Auteur Marlon James won in 2014 the Man Booker Prize met zijn 'A Brief History of Seven Killings'. Nu komt hij met een nieuwe trilogie die omschreven wordt als de 'Afrikaanse Game of Thrones'. Readers Lotte, Janneke, Yvonne en Karin kregen een ARC en mochten dit bijzondere nieuwe boek lezen...

Tracker is known far and wide for his skills as a hunter: ‘He has a nose,’ people say. Engaged to track down a mysterious boy who disappeared three years earlier, Tracker breaks his own rule of always working alone when he finds himself part of a group that comes together to search for the boy. The band is a hodgepodge, full of unusual characters with secrets of their own, including a shape-shifting man-animal known as Leopard.

As Tracker follows the boy’s scent — from one ancient city to another; into dense forests and across deep rivers — he and the band are set upon by creatures intent on destroying them. As he struggles to survive, Tracker starts to wonder: Who, really, is this boy? Why has he been missing for so long? Why do so many people want to keep Tracker from finding him? And perhaps the most important questions of all: Who is telling the truth, and who is lying?

Verwachtingen

Yvonne: Toen ik maanden terug de mysterieuze cover zag, werd mijn interesse gewekt. Ik ging op onderzoek uit en las het plot. Dat creëerde hoge verwachtingen: een bijzondere zoektocht naar een geheimzinnige jongen met vleugjes Afrikaanse mythologie. Vooral die Afrikaanse invloeden wekten belangstelling op. Waardoor werd jullie interesse getrokken? 

Karin: Ik werd heel benieuwd omdat het de 'Afrikaanse Game of Thrones' werd genoemd. Toen kreeg het boek direct mijn interesse en natuurlijk hielp de prachtige cover ook mee! Dus ik begon dit boek met een hele positieve instellling.

Janneke: de 'Afrikaanse Game of Thrones' is natuurlijk een betiteling waar je hoge verwachtingen bij krijgt! Daar valt bijna niet om heen te komen. De cover vond ik vanaf begin af aan intrigerend en lonkte naar een verhaal vol Afrikaanse mythologie. Een voor mij nog vrijwel volkomen onbekend terrein. De schrijver heeft ook de Man Booker prijs gewonnen dus vol verwachting begon ik met lezen.

Lotte: Ik had ook al gezien dat de schrijver de Man Booker prize gewonnen had. Net als jullie was ik ook geïntrigeerd door de Afrikaanse invloeden. Ik heb nog niet zo lang geleden Children of Blood and Bone gelezen dat zich ook in een West-Afrikaanse setting afspeelt en dat boek was me goed bevallen. Ik was dus benieuwd of ik daar elementen uit zou herkennen in een ander genre. Maar uiteindelijk was het toch jullie enthousiasme dat me helemaal over de streep trok.

Schrijfstijl & Afrikaanse invloeden

Yvonne: De schrijfstijl vond ik erg pittig. De Afrikaanse 'slang' kostte me erg veel moeite. Niet eenmalig heb ik hele hoofdstukken opnieuw moeten lezen omdat ik gewoon niet opsloeg wat de letters betekenden. Hierdoor vlotte het boek erg traag en omdat er toch flarden van herinnering terugkwamen tijdens die herlezing, werd het ook wat saai. Er gebeurt meer dan genoeg in de zoektocht naar de jongen, maar het viel me op dat de passages bijzonder gewelddadig waren, of juist heel saai. Ik miste een beetje de balans, het voelde nu echt als twee extemen die elkaar afwisselden. 

Karin: Ik vond de schrijfstijl ook erg pittig! Ik snapte eenvoudig gewoon veel niet en dat maakt de leeservaring niet plezierig. Wie zijn de vijanden? Wat is hun voorgeschiedenis? Waarom is hij boos op het nieuwe personage? Wat is er precies gebeurd? Bij zoveel dingen zat ik met vragen.

Op het begin dacht ik wel van, oké, ik moet nog even in het verhaal komen, straks ken ik de personages beter en dan leef ik meer mee. Maar dat omslagpunt kwam voor mij niet. Er zat wel een sprankje humor in met de woede die Tracker heeft jegens de jongen Fumeli en dat vond ik leuk. Maar over het algeheel was dit boek voor mij een worsteling die weinig voldoening opleverde. 
In het boek komen veel rare wezens uit de Afrikaanse mythologie voor. Ik ben zelf niet goed bekend met Afrikaanse mythen maar hadden jullie wel iets van herkenning?

