd gevraagd ‘Wanneer hebban jij?’ En daarmee werd de heikele vraag omzeild hoe je het werkwoord spelt. Is het hebbannen of hebbanen? Of misschien toch hebban’en? Wie hakt de knoop door?!

Lastig dus, die werkwoorden. Laat ons het liever over de lezers zelf hebben. We hebben onszelf al verschillende namen gegeven:

• Hebbaners / Hebbanners 
• Hebbanisten
• Hebbanolics

Naar mijn gevoel zit je als beginneling in de groep van de Hebbaners. Je vindt Hebban wel tof, maar een dagje of zelfs een weekje zonder overleef je met gemak. Morgen is er ook een dag. Zoiets.

Meer tricky wordt het wanneer je bij langere afwezigheid Hebban begint te missen en je al eens afvraagt hoe het met de Crew en al je leesvriendjes is. Hier is het oppassen geblazen, het tij is bijna niet meer te keren en je bent op weg om een serieuze verslaving te ontwikkelen. Je hebt je onbewust naar de categorie van de Hebbanisten verplaatst.

En dan, wanneer geen enkele remedie nog baten kan, wanneer je dag begint met koffie en Hebban (of beter nog, Hebban en koffie), dan heb je het stadium van de Hebbanolics bereikt. Afkicken is heel erg moeilijk. En lukt alleen wanneer je zelf echt wil. Zelf echt wil, hmm. Vlgens mij hebben wij levenslang. Jawel. Levenslang. 

Het mag duidelijk zijn, alles heeft te maken met je graad van verslaving. Hoe zien jullie dat?
Ben jij een Hebbaner, een Hebbanist of een Hebbanolic?

En zullen we, om dat te bewijzen, deze maand in elk van onze blogs het minstens één keer over ons leven als Hebbaner, Hebbanist of Hebbanolic hebben?

Ik hoor graag van jullie, fijne dag,
Greet