Toen de goden zich verveelden, creëerden ze de aarde, hemel en hel. De aarde bevolkten ze met twee soorten wezens, de stervelijken en de onsterfelijken. Odin hechtte zich aan de mensen, sterfelijke met een korte levensduur. Om ze tegen de onsterfelijken te beschermen, creëerde hij de valkyrie. Demi en Kayla doken deze wereld in met het boek Between the blade and the heart, het eerste deel van Amanda Hockings nieuwe serie.

De worldbuilding

Kayla: Hoi Demi, leuk om samen met jou dit boek te lezen. Dit is de eerste keer dat ik een boek lees van Amanda Hocking, dus ik ben benieuwd. Ik moet zeggen dat er direct veel informatie op je af komt aan het begin van het verhaal. Wat vind je van de worldbuilding?

Demi: Hi Kayla! Na met Lieke het tweede deel van de Dark Tower reeks te hebben gelezen op deze manier is het leuk om het weer te doen met iemand anders. Voor mij is dit ook de eerste kennismaking met Amanda Hocking, al had ik al wel van haar gehoord door haar bekende Trylle trilogie. Wat de worldbuilding betreft: er is inderdaad veel informatie in korte tijd, maar ik ben onder de indruk van de beschrijvingen van de wereld. Ik zag gelijk een soort Blade Runner-stad voor me vol met wezens in alle soorten en maten. De diversiteit in deze wereld is enorm en ik vind het heel tof dat Hocking deze wezens en hun gebruiken niet slechts uit één of twee westerse mythologieën heeft gehaald, maar inspiratie over de hele wereld heeft gevonden. Heel tof!

Het hoofdpersonage

Demi: Met de worldbuilding zit het wat mij betreft dus wel goed. Maar wat vind jij van ons hoofdpersonage, een Valkyrie genaamd Malin? Ze wordt beschreven als een meisje met half afgeschoren haar en we komen erachter dat ze biseksueel is. Door deze twee feiten is ze al heel anders dan de meeste YA-heldinnen die ik ooit ben tegengekomen. Door haar afkomst is ze heel gefocust op haar taak, namelijk de orde tussen de sterfelijken en onsterfelijken behouden door af en toe één van laatstgenoemden te doden, maar verder vond ik het ook vrij interessant dat de relatie tussen haar en haar moeder zo afstandelijk is.

Kayla: Malin is inderdaad een interessante hoofdpersoon. Ze wordt beschreven als een echte badass, een meisje dat je liever niet in het donker tegen zou komen.  Toch komt haar karakter daar niet per se mee overeen. Wanneer ze Asher ontmoet en haar moeder niet zo onfeilbaar blijkt te zijn als ze altijd dacht, lees je ook over haar onzekerheden. Ik vind het erg leuk dat Hocking heeft besloten om Malin bi te maken, ik ben ook heel nieuwsgierig wat haar ex-vriendin, Quinn, nog aan het verhaal toe gaat voegen.

De eerste solomissie

Kayla: Als we het dan toch over de ijskoude relatie tussen moeder en dochter hebben, ik vond het keihard dat ze haar dochter alleen op missie liet gaan, terwijl ze nog geen licentie heeft. De Jorogumo die ze moest uitschakelen, was moeilijker te verslaan dan verwacht en had een hoop onheilspellende dingen te vertellen. Gelukkig had ze Quinn en haar beste vriendin Oona om haar te fixen. Wat vond jij van het gevecht? Een mooie vrouw die in een spin verandert lijk mij iets doodengs.

Demi: Ik had nog nooit van een Jorogumo gehoord - en hetzelfde geldt voor veel van de wezens en woorden die gebruikt worden in het boek, helaas. Dit zijn veelal wezens die uit niet-westerse mythologieën komen en daar heb ik moet ik bekennen nog helemaal nooit over gelezen. Ik ben dol op mythologie en wil ook zeker meer over die van andere culturen dan de Griekse en Noorse lezen. Het gevecht was interessant, vooral omdat het niet verliep zoals het zou moeten gaan volgens Malin. En dat heeft niet alleen te maken met het feit dat haar moeder haar niet wilde helpen, blijkt al snel...

Asher

Demi: Er zijn fouten gemaakt waardoor Asher in Malins leven komt. Hij wilt wraak op de persoon die zijn moeder heeft vermoord en denkt dat Malin informatie heeft. Het zou allemaal te maken kunnen hebben met het feit dat Malins eerste solomissie zo verkeerd ging. Het is in ieder geval duidelijk dat de balans is verstoord tussen de sterfelijken en onsterfelijken. Wat vind jij van de samenwerking tussen Asher en Malin? Zelf was ik gelijk bang dat dit een 'insta-love' gevalletje ging worden.

Kayla: Ha, ik ben blij dat je erover begint. Ook ik was direct bang voor een gevalletje 'insta-love'. Het lijkt of het tegenwoordig onmogelijk is om dit niet te hebben in een boek. Jammer, maar misschien valt het nog wel mee. Asher is een stereotype 'good-guy'. Hij is knap, gespierd en beschermend. Daarnaast is hij ook nog gevoelig en heeft hij een groot verdriet dat hij met zich meedraagt. Asher en Malin kunnen het dan ook direct goed met elkaar vinden, ondanks dat Asher bij haar ingebroken heeft. 