Yvonne: Goed dat je die humor aanhaalt! Die stukken voelden voor mij inderdaad ook als een soort van 'verlichting' ofzo. Ik denk dat de wezens te herleiden zijn uit de Afrikaanse mythologie, maar net als jij heb ik daar te weinig raakvlakken mee om er echt zeker over te zijn. Ik vraag me wel af uit welk deel van Afrika het verhaal beïnvloed is.

Janneke: Ook ik vond de schrijfstijl, en dan met name de slang, erg pittig maar halverwege het boek leek het wel alsof ik er blind voor werd en automatisch normaal Engels begon te lezen. De humor rondom Fumeli vond ik erg anders ten opzichte van de rest van het boek wat echt zwaar en woedend was. Dit komt wel meer voor in epic fantasy natuurlijk. Ik vind wel dat Marlon James zich kan meten aan een George R.R. Martin of een J.R.R. Tolkien. 

Lotte: Ik heb ook heel veel moeite gehad om door het boek heen te raken. Normaal betert dat wel, wanneer ik wat verder in een boek zit, maar hier niet. Enerzijds waren er heel gedetailleerde beschrijvingen van plaatsen maar wanneer het om personages ging dan was een introductie vaak niet nodig. Daardoor moest ik heel vaak terugbladeren om te zien wie wie nu weer was. Ook ik heb niks herkend wat de Afrikaanse cultuur betreft, maar ik ben er wel nieuwsgierig naar geworden en heb zin om wat meer research te doen. Ik vond wel dat Marlon James hen heel overtuigend kon neerzetten.

Conclusie

Yvonne: Het plot is niet zo bijzonder, maar het verhaal dat Marlon James ervan heeft gemaakt is dat wel. De auteur bracht een aantal geheel nieuwe elementen in de wereld. Als diehard fantasylezer denk ik dat het een ontzettend tof boek is, waar veel uit te halen valt. Voor mij, als newbie fantasylezer, was het helaas teveel. Nieuwe eigenschappen waar ik geen kennis van had, mythologie wat me minder zei dan ik verwacht had en een geheel nieuwe taal die er zonder introductie ineens stond. Het lezen van het boek heeft me meer moeite gekost dan dat het me plezier heeft opgeleverd en daardoor kom ik op 2 sterren uit. 

Karin: De cover is prachtig, het verhaal is uniek maar ik kwam echt haast niet door dit boek heen door de schrijfstijl. De stukken die ik wel begreep waren soms zo grafisch! Ik kan wel tegen wat geweld maar ik werd op een gegeven echt niet blij van al dat gruwel. Een beeld dat me blijft achtervolgen was toen een hyena een oog eruit likt en bijt. Ik lees graag fantasy maar voor mij was dit boek geen succes. Ik geef het 2 sterren.

Janneke: Hoewel het een zwaar boek was vond ik dat alleen in het begin van het boek storend. Het was echt even inkomen met lezen. Ik lees veel epic fantasy en vind dat Black Leopard, Red Wolf zich zeker kan meten aan grootheden als Tolkien en Martin. Het gebruik van dialect voegt hier, naast een extra moeilijheidsgraad, ook een dimensie aan toe waar weinig anderen zich aan kunnen meten. Ik geef Black Leopard, Red Wolf 4 sterren.

Lotte: Ik vind de Afrikaanse invloeden in dit boek mooi uitgewerkt en het verhaal wist me te boeien, maar ellenlange beschrijvingen en een moeilijke schrijfstijl zorgden ervoor dat het een eeuwigheid leek te duren voor ik dit boek uithad. Ik kan gerust een wat moeilijkere woordenschat aan, maar dit in combinatie met de beschrijvingen maakt dat het boek wat saai werd. Geen nieuwe favoriet helaas, maar de Afrikaanse invloeden en het verhaal zorgen ervoor dat ik Black Leopard, Red Wolf toch 3 sterren geef.

De Readers Club komt op een gemiddelde score van 2,8 sterren uit.

De SFF Club heeft het boek ook gelezen en wij zijn nieuwsgierig naar de meningen van doorgewinterde fantasylezers. Jullie ook? Hun artikel is hier te vinden.

Heb jij al eerder iets van Marlon James gelezen? En ben je van plan om Black Leopard, Red Wolf te gaan lezen nadat je de oordelen van de Readers- en SFF Club hebt gezien? Laat het ons weten in de reacties!