Het is al weer half november dus de hoogste tijd voor mijn artikel over de boeken die ik in oktober las aan de hand van mijn verschillende lijstjes. Ik merk dat ik heel gevoelig ben voor lijstjes en challenges. Als ik niet oppas dan doe ik aan alle challenges mee die in de Hebban app verschijnen en leg ik nog meer lijstjes aan. Voor het nieuwe jaar moet ik maar eens gaan kijken welke lijstjes ik er weer bij ga pakken.

Maar nu terug naar oktober. Het was weer een mooi allergaartje aan boeken dat ik las. Bijna nooit de boeken die ik eigenlijk gepland had, altijd kwam er wel weer wat tussen. De enige twee 'verplichte' boeken waren het boek voor de Hebban leesclub en mijn recensie boek voor de maand oktober. Gelukkig zijn die verplichtingen nooit een straf.

Hebban Reading Challenge op 90 boeken

Met de acht gelezen boeken van deze maand heb ik mijn challenge gehaald en dat 2 maanden voor het einde van het jaar. Dat is mij nog nooit overkomen in de geschiedenis van de Hebban Reading challenge. Oroppa van Safae El Khannoussi viel de eer te beurt om het 90ste boek te zijn. Een boek dat ik niet gepland had om deze maand te lezen maar wel op mijn Wil Ik Lezen lijst stond. Dat had uitgeverij Pluim ook gezien en vroeg of ik dit boek wilde lezen. Daar zeg je dan natuurlijk geen nee tegen en daar heb ik ook geen spijt van. Oroppa leest niet altijd gemakkelijk maar is zeker een prachtige roman. Het is een boek dat zich moeilijk laat samenvatten. Een roman met vele, al dan niet mysterieuze personages. Een roman waar je als lezer meegenomen wordt naar Amsterdam, Parijs en Tunis. Een roman waarbij binnen het verhaal, nog andere verhalen worden verteld en die eigenlijk ook weer een verhaal in zich hebben. En waar gebeurtenissen zich afspelen in het mysterieuze ‘eenentwintigste arrondissement’. Wanneer je voor dit boek de tijd neemt, uitgedaagd wilt worden en kan genieten van mooie verhalen dan is Oroppa een boek dat je zeker moet lezen.

Een ander maar zeker ook een fantastisch mooi boek is het nieuwste boek van Mariken Heitman De mierenkaravaan. Samen met de deelnemers van de Hebban leesclub heb ik genoten van Kiek en haar moestuin. Een boek waar zoveel over te discussieren valt. In mijn recensie van dit boek schreef ik: ‘De mierenkaravaan’ is een boek dat je na het gelezen te hebben niet zomaar loslaat. Terugbladeren, stukken herlezen om vervolgens nog meer te ontdekken van al het moois dat Heitman heeft geschreven.' En zo is het.

Mijn zeven vaders, het prijswinnende debuut, van Andrev Walden las ik in oktober voor een Hebban recensie. Zeven vaders in zeven jaar dat  is voor de schrijver Andrev Walden het verhaal van zijn jeugd en daarover vertelt hij op een indrukwekkende manier.  Walden begint zijn boek al met iets wat je als een waarschuwing zou kunnen zien: 'Als iets klinkt als een verzinsel kun je er zeker van zijn dat het waargebeurd is ... Ik ben niet van plan iets bijzonders te verzinnen want het bijzondere blijft wel in het geheugen hangen en hoef je niet te verzinnen.' Het boek kruipt langzaam onder je huid en wanneer je het uit hebt gelezen moet je toch even terugbladeren naar de waarschuwing aan het begin van het boek om jezelf er van te overtuigen dathet geen verzinsel is.

Verder las ik twee boeken die over een lange afstand wandelen gingen. Ik hou wel van dit soort verhalen zeker wanneer je ze kunt lezen vanuit je eigen luie stoel.  Zes miljoen stappen van Lies Dieben gaat over haar voetreis over de Pacific Crest Trail, een 4256 kilometers lang voetpad langs de westkust van Amerika. Sarah Meuleman loopt in haar boek In mijn voetsporen de Coast to Coast route, van de Ierse zee naar de Noordzee. Beide boeken las ik met veel plezier.

Het boek De buurtwinkel van tweede kansen van Zuid Koreaanse schrijver Kim Ho-Yeon las ik omdat ik het al zovaak langs had zien komen en even toe was aan een ontspannend boek om tussen de drukke bedrijven door te lezen. En dat is het ook inderdaad: een ontspannend boek voor tussendoor en heerlijk om te lezen.

24 in '24 LUEK lijstje

Van dit lijstje las ik geen enkel boek en al stiekem even vooruitkijkend  naar de boeken van november, blijft het waarschijnlijk ook de volgende maand een lijstje waar ik geen enkel boek van heb gelezen. Volgens jaar wil ik toch echt, (ja echt) meer boeken uit eigen kast lezen. Maar dan moeten er natuurlijk niet zo veel leuke nieuwe boeken uitkomen. 

De GV100

Eén boek kon ik weer afstrepen van de GV100 en wel Mus & kapitein Kwaadbaard en de 5 slangen van Kevin Hassing. Een leuk en spannend avonturen boek met bijzondere personages. Wat het boek extra aantrekkelijk maakt zijn natuurlijk  de illustraties van Linde Faas. Waarschijnlijk zal dit boek wel in de nieuwe GV100 verschijnen. Zo niet dan zeker wel één van de andere delen uit deze serie.

Ik las deze maand nog een boek met de schitterend illustraties van Linde Faas, namelijk het kinderboekenweekgeschenk Schtapakkers van Pieter Koolwijk. Een verhaal met veel fantasie en leuke personages. Een klein boekje om even van te genieten. Staat niet in de GV100 maar veel van de andere boeken van Pieter Koolwijk wel, vandaar dat ik dit boekje even hier noem.

de challenge van het Boek van de Maand

Afgelopen maar was het boek Als de wereld wankelt van Jandy Nelson het boek van de maand. Heb ik niet gelezen maar wil ik wel lezen, zeker omdat ik steeds meer positieve geluiden over dit boek hoor. Dus wie weet ergens begin volgend jaar?

Met in totaal 8 gelezen boeken ben ik niet ontevreden, zeker nu ik ook mijn Reading Challenge heb gehaald. Wel ga ik nu proberen om de 100 boeken te halen. Hoe staat het er met jou Reading Challenge voor? Ga je die makkelijk halen of moet er nog een fikse eindsprint komen?