Eigen wil

Kayla: Het vraagstuk rondom eigen wil speelt in het boek een grote rol. Sommige onsterfelijken kunnen niet anders dan goed zijn, andere zijn slecht geboren. Ook de Valkyries zijn Valkyries bij geboorte, het is hun lot om de orde te handhaven. Nu Malin weet waarom Asher haar op kwam zoeken, gaan ze samen op jacht naar de man die zijn moeder heeft vermoord. Ze weten dat hij Tamerlane heet en dat hij een draugr is, een onsterfelijke die zijn dood door Valkyrie ontsprongen is. Ooit zou hij een goed persoon zijn geweest, hij had een familie en runde een weeshuis. Nadat hij draugr werd, veranderde hij compleet. Hoe denk jij over eigen wil? Denk je dat Tamerlane zelf de keuze heeft gemaakt om slecht te worden, of is dit het lot van de draugrs?

Demi: Dit vond ik een interessant thema in het boek. Wat is vrije wil nu eigenlijk en wat houdt het in om het te hebben (of juist niet)? Het is vooral interessant om te bedenken dat de slechteriken er eigenlijk niks aan kunnen doen dat ze zo zijn - ze zijn gewoon dat lot toebedeeld door iets of iemand boven hen. Ik denk zeker dat er goden zijn in het boek die wezens en gebeurtenissen aansturen, maar ik kan me niet voorstellen dat elke kleine (of grotere) beslissing door hen in werking wordt gezet. Ik moet wel geloven dat er iets van vrije wil is, anders zijn de wezens in het boek niets meer of minder dan aangestuurde acteurs in een enorm toneelstuk met de goden als publiek. (Kijk, hoe filosofisch!)

De opbouw en plot

Demi: Er wordt nu, op ongeveer de 300 bladzijde marker, toegewerkt naar de laatste akte. Er worden voorbereidingen getroffen, en wat ik toch stiekem het leukste vond is dat er een Nederlands woord wordt gebruikt voor de zwarte markt: de Avondmarkt. Ik vind het heel tof dat Hocking zo de moeite heeft gedaan om zoveel mogelijk talen en culturen te betrekken in haar wereld. Dat terzijde, wat vond je van de opbouw van het boek tot nu toe? Het lijkt allemaal vrij standaard tot nu toe. En wat vind je van de plot en hoe het is uitgewerkt? Ik vloog heel snel door het boek heen, wat op zich wel een compliment is, maar misschien ging het iets té gemakkelijk. Er kwamen niet veel verrassingen voorbij, al blijft nogmaals de uitwerking van de wereld top.

Kayla: Ik heb het idee dat het hele boek een introductie is, alsof het nu pas een beetje op gang begint te komen. Het is vrij duidelijk dat er nog een vervolg op dit boek is. Het hele verhaal is een standaard verhaal in een nieuwe interessantere setting. Op de mythologie wordt niet heel diep ingegaan. Als je de mythologie een beetje kent, is het misschien leuk, maar anders zijn het gewoon fantasiewezens met een fantasienaam. 

The Gates of Kurnugia

Kayla: De reis begint nu echt! Zoals ik net al zei, heb ik het idee dat de actie nu pas begint. De troepen zijn verzameld en de achtervolging van Tamerlane is ingezet. In het boek spelen de Gates of Kurnugia een grote rol. Dit is wat de mensenwereld van de onderwereld van de onsterfelijken scheidt. Hoe denk jij dat de onderwereld er uit ziet? Ze laten het klinken alsof het er een grote chaos moet zijn, maar er zijn toch ook goede onsterfelijken? Als ze op aarde een "menswaardig" bestaan kunnen leven, waarom kan dat dan niet in de onderwereld?

Demi: Ik vermoed haast dat de onderwereld niet zo prettig is als wordt verteld aan de levenden. Ik weet niet hoe groot die plek daar is, maar het zal vast een stuk minder zijn dan in de wereld van de levenden. Als dat zo zou zijn dan zou geen enkele onsterfelijke het echt erg vinden om naar de onderwereld te gaan denk ik. Plus: dan zouden er ook geen poorten nodig zijn om iedereen binnen te houden. Hm, lastig; misschien dat er een paar onsterfelijken zijn in de onderwereld die de macht hebben gegrepen en de anderen terroriseert. Bij 'onderwereld' komen er bij mij echt geen positieve associaties naar boven. 

Eindoordeel

Demi: Het boek eindigt in een cliffhanger met een mysterieuze verschijning. Wat vond jij van het boek en wil je het volgende deel lezen? Eigenlijk was voor mijn gevoel het boek in een flits uit. Het is een toegankelijk verhaal dat ondanks alle moeilijke woorden uit andere talen en culturen goed te lezen is. De worldbuilding is erg goed gedaan en voelt echt aan - dat is ook meteen het sterkste onderdeel van het boek. De personages en de plot schieten wat te kort naar mijn gevoel. Ik twijfel nog een beetje aan het aantal sterren dat ik ga geven. 

Kayla: Ik ben het met je eens dat het qua plot niet heel hoogstaand was. Ik vond het een leuk boek om tussendoor te lezen, maar het ontbrak nogal aan diepgang. Het was een standaard plot met standaard personages en ik denk dat je al redelijk kan voorspellen wat er in deel 2 gaat gebeuren. Desondanks vond ik het wel goed geschreven en er zitten een hoop mythologische aspecten in, waar ik meer over zou willen leren. Al met al zou ik het boek 3 sterren geven. Ik geloof dat Hocking meer uit het verhaal zou kunnen halen, wie weet doet ze dat in deel 2 ook wel. 

Heb jij dit boek ook gelezen, en zo ja, wat vond je ervan? Of ben je nu nieuwsgierig geworden naar het verhaal (of juist niet)? Laat het ons weten in de comments!