Boekenmarkten heb ik altijd graag af mogen struinen, op zoek naar pareltjes. Meestal is het een succes, want vaak kom ik wel thuis met meerdere exemplaren waarvan ik me later afvraag waar ik ze nu weer ga laten. Hét probleem van volgens mij elke boekenliefhebber.

Het is inmiddels al een tijd terug dat ik met dit exemplaar van “Spoedcursus verlichting” van Tijn Touber thuiskwam. Een tijdje stond hij op de plank, tot het moment waarop mijn dochter deze voor mij uit de kast pakte.

Spoedcursus verlichting

Een innerlijk avontuur

Tijn Touber

Bruna / Lev uitgevers, 2009, 248 bladzijdes, non-fictie (spirituele ontwikkeling)

Gerecenseerd door:

Pages by Nicole – Nicole Vrielink

November, 2023

* * * * ½

Als een verlichte engel zien we een persoon op de cover schitteren in een blauw hart met daaronder in het blinkend goud de titel “Spoedcursus verlichting” die lezer probeert aan te trekken. Maar voor wie verder kijkt, is het de subtiel gezette ondertitel die hierin meer prijsgeeft over het boek dan de rest van wat we zien.

Kunstenaarschap bestaat uit het delicate evenwicht tussen “luisteren naar boven” en “registreren naar beneden”. (p. 75)

In vijf delen neemt Touber de lezer mee via zijn persoonlijke ervaringen over zijn reis naar het verlicht zijn. Dit doet hij onder andere door verhalen over ontmoetingen en gebeurtenissen die voor hem hierin van betekenis waren. Touber weet hierin het innerlijk te raken, maar begrijpt ook hoe dit uit te dragen in het aardse dagelijkse leven.

Ruim 240 pagina’s lezen vlot weg, door opzet maar met name ook door de toon gezet door Touber. Zijn verhalende manier van schrijven blijft interesseren en voedt het lezende brein met woorden voor het hart en de ziel.

Wie verwacht dat dit boek “zweeft en zwijmelt” komt echter bedrogen uit, want het is juist de vrij nuchtere toon die de deprogrammering een heel aardse sfeer geeft.

Naast het verhalende karakter is ook de indeling een erg sterk punt van “spoedcursus verlichting”. Want na elk hoofdstuk met passende verhalen binnen dat deel, zorgt Touber voor interactie. Waar het verhaal en de ervaring vanuit Touber stopt, heeft hij door dat daar het “werk” voor de lezer start. En dus stelt hij kritische zielsvragen, herhaalt hij de belangrijkste “lessen” uit dat hoofdstuk, weet hij aan te zetten tot actie en deelt hij quotes van bekende personen van over de hele wereld.

Een minder sterk punt is eigenlijk niet aan te halen, ware het dat het boek in 2009 gedrukt is en onder andere spreekt over de Maya kalender die in 2012 ten einde kwam. Dit maakt een gevoel dat het verhaal wat gedateerd is, terwijl de lessen en de verhalen uiteraard van alle tijden zijn. Een minder sterk punt? Of op dit moment, na alles wat de wereld ondertussen heeft moeten doorstaan, een mooie kans voor een update in een deel 2?

“Maar ik was me ondertussen ook steeds bewust van de vlam die ik brandend moest houden” (p. 9)

Voor wie de vlam brandend wil houden.

4,5 ster